• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • KOWNACKI Józef Benedykt Konstanty, źródło: gimnazjumgp.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKOWNACKI Józef Benedykt Konstanty
    źródło: gimnazjumgp.pl
    zasoby własne
  • KOWNACKI Józef Benedykt Konstanty - Góra Puławska, źródło: gimnazjumgp.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKOWNACKI Józef Benedykt Konstanty
    Góra Puławska
    źródło: gimnazjumgp.pl
    zasoby własne

nazwisko

KOWNACKI

imiona

Józef Benedykt Konstanty

  • KOWNACKI Józef Benedykt Konstanty - Symboliczny grób, cmentarz parafialny, Góra Puławska, źródło: www.facebook.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKOWNACKI Józef Benedykt Konstanty
    Symboliczny grób, cmentarz parafialny, Góra Puławska
    źródło: www.facebook.com
    zasoby własne
  • KOWNACKI Józef Benedykt Konstanty - Tablica pamiątkowa, pomnik pomordowanym, Góra Puławska, źródło: www.gminapulawy.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKOWNACKI Józef Benedykt Konstanty
    Tablica pamiątkowa, pomnik pomordowanym, Góra Puławska
    źródło: www.gminapulawy.pl
    zasoby własne
  • KOWNACKI Józef Benedykt Konstanty - Tablica pamiątkowa, pomnik pomordowanym, Góra Puławska, źródło: www.jaroslawzaczek.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKOWNACKI Józef Benedykt Konstanty
    Tablica pamiątkowa, pomnik pomordowanym, Góra Puławska
    źródło: www.jaroslawzaczek.pl
    zasoby własne
  • KOWNACKI Józef Benedykt Konstanty - Tablica pamiątkowa, katedra pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny, Radom, źródło: www.youtube.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKOWNACKI Józef Benedykt Konstanty
    Tablica pamiątkowa, katedra pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny, Radom
    źródło: www.youtube.com
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja sandomierskawięcej na
www.sandomierz.opoka.org.pl
[dostęp: 2013.05.19]

data i miejsce
śmierci

29.10.1942

Góra Puławskadziś: gm. Puławy, pow. Puławy, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

szczegóły śmierci

W 1903, w czasach zaborów, „samowolnie” zbierał składki na odbudowę domu kościelnego w Odrowążu.

Zaborcze władze carskie — za pomoca ordynariusza diecezji sandomierskiej — udzieliły mu „napomnienia”.

07.11.1905, w związku ze stanem wojennym w cesarstwie rosyjskim (wojna rosyjsko–japońska, etc.), generał gubernator warszawski polecił aresztowanie go i umieszczenie w klasztorze w Oborach.

Bezpośrednią przyczyną miało być poświęcenie 30.10.1905 sztandarów z „rewolucyjnemi” napisami.

Ponieważ w tym samym czasie stan wojenny ustał do osadzenia w Oborach nie doszło.

Ale już 26.01.1906, za publiczne wspieranie postulatu nauczania w szkołach w języku polskim, oraz odśpiewanie w jego parafii w Smardzewicach „rewolucyjnego” hymu (i.e. „Boże, coś Polskę!”), skazany przez rosyjskiego generał–gubernatora w Warszawie na więzienie.

Ukrywał się.

W końcu 30.05.1906 aresztowany przez Rosjan i osadzony w klasztorze karmelitów w Oborach.

Stamtąd ok. 23.06.1906 zbiegł i ukrył się w Łodzi.

Zaczął się formalnie ubiegać o zmianę decyzji.

O odpowiedzi prawd. zatrzymany — skonfiskowano mu całą własność i zakazano przebywania na całym terenie zarządzanego przez Rosjan Królestwa Polskiego.

W związku z tym 26.03.1907 wyjechał do Kijowa.

Kilka razy występował do władz rosyjskich w Warszawie i Sankt Petersburgu o możliwość powrotu — bezskutecznie.

Ok. 1913 prawd. samowolnie powrócił do Królestwa.

W 1913 — nie mając żadnego oficjalnego stanowiska kościelnego — prowadził pogrzeb w parafii Nowe Miasto w Warszawie, bez pozwolenia.

Rosjanie prowadzili śledztwo, ale zostało przerwane.

Ponownie pojawia się w księgach diecezji sandomierskiej dopiero w 1916, po wybuchu I wojny światowej i po rosyjskiej klęsce w bitwie pod Gorlicami w 05.1915, która doprowadziła do ucieczki Rosjan z Królestwa Polskiego na wschód i rozpoczęcia okupacji niemiecko–austriackiej.

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, po raz pierwszy aresztowany przez Niemców 17.09.1940.

Przetrzymywany w Radomiu.

29.09.1939 zwolniony.

Ponownie aresztowany 14.10.1940.

Znów uwięziony w Radomiu i ponownie 11.11.1940 zwolniony.

W końcu, w odwecie za egzekucję konfidentów niemieckich przez polską partyzantkę Armii Krajowej AK (część Polskiego Państwa Podziemnego), aresztowany 03.10.1942.

Przewieziony do więzienia w Radomiu.

Tam torturowany.

29.10.1940 ciężko pobity (nie mógł stać o własnych siłach) przewieziony z powrotem do Góry Puławskiej i publicznie — jako pierwszy — powieszony wraz z 19 mieszkańcami Góry Puławskiej.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

RadomKliknij by przejść do opisu, GeneralgouvernementKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

10.03.1874

Różkidziś: gm. Kowala, pow. Radom, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

28.11.1897

szczegóły posługi

1931 – 1942

proboszcz — Góra Puławskadziś: gm. Puławy, pow. Puławy, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. św. Wojciecha Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Zwoleńdziś: gm. Zwoleń, pow. Zwoleń, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1919 – ok. 1920

administrator — Odrzywółdziś: gm. Odrzywół, pow. Przysucha, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29]
⋄ parafia RK pw. św. Jadwigi Śląskiej ⋄ dekanat RK Skrzynnodziś: gm. Wieniawa, pow. Przysucha, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29]

1916 – ok. 1917

administrator — Chotczadziś: Chotcza Dolna, gm. Chotcza, pow. Lipsko, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29]
⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Iłżadziś: gm. Iłża, pow. Radom, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1907 – ok. 1913

duszpasterz — Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

wikariusz — Smardzewicedziś: gm. Tomaszów Mazowiecki, pow. Tomaszów Mazowiecki, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29]
⋄ parafia RK pw. św. Anny ⋄ dekanat RK Opocznodziś: gm. Opoczno, pow. Opoczno, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29]

1895 – 1897

student — Sandomierzdziś: gm. Sandomierz miasto, pow. Sandomierz, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

1891 – 1895

student — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne

miejsca i wydarzenia
opisy

Radom: Więzienie w Radomiu powstało 1817, z zarządzenia rozbiorowych władz rosyjskich, i funkcjonowało w gmachu b. klasztoru ss. Benedyktynek. Po rozpoczęciu okupacji niemieckiej w 09‐10.1939 Niemcy więzienie radomskie zostało zaliczone do kategorii tzw. sądowych więzień samodzielnych, nadzorowanych ogólnie przez Wydział Sprawiedliwości Rządu niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), a w ramach dystryktu — przez Wydział Sprawiedliwości Urzędu Gubernatora Dystryktu Radomskiego. Zwane było, wymiennie, „Gefängnis Radom” (pl. „więzienie w Radomiu”) i „Deutsche Strafanstalt Radom” (pl. „niemieckie więzienie w Radomiu”). Więzienie miało trzy oddziały: kobiecy, kryminalny, niemiecki, a od końca 1942 „Sonderabteilung” (pl. „oddział specjalny”) zarządzany przez niemiecką policję polityczną Gestapo. Przez okres II wojny światowej przeszło przezeń ok. 18,000 osób — w dużej mierze więźniów politycznych (zachowało się 14,170 teczek osadzonych). Co najmniej kilka tysięcy zamordowano lub wywieziono do obozów koncentracyjnych. Pod niemieckim nadzorem więzienie działało do ok. 15.01.1945 (ostatni transport wysłany w kierunku KL Auschwitz wyjechał 14.01.1945 — dotarł tylko do Częstochowy, a resztę więźniów Niemcy zamordowali). Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej i rozpoczęciu w 1945 okupacji rosyjskiej w więzieniu przetymywano członków polskich organizacji niepodległościowych. 09.09.1945 oddziały konspiracji zbrojnej (Wolność i Niezawisłość WiN oraz Narodowej Organizacji Wojskowej NOW, składających się z byłych członków Armii Krajowej AK, regionu „Jodła” — części b. Polskiego Państwa Podziemnego) dowodzone przez Stefana Bembińskiego „Harnasia”, uwolniły 292 osoby, w tym 60 byłych żołnierzy AK, zatrzymanych przez zbrodniczą jednostkę komunanistowskiego Urzędu Bezpieczeństwa UB (podległą rosyjskiemu NKWD). (więcej na: www.polskaniezwykla.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
)

Generalgouvernement: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych rejonów. W dwóch z nich utworzyli nowe niemieckie prowincje, dwie wcielili do innych prowincji. Natomiast piąta część potraktowana została odrębnie, i w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec. Nielegalna w sensie prawa międzynarodowego, i.e. konwencji haskiej, i publicznego, zarządzana przez Niemców wedle odrębnych praw — specjalnie ustanowionych dla polskich niem. Untermenschen (pl. podludzie) — do czasu ofensywy rosyjskiej w 1945 stanowiła część niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), tak jak w latach 1915‐1918. Od 07.1941, czyli po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika Rosjan, w jego skład wchodził też dystrykt Galicja, czyli polskie przedwojenne południowo–wschodnie województwa. Wobec Polaków i Żydów stosowano specjalne prawo karne, umożliwiające dowolne wymierzanie kary śmierci niezależnie od wieku „sprawcy”, sankcjonujące stosowanie odpowiedzialności zbiorowej. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej rząd niem. Generalgouvernement uznano za organizację przestępczą, a jego przywódcę, gubernatora Hansa Franka, za zbrodniarza i stracono. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.12.13]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
www.mmpulawy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, tpgorapulawska.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.08.14]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
gimnazjumgp.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
, gimnazjumgp.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
, www.facebook.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
, www.gminapulawy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.08.14]
, www.jaroslawzaczek.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.06]
, www.youtube.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.12.13]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: KOWNACKI Józef Benedykt Konstanty

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu