• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • KACZMAREK Teodor Nikodem, źródło: www.facebook.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKACZMAREK Teodor Nikodem
    źródło: www.facebook.com
    zasoby własne
  • KACZMAREK Teodor Nikodem, źródło: www.biblioteka.muzeum.krotoszyn.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKACZMAREK Teodor Nikodem
    źródło: www.biblioteka.muzeum.krotoszyn.pl
    zasoby własne
  • KACZMAREK Teodor Nikodem, źródło: www.dzienniknowy.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKACZMAREK Teodor Nikodem
    źródło: www.dzienniknowy.pl
    zasoby własne
  • KACZMAREK Teodor Nikodem, źródło: rzeczkrotoszynska.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKACZMAREK Teodor Nikodem
    źródło: rzeczkrotoszynska.pl
    zasoby własne

nazwisko

KACZMAREK

imiona

Teodor Nikodem

  • KACZMAREK Teodor Nikodem - Nagrobek, cmentarz, Krotoszyn, źródło: www.wtg-gniazdo.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKACZMAREK Teodor Nikodem
    Nagrobek, cmentarz, Krotoszyn
    źródło: www.wtg-gniazdo.org
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

archidiecezja gnieźnieńska i poznańska (aeque principaliter)więcej na
www.archpoznan.pl
[dostęp: 2012.11.23]

akademickie wyróżnienia

magister filozofii

data i miejsce
śmierci

21.09.1954

Sztumdziś: gm. Sztum, pow. Sztum, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

alt. daty i miejsca
śmierci

21.10.1954

szczegóły śmierci

W czasie Powstania Wielkopolskiego 1918‐1919, podczas walk k. Wolsztyna — sanitariusz — a po święceniach kapłańskich — kapelan w Gnieźnie.

Po niemieckim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 (Rosjanie zaatakowali Polskę 17 dni później) i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aresztowany przez Niemców 11.09.1939.

Przetrzymywany w więzieniu w Margoninie, ale 27.09.1939 zwolniony.

12.12.1939 deportowany do rządzonego przez Niemców Generalnego Gubernatorstwa.

Osiadł w Kamionnej k. Węgrowa, gdzie pomagał miejscowemu proboszczowi.

Do Wielkopolski i swojej parafii powrócił 13.03.1945, po klęsce niemieckiej i rozpoczęciu w 1944/1945 kolejnej okupacji rosyjskiej.

W 1952, wobec zakazu stawiania ołtarzy podczas procesji Bożego Ciała w miejscach publicznych, przewodniczył procesji, podczas której ołtarz został umieszczony na platformie samochodowej i zatrzymywał się w tradycyjnych miejscach.

30.12.1952 aresztowany przez kontrolowane przez Rosjan polskie komunazistowskie UB.

Przetrzymywany w areszcie w Krotoszynie.

06.01.1953 zwolniony.

22.03.1953 aresztowany ponownie przez UB.

Przewieziony do osławionego więzienia przy ul. Rakowieckiej w Warszawie i oskarżony przez kontrolowane przez Rosjan polskie komunazistowskie UB o niezgłoszenie „antypaństwowej”, konspiracyjnej działalności swej siostrzenicy i jej męża w jednostkach niepodległościowej Armii Krajowej AK (część Polskiego Państwa Podziemnego) — w czasie okupacji niemieckiej — „odpowiednim władzom”.

29.01.1954 w Warszawie skazany na 5 lat więzienia.

Przetrzymywany w więzieniu w Sztumie, m.in. przez 6 miesięcy w jednoosobowej celi — „izolatce” — o wymiarach 1.2×3 m.

Tam zginął, nie uzyskując niezbędnej pomocy lekarskiej.

Jako przyczynę śmierci podano „niewydolność krążenia”.

przyczyna śmierci

mord

sprawstwo

Rosjanie / Polacy

miejsca i wydarzenia

SztumKliknij by przejść do opisu, Warszawa (Mokotów)Kliknij by przejść do opisu, GeneralgouvernementKliknij by przejść do opisu, Wysiedlenia z Reichsgau WarthelandKliknij by przejść do opisu, Reichsgau WarthelandKliknij by przejść do opisu, Odpowiedzialność zbiorowa („zakładnicy”)Kliknij by przejść do opisu, Reichsgau Danzig‐WestpreußenKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Powstanie WielkopolskieKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

15.09.1895

Kościandziś: gm. Kościan, pow. Kościan, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

05.04.1919 (katedra gnieźnieńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
)

szczegóły posługi

1949 – 1953

dziekan — dekanat RK Krotoszyndziś: gm. Krotoszyn, pow. Krotoszyn, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1946 – 1953

proboszcz — Krotoszyndziś: gm. Krotoszyn, pow. Krotoszyn, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Jana Chrzciciela ⋄ dekanat RK Krotoszyndziś: gm. Krotoszyn, pow. Krotoszyn, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1945 – 1946

proboszcz — Margonindziś: gm. Margonin, pow. Chodzież, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.16]
⋄ parafia RK pw. św. Wojciecha Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Rogoźnodziś: gm. Rogoźno, pow. Oborniki, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

ok. 1939 – 1945

duszpasterz — Kamionnadziś: gm. Łochów, pow. Węgrów, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ parafia RK pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Węgrówdziś: gm. Węgrów miasto, pow. Węgrów, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1933 – 1939

proboszcz — Margonindziś: gm. Margonin, pow. Chodzież, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.16]
⋄ parafia RK pw. św. Wojciecha Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Rogoźnodziś: gm. Rogoźno, pow. Oborniki, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

do 1939

doktorant — Poznańdziś: pow. Poznań miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia, Uniwersytet Poznański [i.e. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza (od 1955) / Uniwersytet Poznański (1945‐1955, 1920‐1939) / Wszechnica Piastowska (1919‐1920) / Uniwersytet Polski (1918‐1919) / Akademia Królewska (1903‐1918)]

1926 – 1933

proboszcz — Wieszczyczyndziś: gm. Dolsk, pow. Śrem, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. św. Rocha Wyznawcy ⋄ dekanat RK Śremdziś: gm. Śrem, pow. Śrem, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1926 – 1932

student — Poznańdziś: pow. Poznań miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ pedagogika, Wydział Humanistyczny, Uniwersytet Poznański [i.e. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza (od 1955) / Uniwersytet Poznański (1945‐1955, 1920‐1939) / Wszechnica Piastowska (1919‐1920) / Uniwersytet Polski (1918‐1919) / Akademia Królewska (1903‐1918)] — podyplomowe studia specjalistyczne, uwieńczone tytułem Magistra Filozofii

1922 – 1926

wikariusz — Wolsztyndziś: gm. Wolsztyn, pow. Wolsztyn, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej ⋄ dekanat RK Zbąszyńdziś: gm. Zbąszyń, pow. Nowy Tomyśl, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1922 – 1926

prefekt — Wolsztyndziś: gm. Wolsztyn, pow. Wolsztyn, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Państwowe Seminarium Nauczycielskie

1919 – 1922

wikariusz — Ostrzeszówdziś: gm. Ostrzeszów, pow. Ostrzeszów, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2015.09.30]
⋄ parafia RK pw. Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej ⋄ dekanat RK Ostrzeszówdziś: gm. Ostrzeszów, pow. Ostrzeszów, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2015.09.30]

1918 – 1919

student — Gnieznodziś: gm. Gniezno miasto, pow. Gniezno, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Arcybiskupie Duchowne Seminarium Praktyczne (łac. Seminarium Clericorum Practicum)

student — Monastyrdziś: Münster, pow. Münster miasto, rej. Münster, kraj Nadrenia Północna‐Westfalia, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Wydział Teologii i Filozofii, Westfalski Uniwersytet Wilhelma [i.e. Westfalski Uniwersytet Wilhelma (od 1907) / Królewski Uniwersytet Teologiczny i Filozoficzny (1902‐1907) / Królewska Teologiczna i Filozoficzna Akademia (1843‐1902)]

autor kilku prac i publikacji historycznych

miejsca i wydarzenia
opisy

Sztum: Więzienie w Sztumie wybudowano w latach 1910‐1914, w czasach zaboru pruskiego (niemieckiego). Początkowo dysponowało 450 celami, które tworzyły literę „T”. W połowie lat 1930. — po I wojnie światowej i powstaniu państwa polskiego, Sztum pozostał w Niemczech, w rejencji zachodnio‐pruskiej — dobudowano jeszcze jedno skrzydło dla 300 dalszych więźniów, i zakład przyjął formę krzyża. W 1939, tuż przed rozpoczęciem II wojny światowej rozpoczęly się aresztowania działaczy polskich. Wielu przeszło przez więzienie w Sztumie, przed wysłaniem do niemieckich obozów koncentracyjnych. W czasie wojny więzienie funkcjonował normalnie. 20.01.1945, wobec rosyjskiej ofensywy, Niemcy rozpoczęli ewakuację miasta i opróźnili więzienie. Po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej komunaziści przetrzymywali w więzieniu m.in. Niemców, żołnierzy Armii Krajowej AK — do 1953 więzienie było przepełnione: w 501 celach mieściło się do 6000 więźniów. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.28]
)

Warszawa (Mokotów): Więzienie i areszt śledczy w Warszawie przy ul. Rakowieckiej. Wykorzystywany przez Niemców podczas okupacji Warszawy w latach 1939‐1945. Po rozpoczęciu okupacji komunazistowskiej w latach 1945‐1956 i później przetrzymywane w nim były przez UB, polski oddział rosyjskiej służby bezpieczeństwa NKWD i KGB, tysiące polskich działaczy niepodległościowych. Wykonano setki wyroków śmierci. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
)

Generalgouvernement: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych rejonów. W dwóch z nich utworzyli nowe niemieckie prowincje, dwie wcielili do innych prowincji. Natomiast piąta część potraktowana została odrębnie, i w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec. Nielegalna w sensie prawa międzynarodowego, i.e. konwencji haskiej, i publicznego, zarządzana przez Niemców wedle odrębnych praw  — specjalnie ustanowionych dla polskich niem. Untermenschen (pl. podludzie) — do czasu ofensywy rosyjskiej w 1945 stanowiła niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), tak jak w latach 1915‐1918. Od 07.1941, czyli po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika Rosjan, w jego skład wchodził też dystrykt Galicja, czyli polskie przedwojenne południowo–wschodnie województwa. Wobec Polaków i Żydów stosowano specjalne prawo karne, umożliwiające dowolne wymierzanie kary śmierci niezależnie od wieku „sprawcy”, sankcjonujące stosowanie odpowiedzialności zbiorowej. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej rząd niem. Generalgouvernement uznano za organizację przestępczą, a jego przywódcę, gubernatora Hansa Franka, za zbrodniarza i stracono. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
)

Wysiedlenia z Reichsgau Wartheland: Przyłączony — po pokonaniu Polski w 1939 — bezpośrednio do Niemiec, jako now prowincji, niem. Reichsgau Wartheland (pl. Okręg Rzeszy Kraj Warty) Niemcy uznali za obszar „rdzennie niemieckie”, choć w 1939 stanowili tam mniej niż 10% ogółu ludności. W tymże 1939 narodowo‐socjalistyczny przywódca Niemiec, Adolf Hitler, ogłosił konieczność przemieszczenia Niemców ze Wschodu na tereny Rzeszy, głównie do niem. Reichsgau Wartheland. Inny niemiecki przywódca, Robert Ley, stwierdził „Za 50 lat będzie tu kwitnący kraj niemiecki, gdzie nie będzie ani Polaka, ani Żyda!. Jeśli ktoś mnie spyta, gdzie będą, odpowiem: nie wiem. W Palestynie albo na pustyni Sahara, to mi zupełnie obojętne. Ale tu będą mieszkać ludzie niemieccy!”. Rozpoczęły się wysiedlenia. Do końca 1939 do Generalnego Gubernatorstwa wysłano ok. 80 transportów kolejowych — ogółem 87,883 osób, głównie Polaków, a także Żydów. Do 03.1941 wysiedlono ponad 280,000 osób. Wysiedleni mieli prawo do zabrania ze sobą 12‐30 kg na osobę. Dawano im pół godziny na spakowanie. Na ich miejsce sprowadzono przeszło 60,000 Niemców z Estonii, Łotwy, Finlandii, później z innych regionów. W 1941 wysiedlono ok. 70 tys. pozostałych Żydów. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.11.20]
)

Reichsgau Wartheland: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych obszarów (i kilka mniejszych). Największy przekształcili w niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), przeznaczone wyłącznie dla Polaków i Żydów i stanowiące część tzw. niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Dwa przyłączyli do już istniejących niemieckich prowincji. Z dwóch utworzyli odrębne nowe prowincje. Jednym z nich była Wielkopolska, już 08.10.1939, dekretem przywódcy niemieckiego Adolfa Hitlera wcielona do Niemiec (formalnie zaczął obowiązywać 26.10.1939), a 24.01.1940 przekształcona w prowincję niem. Reichsgau Wartheland (pl. Okręg Rzeszy Kraj Warty), w której obowiązywać miało prawo państwa niemieckiego. Główną osią polityki nowej prowincji, której obszar Niemcy uznali za niem. „Ursprünglich Deutsche” (pl. „rdzennie niemieckie”), mimo iż 90% jej mieszkańców stanowili Polacy, było niem. „Entpolonisierung” (pl. „odpolszczenie”), czyli przymusowa germanizacja. Ok. 100,000 Polaków zamordowano w ramach niem. „Intelligenzaktion”, i.e. eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych. Ok. 630,000 przymusowo przesiedlono do niem. Generalgouvernement, a na ich miejsce sprowadzano Niemców z innych terenów okupowanych przez Niemcy (e.g. z krajów bałtyckich, Besarabii, Bukowiny, etc.). Zmuszano Polaków do podpisywania niemieckiej listy narodowościowej niem. Deutsche Volksliste (pl. folkslista) DVL. W ramach polityki „Ohne Gott, ohne Religion, ohne Priesters und Sakramenten” (pl. „Bez Boga, bez religii, bez kapłana i sakramentu”) większość kapłanów katolickich aresztowano i wysłano do obozów koncentracyjnych. Zamknięto wszystkie szkoły nauczające w języku polskim, polskie biblioteki, teatry i muzea. Konfiskowane polskie majątki ziemskie. By jeszcze bardziej ograniczyć liczbę ludności polskiej wysyłano Polaków na roboty przymusowe w głąb Niemiec, podwyższono dozwolony wiek zawierania małżeństw dla Polaków (25 dla kobiet, 28 dla mężczyzn). Niemiecki urząd państwowy niem. Rasse‐ und Siedlungshauptamt (niem. Główny Urząd Rasy i Osadnictwa) RuSHA w majestacie prawa niemieckiego uprowadził kilkanaście tysięcy dzieci, spełniających określone kryteria rasowe, z polskich rodzin i poddał je przymusowej germanizacji, przekazując rodzinom niemieckim. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej nadzorca tej prowincji, niem. Reichsstatthalter (pl. Namiestnik Rzeszy) i niem. Gauleiter (pl. naczelnik okręgu) niemieckiej partii narodowo–socjalistycznej, Arthur Karl Greiser, został stracony. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.21]
)

Odpowiedzialność zbiorowa („zakładnicy”): Zbrodnicza praktyka stosowana przez Niemców na okupowanych terenach Polski, od pierwszego w zasadzie dnia II wojny światowej. Polegała na wyznaczeniu i publicznym ogłoszeniu listy nazwisk wybranych osób, których życie zależało od bezwzględnego stosowania się do zarządzeń niemieckich. Każde złamanie owych zarządzeń, przez dowolną osobę, niezależnie od okoliczoności, skutowało mordem wyznaczonych „zakładników”. W pierwszych dniach wojny i okupacji stosowowana była m.in. przez niemieckie wojsko Wehrmacht, by zapobiec aktom kontynuacji walk obronych przez polskie społeczeństwo. W późniejszym czasie, w szczególności w zarządzanym przez Niermców Generalnym Gubernartorstwie, stanowiła część oficjalnej polityki władz okupacyjnych — zbiorowej odpowiedzialności za jakiekolwiek akty oporu wobec praktyk okupupanta. Za życie jednego Niemca, choćby i śmierć nastąpiła z przyczyn obyczajowych, Niemcy dokonywali egzekucji od kilkunastu do nawet stu wcześniej wyznaczonych jako „zakładników” Polaków.

Reichsgau Danzig‐Westpreußen: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych obszarów (i kilka mniejszych). Największy przekształcili w niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), przeznaczone wyłącznie dla Polaków i Żydów i stanowiące część tzw. niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Dwa przyłączyli do już istniejących niemieckich prowincji. Z dwóch utworzyli odrębne nowe prowincje. Jednym z nich było Pomorze Nadwiślańskie, już 08.10.1939, dekretem przywódcy niemieckiego Adolfa Hitlera wcielone do Niemiec (formalnie zaczął obowiązywać 26.10.1939), a 02.11.1939 przekształcone w prowincję niem. Reichsgau Danzig‐Westpreußen (pl. Okręg Rzeszy Gdańsk‐Prusy Zachodnie), w której obowiązywać miało prawo państwa niemieckiego. Główną osią polityki nowej prowincji, której obszar Niemcy uznali za niem. „Ursprünglich Deutsche” (pl. „rdzennie niemieckie”), mimo iż ok. 85% jej mieszkańców stanowili Polacy, było niem. „Entpolonisierung” (pl. „odpolszczenie”), czyli przymusowa germanizacja. Ok. 60,000 Polaków zamordowano w 1939‐1940, w ramach niem. „Intelligenzaktion”, i.e. eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych, w ok. 432 miejscach skrytobójczych mordów — w tym ok. 220 polskich kapłanów katolickich. Drugie tyle zesłano do niemieckich obozów koncentracyjnych, skąd wróciło niewielu (aresztowano ponad 300 kapłanów, z których w obozach koncentracyjnych zginęło ok. 130). Wysiedlono ok. 124,000‐170,000, przy czym ok. 90,000 do niem. Generalgouvernement. Masowo zmuszano Polaków do podpisywania niemieckiej listy narodowościowej niem. Deutsche Volksliste (pl. folkslista) DVL. Dzieci polskie mogły się uczyć tylko po niemiecku. Zakazano używania języka polskiego podczas katolickich Mszy św., a także podczas spowiedzi. Konfiskowane polskie majątki ziemskie. By jeszcze bardziej ograniczyć liczbę ludności polskiej wysyłano Polaków na roboty przymusowe w głąb Niemiec. Pozostałych Polaków traktowano jako nisko wykwalifikowaną siłę roboczą, izolowano od Niemców i ściśle kontrolowano — legalnie spotykać mogli się najwyżej we trzech lub we troje, nawet we własnych mieszkaniach. Wielu wcielono do niemieckiej armii Wehrmacht. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej nadzorca tej prowincji, niem. Reichsstatthalter (pl. Namiestnik Rzeszy) i niem. Gauleiter (pl. naczelnik okręgu) niemieckiej partii narodowo–socjalistycznej, Albert Maria Forster, został stracony. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.24]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Powstanie Wielkopolskie: Powstanie polskich mieszkańców byłej niemieckiej niem. Posen Provinz (pl. Prowincja Poznańska) na przełomie lat 1918‐1919 — po abdykacji 09.11.1918 niemieckiego cesarza Wilhelma II Hohenzollerna; po rozejmie i zawieszeniu broni między Aliantami a Niemcami podpisanym 11.11.1918 w wagonie sztabowym w Compiègne, w kwaterze marszałka Francji Ferdynanda Focha — co oznaczało de facto zakończenie I wojny światowej — przeciwko powstałej na gruzach Cesarstwa Niemieckiego niemieckiej Republice Weimarskiej, z zamiarem przyłączenia ziem zaboru pruskiego do odrodzonej w 1918 Rzeczypospolitej. Rozpoczęte 27.12.1918 w Poznaniu i zakończone 16.02.1919 rozejmem w Trewirze (w którym znalazły się postanowienia nakazujące Niemcom zaprzestania działań przeciw Polsce), co oznaczało de facto polskie zwycięstwo. Udział w Powstaniu wzięło wielu polskich kapłanów, zarówno jako kapelanów oddziałów powstańczych, jak i członków i przywódców nowych władz polskich na terenach objętych Powstaniem. W 1939, po najeździe niemieckim na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej ci kapłani byli szczególnie prześladowani przez Niemców i w większości zamordowani. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14]
)

źródła

osobowe:
dzienniknowy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, www.opiekun.kalisz.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30]
, www.pch24.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.facebook.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, www.biblioteka.muzeum.krotoszyn.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30]
, www.dzienniknowy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.06.23]
, rzeczkrotoszynska.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.25]
, www.wtg-gniazdo.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.06]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: KACZMAREK Teodor Nikodem

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu