• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • GRABOWSKI Sylwester, źródło: www.facebook.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGRABOWSKI Sylwester
    źródło: www.facebook.com
    zasoby własne
  • GRABOWSKI Sylwester, źródło: pliki.divart.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGRABOWSKI Sylwester
    źródło: pliki.divart.pl
    zasoby własne

nazwisko

GRABOWSKI

inne wersje nazwiska

GRABOWSKI-CIEMLADA

imiona

Sylwester

  • GRABOWSKI Sylwester - Tablica pamiątkowa, kruchta, katedra pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Pelplin, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGRABOWSKI Sylwester
    Tablica pamiątkowa, kruchta, katedra pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Pelplin
    źródło: zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja chełmińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2012.11.23]

ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

honorowe wyróżnienia

Krzyż Walecznychwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

data i miejsce
śmierci

10.1939

VSH Karlshofareszt tymczasowy
dziś: Karolewo, gm. Więcbork, pow. Sępólno Krajeńskie, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

alt. daty i miejsca
śmierci

VSH Resminareszt tymczasowy
dziś: Radzim, gm. Kamień Krajeński, pow. Sępólno Krajeńskie, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2017.01.21]

KL Stutthofobóz koncentracyjny
dziś: Sztutowo, gm. Sztutowo, pow. Nowy Dwór Gdański, woj. pomorskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

szczegóły śmierci

W czasach zaboru pruskiego, podczas pobierania nauk w niem. Königliches Gymnasium (pl. Królewskie Gimnazjum) w Wejherowie, członek polskiej konspiracyjnej uczniowskiej organizacji samokształceniowej Filomaci Pomorscy.

W 1914, po wybuchu I wojny światowej, powołany do Armii Cesarstwa Niemieckiego, jako kapelan.

Po abdykacji 09.11.1918 niemieckiego cesarza Wilhelma II Hohenzollerna; po podpisaniu 11.11.1918 przez Aliantów i Niemców, w wagonie sztabowym w Compiègne, w kwaterze marszałka Francji Ferdynanda Focha, rozejmu i zawieszenia broni — co oznaczało de facto zakończenie I wojny światowej; a także po przekazaniu 11.11.1918 przez Radę Regencyjną — działającą na terenie okupowanego przez Państwa Centralne (Niemcy i Austro–Węgry) tzw. niem. Königreich Polen (pl. Królestwo Polskie) — zwierzchniej władzy nad wojskiem brygadierowi Józefowi Piłsudskiemu oraz zamianowaniu go naczelnym dowódcą wojsk polskich, co oznaczało de facto odrodzenie państwa polskiego, obejmującego aliści tylko obszar niem. Königreich Polen, czyli polskiego terytorium do 1915 znajdującego się pod zaborem rosyjskim, i nie obejmującego ziem zaboru pruskiego, nadal formalnie będących częścią państwa niemieckiego; Pomorze Gdańskie — jako pruska niem. Provinz Westpreußen (pl. Prusy Zachodnie) — nadal formalnie pozostawało częścią państwa niemieckiego. Został wówczas kapelanem wojskowym niem. Reichswehr (pl. Reichswehra) — siły zbrojnej Republiki Weimarskiej, formalnie nadal zarządzającej niem. Provinz Westpreußen — w Grudziądzu, w którym Polacy stanowili ok. 25% mieszkańców, acz w powiecie grudziądzkim stanowili 60%.

28.06.1919 w Wersalu zwycięskie mocarstwa Ententy podpisały z Niemcami traktat pokojowy, mocą którego Pomorze Gdańskie zostało przyznane Polsce, pozostawiając jednak wyznaczenie precyzyjnej linii granicznej międzynarodowej Komisji Delimitacyjnej. 17.01.1919, w tydzień po ostatecznej ratyfikacji traktatu i jego wejściu w życie, na Pomorze wkroczyły wojska polskiego Frontu Pomorskiego, pod dowództwem gen. Józefa Hallera. W jego ramach Dywizja Strzelców Pomorskich, stanowiąca trzon Frontu, sformowana latem 1919 w okolicy Inowrocławia na rozkaz głównodowodzącego Wojskiem Polskim byłego zaboru pruskiego, gen. Józefa Dowbora–Muśnickiego, 19.01.1920 wkroczyła do Torunia. 23.01.1920 wkroczyła do Grudziądza, które stawało się w ten sposób częścią państwa polskiego. Zaraz potem został kapelanem Wojska Polskiego — być może jeszcze Dywizji Strzelców Pomorskich, a może, już po jej przemianowaniu 05.03.1920 na 16. Pomorską Dywizję Piechoty, tej ostatniej (formalnie od 30.07.1920).

16. Pomorska Dywizja Piechoty w 03‐04.1920 wysłana została na Front Wschodni. Tam, w zmaganiach wojny polsko–rosyjskiej 1919‐1920, nie brała udziału jako jednorodna formacja — jej brygady i pułki włączone były do różnych związków taktycznych. Brały m.in. udział w wyprawie kijowskiej rozpoczętej 25.04.1920. Dotarły do linii rzeki Dniepr (pod Kijowem i w Rzeczycy na Białorusi). W 05.1920, wobec pierwszej północnej ofensywy rosyjskiej, część oddziałów przerzucono nad rzekę Berezynę, gdzie walczyły pod Krzywiczami i Pankratami. Gdy 26.05.1920 nastąpiła kontrofensywa rosyjska spod Kijowa, a potem wielka ofensywa na północy, oddziały Dywizji wycofywały się zarówno przez Białoruś na linii Rzeczyca – Bobrujki 26.06.1920 – Nachów 28.06.1920 – Bereza Kartuska 27.07.1920 — Brześć, jak i przez Ukrainę, na linii Zarudzie – Korosteń – Równe – Ołyka 14‐19.07.1920 – Beresteczko 01‐02.08.1920 – Lwów, cały czas tocząc boje z nacierającymi Rosjanami. 12.08.1920 cała Dywizja ześrodkowana została pod Baranowem nad Wieprzem. Gdy ok. 15.08.1920 rozpoczęła się decydująca Bitwa Warszawska (zwana „Cudem nad Wisłą”), 16.08.1920 Dywizja rozpoczęła kontratak znad Wieprza, ruszając spod Baranowa i Łysobyk (dziś część wsi Przytoczno) na północ i — po załamaniu się słabej obrony rosyjskiej — przez Żelechów, Kałuszyn, Nur, gdzie przeprawiła się przez Bug, Czyżew, dotarła do Łomży nad Narwią, przecinając rosyjską linię ataku na północy. Rosjanie zaczęli się panicznie wycofywać. Wówczas Dywizja została skierowana transportami kolejowymi przez Białą Podlaską, Brześć nad Bugiem, odbity przez Polaków 02.09.1920, do Kobrynia na Białorusi. Tam pod Kobryniem i Horodcem stoczyła trwający prawie dwa tygodnie bój z Rosjanami, zakończony 24.09.1920 — stanowiący część drugiej najważniejszej bitwy wojny, nad Niemnem, z 20‐26.09.1920. Rozbicie Rosjan oznaczało pogoń przez Drohiczyn, Chomsk do Nieświeża k. Baranowicz. 18.10.1920, po zawarciu zawieszenia broni, Dywizja zajęła kwatery w rejonie Baranowicz, po czym 11.11.1920 rozpoczęła odwrót zakończony powrotem na Pomorze.

Pozostał w Wojsku jeszcze rok, po czym został przeniesiony do rezerwy. W 1923, 1925, 1927 i 1929 mianowany kapelanem rezerwy Wojska Polskiego (poczynając od 25.11.1926 każdorazowo na statutowy okres 2 lat).

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aresztowany przez Niemców w 09.1939 (lub ok. 28.10.1939).

Przetrzymywany w areszcie VSH Karlshof.

Zamordowany niedaleko obozu, w pobliskim lesie albo w tzw. żwirowni.

alt. szczegóły śmierci

Według niektórych źródeł zamordowany w areszcie VSH Resmin w Radzimiu, według jeszcze innych w obozie koncentracyjnym KL Stutthof.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

VSH KarlshofKliknij by przejść do opisu, VSH ResminKliknij by przejść do opisu, KL StutthofKliknij by przejść do opisu, «Intelligenzaktion»Kliknij by przejść do opisu, Reichsgau Danzig‐WestpreußenKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu, Filomaci PomorscyKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

31.12.1887

Grabowo Parchowskiedziś: gm. Parchowo, pow. Bytów, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.29]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

12.05.1912

szczegóły posługi

1931 – 1939

proboszcz — Sypniewodziś: gm. Więcbork, pow. Sępólno Krajeńskie, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej Panny i Męczennicy ⋄ dekanat RK Kamień Pomorskidziś: Kamień Krajeński, gm. Kamień Krajeński, pow. Sępólno Krajeńskie, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.02]

prezes — Sępólno Krajeńskiedziś: gm. Sępólno Krajeńskie, pow. Sępólno Krajeńskie, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.02]
⋄ Zarząd Powiatowy, Stronnictwo Narodowe

członkostwo — Toruńdziś: pow. Toruń miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Pomorski Sejmik Wojewódzki

1922 – 1931

prefekt — Toruńdziś: pow. Toruń miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Miejskie Gimnazjum Żeńskie

od 1925

wiceprezes — Zarząd, Pomorskie Koło Księży Prefektów

1921 – 1922

proboszcz wojskowy RK — Toruńdziś: pow. Toruń miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr VIII Toruń, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej ⋄ dekanat RK Toruńnazwa/siedziba dekanatu wojskowego
dziś: pow. Toruń miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
— służby stałej; dekretem Naczelnika Państwa z 03.05.1922, zatwierdzony ze starszeństwem z 01.06.1919 i 19. lokatą wśród proboszczów wojskowych wyznania rzymskokatolickiego, w randze podpułkownika; dekretem L. 3448 Wodza Naczelnego z 16.12.1921, zweryfikowany ze starszeństwem z 01.04.1920 i 19. lokatą wśród proboszczów wojskowych wyznania rzymskokatolickiego, w randze podpułkownika; także: administrator parafii wojskowej

1920 – ok. 1921

kapelan wojskowy RK — 16. Pomorska Dywizja Piechoty (do 05.03.1920 Dywizja Strzelców Pomorskich), Wojsko Polskie — formalnie do Wojska Polskiego przyjęty jako kapelan dekretem L. 2238 Naczelnego Wodza z 30.07.1920

1918 – 23.01.1920

kapelan wojskowy RK — Grudziądzdziś: pow. Grudziądz miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ garnizon, niem. Reichswehr (pl Reichswehra) i.e. siły zbrojne Republiki Weimarskiej ⋄ parafia wojskowa RK pw. Świętego Ducha — także: proboszcz parafii wojskowej

1914 – 1918

kapelan wojskowy RK — Armia Cesarstwa Niemieckiego

wikariusz — Chmielnodziś: gm. Chmielno, pow. Kartuzy, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.02]
⋄ parafia RK pw. Apostołów św. Piotra i św. Pawła ⋄ dekanat RK Mirachowodziś: gm. Kartuzy, pow. Kartuzy, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]

wikariusz — Wąbrzeźnodziś: gm. Wąbrzeźno miasto, pow. Wąbrzeźno, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. Apostołów św. Szymona i św. Judy Tadeusza

wikariusz — Koronowodziś: gm. Koronowo, pow. Bydgoszcz, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.02]
⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Fordondziś: dzielnica w Bydgoszczy, pow. Bydgoszcz miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

wikariusz — Czerskdziś: gm. Czersk, pow. Chojnice, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Marii Magdaleny ⋄ dekanat RK Tucholadziś: gm. Tuchola, pow. Tuchola, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

wikariusz — Czarnylasdziś: gm. Skórcz, pow. Starogard Gdański, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Andrzeja Apostoła ⋄ dekanat RK Gniewdziś: gm. Gniew, pow. Tczew, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.29]

1908 – 1912

student — Pelplindziś: gm. Pelplin, pow. Tczew, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

inni związani
szczegółami śmierci

KOZŁOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Antoni

miejsca i wydarzenia
opisy

VSH Karlshof: Niemiecki niem. Volksdeutscher Selbstschutzhaft (pl. areszt Volksdeutscher Selbstschutz) VSH — założony w Karolewie (dziś pow. Sępólno Krajeńskie) przez ludobójczą niemiecką paramilitarną organizację Volksdeutscher Selbstschutz — decyzję o utworzeniu Selbstschutzu na ziemiach polskich zajętych przez wojska niemieckie podjęto w Berlinie 08‐10.09.1939 na konferencji pod kierownictwem Reichsführera‐SS Heinricha Himmlera (rozkaz powołaniowy z 20.09.1939), a powstające chaotycznie oddziały zostały bezpośrednio podporządkowane oficerom ludobójczej organizacji SS — w ramach akcji «Intelligenzaktion» — eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych na Pomorzu — dla Polaków z regionu Krajna. Do 12.1939, gdy obóz zamknięto, w Karolewie i okolicznych lasach Niemcy zamordowali większość więzionych w obozie Polaków — szacunki ilości ofiar niekiedy osiągają od 4,000 do 10,000 osób, choć współcześnie podawane są liczby od 1,781 do 2,643. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
)

VSH Resmin: Niemiecki iem. Konzentrationslager der Volksdeutscher Selbstschutz (pl. obóz koncentracyjny Volksdeutscher Selbstschutz) VSH — zorganizowany dla mieszkańców ziemi krajeńskiej przez ludobójczą niemiecką paramilitarną organizację Volksdeutscher Selbstschutz — decyzję o utworzeniu Selbstschutzu na ziemiach polskich zajętych przez wojska niemieckie podjęto w Berlinie 08‐10.09.1939 na konferencji pod kierownictwem Reichsführera‐SS Heinricha Himmlera (rozkaz powołaniowy z 20.09.1939), a powstające chaotycznie oddziały zostały bezpośrednio podporządkowane oficerom ludobójczej organizacji SS — w majątku ziemskim w wiosce Radzim, działający od 10.1939 do 12.1939. Więziono w nim wyłącznie mężczyzn (niewielką liczbę kobiet i dzieci, które znalazły się w nim przypadkowo, natychmiast likwidowano). M.in. ok. 15.10.1939 sprowadzono doń — i do niewielkiego podobozu w oddalonym o ok. 10 km Komierowie — wszystkich więźniów przetrzymywanych do tej pory w areszcie VSH Drausnitz w oddalonej o ok. 10 km Drożdzienicy. W ramach «Intelligenzaktion» — eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych Pomorza — Niemcy zamordowali ok. 5,000 osób przetrzymywanych w obozie. Byli mordowani na terenie majątku (najczęściej w pałacowym parku) lub rozstrzeliwani poza obozem, m.in. w miejscu masowych mordów w Rudzkim Moście k. Tuchola. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
)

KL Stutthof: W niemieckim niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL Stutthof (ówcześnie na terenie Wschodnich Prus należących do Niemiec, dziś: wieś Sztutowo), którego budowę rozpoczęto 02.09.1939, w dzień po niemieckim ataku na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej, Niemcy przetrzymywali razem ok. 110,000‐127,000 osób pochodzących z 28 krajów, w tym 49,000 kobiet i dzieci. Zamordowali ok. 65,000 osób. W dniach 25.01‐27.04. 1945, wobec nacierającej armii rosyjskiej, Niemcy przeprowadzili ewakuację obozu. 09.05.1945, gdy na teren obozu wtargnęli żołnierze rosyjskim, było w nim tylko 100 więźniów. W początkowym okresie (1939‐1940) w KL Stutthof przetrzymywano księży z obszaru Pomorza, by później wysłać ich do obozu koncentracyjnego KL Dachau. Część została zamordowana już w KL Stutthof lub okolicy (na przykład w lesie Stegna). Także w późniejszym czasie wśród więźniów pojawiali się duchowni. (więcej na: www.stutthof.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.07.06]
)

«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), gdzie nosił miano «AB‐aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04]
)

Reichsgau Danzig‐Westpreußen: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych obszarów (i kilka mniejszych). Największy przekształcili w niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), przeznaczone wyłącznie dla Polaków i Żydów i stanowiące część tzw. niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Dwa przyłączyli do już istniejących niemieckich prowincji. Z dwóch utworzyli odrębne nowe prowincje. Jednym z nich było Pomorze Nadwiślańskie, już 08.10.1939, dekretem przywódcy niemieckiego Adolfa Hitlera wcielone do Niemiec (formalnie zaczął obowiązywać 26.10.1939), a 02.11.1939 przekształcone w prowincję niem. Reichsgau Danzig‐Westpreußen (pl. Okręg Rzeszy Gdańsk‐Prusy Zachodnie), w której obowiązywać miało prawo państwa niemieckiego. Główną osią polityki nowej prowincji, której obszar Niemcy uznali za niem. „Ursprünglich Deutsche” (pl. „rdzennie niemieckie”), mimo iż ok. 85% jej mieszkańców stanowili Polacy, było niem. „Entpolonisierung” (pl. „odpolszczenie”), czyli przymusowa germanizacja. Ok. 60,000 Polaków zamordowano w 1939‐1940, w ramach niem. „Intelligenzaktion”, i.e. eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych, w ok. 432 miejscach skrytobójczych mordów — w tym ok. 220 polskich kapłanów katolickich. Drugie tyle zesłano do niemieckich obozów koncentracyjnych, skąd wróciło niewielu (aresztowano ponad 300 kapłanów, z których w obozach koncentracyjnych zginęło ok. 130). Wysiedlono ok. 124,000‐170,000, przy czym ok. 90,000 do niem. Generalgouvernement. Masowo zmuszano Polaków do podpisywania niemieckiej listy narodowościowej niem. Deutsche Volksliste (pl. folkslista) DVL. Dzieci polskie mogły się uczyć tylko po niemiecku. Zakazano używania języka polskiego podczas katolickich Mszy św., a także podczas spowiedzi. Konfiskowane polskie majątki ziemskie. By jeszcze bardziej ograniczyć liczbę ludności polskiej wysyłano Polaków na roboty przymusowe w głąb Niemiec. Pozostałych Polaków traktowano jako nisko wykwalifikowaną siłę roboczą, izolowano od Niemców i ściśle kontrolowano — legalnie spotykać mogli się najwyżej we trzech lub we troje, nawet we własnych mieszkaniach. Wielu wcielono do niemieckiej armii Wehrmacht. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej nadzorca tej prowincji, niem. Reichsstatthalter (pl. Namiestnik Rzeszy) i niem. Gauleiter (pl. naczelnik okręgu) niemieckiej partii narodowo–socjalistycznej, Albert Maria Forster, został stracony. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.24]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

Filomaci Pomorscy: Tajne związki polskiej młodzieży, mające na celu samokształcenie i samowychowanie w duchu patriotycznym, działające głównie wśród szkół średnich — gimnazjów — na Pomorzu Nadwiślańskim (Pomorzu Gdańskim i ziemi chełmińskiej) w latach 1830‐1920, w zaborze pruskim (niemieckim). 08.01.1901 Niemcy przeprowadzili przesłuchania uczniów gimnazjów w Chełmnie, Brodnicy i Toruniu. 09‐12.09.1901 w Toruniu odbył się pierwszy procesów 60 polskich uczniów owych gimnazjów oraz studentów Seminarium Duchownego w Pelplinie. 1 osobę skazano na 3 miesiące więzienia, 1 na 2 miesiące, 3 na 6 tygodni, 7 na 3 tygodnie, 2 na 2 tygodnie, 19 na tydzień, 2 na 1 dzień, 10 udzielono nagany. 15 uniewinniono. Bardziej uciążliwe były kary wydalenia ze szkół z tzw. wilczym biletem, bez prawa studiowania w zakresie średnim i wyższym w zaborze pruskim (niemieckim). Wśród skazanych było kilku przyszłych kapłanów — ci mogli kontynuować edukację: ordynariusz diecezji chełmińskiej, bp Augustyn Rosentreter, odmówił bowiem wydalenia ze studiów skazanych kleryków. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.11.18]
)

źródła

osobowe:
www.wtg-gniazdo.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, pliki.divart.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04]
, pliki.divart.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04]
, www.odznaka.kuj-pom.bydgoszcz.pttk.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]

bibliograficzne:
Słownik biograficzny kapłanów diecezji chełmińskiej wyświęconych w latach 1821‐1920”, Henryk Mross, Pelplin, 1995
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.facebook.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.07.29]
, pliki.divart.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: GRABOWSKI Sylwester

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu