• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • GAŁĘZOWSKI Karol; źródło: Roman Dzwonkowski, SAC, „Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939—1988”, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGAŁĘZOWSKI Karol
    źródło: Roman Dzwonkowski, SAC, „Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939—1988”, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
    zasoby własne
  • GAŁĘZOWSKI Karol - 1924, Szamotuły, źródło: www.facebook.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGAŁĘZOWSKI Karol
    1924, Szamotuły
    źródło: www.facebook.com
    zasoby własne
  • GAŁĘZOWSKI Karol, źródło: cathol.memo.ru, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGAŁĘZOWSKI Karol
    źródło: cathol.memo.ru
    zasoby własne

nazwisko

GAŁĘZOWSKI

imiona

Karol

  • GAŁĘZOWSKI Karol - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGAŁĘZOWSKI Karol
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja łuckawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

archidiecezja gnieźnieńska i poznańska (aeque principaliter)więcej na
www.archpoznan.pl
[dostęp: 2012.11.23]

diecezja kamienieckawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja łucko‐żytomierska (aeque principaliter)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]

honorowe wyróżnienia

prałatwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]

kanonik honorowywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
(katedra łuckawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
)

data i miejsce
śmierci

06.09.1950

ITŁ KarŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dawn.: Spasskij Zawod
dziś: Spassk, obw. karagandyjski, Kazachstan

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

alt. daty i miejsca
śmierci

ITŁ KarŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: obw. karagandyjski, Kazachstan

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]

szczegóły śmierci

Po zakończeniu wojny polsko–rosyjskiej 1920‐1, znalazł się na terenach zagarniętych przez Rosję.

Prześladowany przez Rosjan nielegalnie przekroczył ok. 1921 granicę i przeniósł się do Polski (alternatywnie opuścił swoją diecezję kamieniecką wraz z polskimi wojskami wycofującymi się z teryrorium Ukrainy w czasie tzw. wyprawy kijowskiej w 05‐06.1920).

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej, wobec zamknięcia przez Rosjan polskiego gimnazjum w Łucku, gdzie nauczał, przeszedł do pracy duszpasterskiej.

Po zakończeniu działań wojennych, po przejęciu w 1944 Łucka przez triumfujących Rosjan i rozpoczęciu kolejnej okupacji rosyjskiej, pozostał na terenach zagarniętych przez Rosję.

04.01.1945 aresztowany przez Rosjan wraz z ordynariuszem łuckim, bpem Adolfem Piotrem Szelążkiem, i innymi kapłanami katolickimi — w tym bł. Władysławem Bukowińskim — przebywającymi w Łucku.

Przetrzymywany w więzieniu w Łucku.

22.01.1945 przewieziony do Kowla a następnie po 2 dniach do więzienia w Kijowie.

Oskarżony o „uczestnictwo w tajnej polskiej organizacji nacjonalistycznej, prowadzenie […] antyrosyjskiej działalności mającej na celu odbudowanie Polski w granicach z 1939 r., […] bycie agentem Watykanu, […] słuchanie audycji radiowych polskiego emigracyjnego rządu”.

Za zdradę Rosji 06.05.1945 skazany w grupowym procesie bpa Szelążka i 8 kapłanów katolickich w Kijowie na 8 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.

Od 28.06.1945 przetrzymywany w kijowskim więzieniu Łukianiwska, po czym latem 1945 przewieziony do obozu koncentracyjnego — łagier — ITŁ KarŁag w Kazachstanie.

Niedługo po przybyciu 21.05.1946 formalnie zwolniony, ale bez prawa powrotu, z obowiązkiem pracy w obozie jako tzw. „wolnonajemny robotnik”.

Pozostał w obozie koncentracyjnym nr 2 Spassk.

Tam też zginął — ponoć „na chorobę serca i starcze wyczerpanie”.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

ZesłanieKliknij by przejść do opisu, ITŁ KarŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Proces 05.06.1945Kliknij by przejść do opisu, Kijów (Łukianiwska)Kliknij by przejść do opisu, ŁuckKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

1879

Latyczówdziś: grom. Latyczów, rej. Płoskirów/Chmielnicki, obw. Płoskirów/Chmielnicki, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1908

szczegóły posługi

do 1945

duszpasterz — Łuckdziś: rej. Łuck miasto, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia katedralna RK pw. Apostołów św. Piotra i św. Pawła ⋄ dekanat RK Łuckdziś: rej. Łuck miasto, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

ok. 1926 – 1939

prefekt — Łuckdziś: rej. Łuck miasto, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Gimnazjum Państwowe im. Tadeusza Kościuszki ⋄ parafia katedralna RK pw. Apostołów św. Piotra i św. Pawła ⋄ dekanat RK Łuckdziś: rej. Łuck miasto, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
— także: Prywatne Seminarium Nauczycielskie (ok. 1927)

ok. 1922 – ok. 1926

prefekt — Szamotułydziś: gm. Szamotuły, pow. Szamotuły, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Państwowe Gimnazjum Humanistyczne im. ks. Piotra Skargi ⋄ parafia RK pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Szamotułydziś: gm. Szamotuły, pow. Szamotuły, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
— także: założyciel i hufcowy męskiej drużyny harcerskiej im. Bolesława Chrobrego i kapelan więzienny

ok. 1921 – ok. 1922

kuratus/rektor/ekspozyt — Posadowodziś: gm. Lwówek, pow. Nowy Tomyśl, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.05]
⋄ kościół RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ Lwówekdziś: gm. Lwówek, pow. Nowy Tomyśl, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]
, parafia RK pw. Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej, św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty ⋄ dekanat RK Lwówekdziś: gm. Lwówek, pow. Nowy Tomyśl, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]

ok. 1913 – ok. 1918

prefekt — Winnicadziś: grom. Winnica miasto, rej. Winnica, obw. Winnica, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. Najświętszej Maryi Panny Anielskiej ⋄ dekanat RK Winnicadziś: grom. Winnica miasto, rej. Winnica, obw. Winnica, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
— szkoła realna i handlowa

ok. 1910

wikariusz — Winnicadziś: grom. Winnica miasto, rej. Winnica, obw. Winnica, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. Najświętszej Maryi Panny Anielskiej ⋄ dekanat RK Winnicadziś: grom. Winnica miasto, rej. Winnica, obw. Winnica, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

do 1908

student — Żytomierzdziś: grom. Żytomierz miasto, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

miejsca i wydarzenia
opisy

Zesłanie: Jedna ze standardowych represji rosyjskich. Skazańców zawożono zazwyczaj do niewielkiej miejscowości — na Syberii, na północy, na dalekim wschodzie — wyrzucano z wagonu czy wozu, i pozostawiano bez środków do życia, samym sobie. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

ITŁ KarŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Карагандинский (pl. Karagandyjskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w mieście Karaganda, w obwodzie karagandyjskim w Kazachstanie. Założony 17.09.1931. Jeden z największych w kompleksie Gułag. Obejmował obszar 300 na 200 km, z centrum w miejscowości Dołynka, ok. 45 km od Karagandy. Jednym z zadań była uprawa żywności, w szczególności hodowla zwierząt, dla powstających centrów wydobycia węgla i przemysłu ciężkiego w Kazachstanie. Więźniowie niewolniczo pracowali w warsztatach obozowych (przy obróbce metali, drawna, krawieckich), przy produkcji materiałów budowalnych, w hucie szkła, cukrownie, suszarni warzyw, w kopalniach węgla kamiennego, wydobyciu wapienia, w rybołówstwie. W szczytowym okresie przetrzymywano w nim ok. 65,000 więźniów: e.g. 45,798 (01.01.1943); 50,080 (01.01.1944); 53,946 (01.01.1945); 60,745 (01.01.1947); 63,555 (01.01.1948); 65,673 (01.01.1949); 54,179 (01.01.1950); 45,675 (01.01.1951). Razem przez obóz przeszło ok. 1,000,000 osób, w tym wiele kobiet i dzieci. Wiele zginęło. Zakończył działalność 27.07.1959. (więcej na: ru.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Proces 05.06.1945: Po zdobyciu 02.02.1944 Łucka i wygonieniu Niemców rozpoczęła się kolejna okupacja rosyjska. Niecały rok później, 03‐04.01.1945, rosyjskie ludobójcze NKWD aresztowało w Łucku ordynariusza diecezji łuckiej, bpa Adolfa Piotra Szelążką wraz kilkoma innymi kapłanami oraz z całą kapitułą biskupstwa łuckiego — z których wielu w czasie okupacji niemieckiej wspomagało rodziny aresztowanych Polaków, ratowało dzieci żydowskie i ukrywało je w rodzinach katolickich, w czasie ludobójstwa wołyńskiego wspomagało ludność polską uciekającą przed atakami ludobójczej ukraińskiej organizacji OUN/UPA, dożywiało rosyjskich jeńców sowieckich przetrzymywanych w lokalnym obozie jenieckim i masowo umierająch z głodu. 22.01.1945 wszystkich wywieziono do Kowla, a następnie do Kijowa. Tam śledztwo trwało do 06.1945. 05.06.1945 Rosjanie skazali — z oskarżenia o „zdradę władzy rosyjskiej i szpiegostwo na rzecz Watykanu” — wszystkich 8 przetrzymywanych kapłanów (był wśród nich m.in. bł Władysław Bukowiński) na długoletnie wyroki niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
)

Kijów (Łukianiwska): Rosyjskie więzienie polityczne w Kijowie, w I połowie XX w. prowadzone przez ludobójcze NKWD, określane nieformalnie jako więzienie nr 1, formalnie jako Śledcze Więzienie Nr 13 (SIZO#13). Założone w początkach XIX w. W XX w., za czasów sowieckich, cerkiew więzienna przekształcona została na kolejny blok cel. W czasach władzy J. Stalina w Rosji przeszło przezeń ponad 25,000 więźniów. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21]
)

Łuck: W latach 1939‐1941 więzienie zarządzane przez Rosjan. Po ataku niemieckim w 06.1941 Rosjanie zamordowali w nim ok. 2,000 więźniów. Ponownie wykorzystywane przez Rosjan po 1944. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.03.11]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

źródła

osobowe:
christking.infoKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, katolicy1844.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, cathol.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, bazhum.muzhp.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]

bibliograficzne:
Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939‐1988”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‐1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.facebook.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.07.05]
, cathol.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: GAŁĘZOWSKI Karol

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu