Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
FIC
imiona
Urban
imiona zakonne
Atanazy
funkcja
ojciec zakonny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
zakon
Zakon Kaznodziejski OPwięcej na
dominikanie.pl
[dostęp: 2013.01.06]
(i.e. Dominikanie)
diecezja / prowincja
Prowincja Polska pw. św. Jacka OP
Prowincja Galicyjska pw. św. Jacka OP
archidiecezja lwowskawięcej na
www.rkc.lviv.ua
[dostęp: 2013.05.19]
akademickie wyróżnienia
doktor habilitowany nauk biblijnych
doktor teologii
data i miejsce
śmierci
13.11.1943
Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
alt. daty i miejsca
śmierci
02.11.1943
szczegóły śmierci
Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej znalazł się na terenach okupowanych przez Niemców, w Generalnym Gubernatorstwie.
Pracował biorąc udział w tajnym nauczaniu kleryków w sieci seminariów w Krakowie.
W 10.1943 — po 22.06.1941, gdy Niemcy zaatakowały uprzedniego sojusznika, Rosjan, i we Lwowie rozpoczęła się okupacja niemiecka — odwiedził Lwów.
Tam zginął podczas nalotu lotniczego albo w wyniku nieszczęśliwego wypadku na rynku lwowskim.
przyczyna śmierci
bombardowanie
sprawstwo
Rosjanie (?)
miejsca i wydarzenia
GeneralgouvernementKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
21.05.1901
Nowa Wieś Szlacheckadziś: gm. Czernichów, pow. Kraków, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
02.07.1925 (Lowaniumtakże: Leuven
dziś: prow. Brabancja Flamandzka, reg. Flamandzki, Belgia
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31])
szczegóły posługi
1939 – 1943
profesor — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Studium Filozoficzno‐Teologiczne, klasztor pw. Trójcy Świętej, Dominikanie OP — wykładowca nauk biblijnych; także wykładowca Seminariów Duchownych diecezji krakowskiej i częstochowskiej oraz Kolegium Towarzystwa Salwatorianów w Krakowie–Zakrzówku
1936 – 1939
profesor — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Wydział Teologiczny, Uniwersytet im. Jana Kazimierza [i.e. Uniwersytet im. Jana Kazimierza w podziemiu (1941‐1944) / Uniwersytet im. Iwana Franki (1940‐1941) / Uniwersytet im. Jana Kazimierza (1919‐1939) / Uniwersytet Franciszkański (1817‐1918)] — wykładowca egzegezy Starego Testamentu i archeologii biblijnej
1936 – 1939
przeor — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ klasztor pw. Bożego Ciała, Dominikanie OP
1933 – 1936
profesor — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Wydział Teologiczny, Uniwersytet Jagielloński UJ — wykładowca archeologii biblijnej
1933
habilitacja — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Wydział Teologiczny, Uniwersytet Jagielloński UJ — rozprawa habilitacyjna pt. „Syjon miasto Dawidowe w świetle tekstów i wykopalisk. Studium archeologiczno–biblijne”), wyd. Lwów 1933
1930 – 1936
rektor — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Studium Filozoficzno‐Teologiczne, klasztor pw. Bożego Ciała, Dominikanie OP — także: profesor egzegezy biblijnej, archeologii, języków wschodnich (m.in. hebrajskiego, greki, syryjskiego, arabskiego) i angielskiego
1927 – 1930
student — Jerozolimadziś: dyst. Jerozolima, Izrael
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Francuska Szkoła Biblijna i Archeologiczna (łac. École Biblique et Archéologique Française) — studia podoktoranckie
do 1929
doktorant — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Wydział Teologiczny, Uniwersytet im. Jana Kazimierza [i.e. Uniwersytet im. Jana Kazimierza w podziemiu (1941‐1944) / Uniwersytet im. Iwana Franki (1940‐1941) / Uniwersytet im. Jana Kazimierza (1919‐1939) / Uniwersytet Franciszkański (1817‐1918)] — rozprawa doktorska pt. łac. „Critica ac analisis P. S. Francisci Stufler SJ de caritate Dei” (pl. „Krytyka i analiza prac P. S. Francis Stufler SJ na temat miłosierdzia Bożego”), publiczna obrona 09.03.1929
1923 – 1927
student — Lowaniumtakże: Leuven
dziś: prow. Brabancja Flamandzka, reg. Flamandzki, Belgia
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Université Catholique de Louvain (pl. Katolicki Uniwersytet Lowanium)
1920 – 1923
student — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Studium Filozoficzno‐Teologiczne, klasztor pw. Bożego Ciała, Dominikanie OP
1917
wstąpienie — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ klasztor pw. Trójcy Świętej, Dominikanie OP
pisarz i publicysta — autor m.in. „Jezus Chrystus”, i.e. t. I „Tajemnice dziecięctwa”, Poznań 1951, t. II Poznań 1952, III, Poznań 1955 (wydania pośmiertne); wielu artykułów m.in. w „Ateneum Kapłańskim” („Za Jordan i do Arabii Skalistej”, 1929; „Z podróży do Siedmiu Kościołów Azji”, 1930), „Przeglądzie Biblijnym”
od 1935
członkostwo — Polskie Towarzystwo Prehistoryczne
od 1935
członkostwo — Komisja Orientalistyczna, Polska Akademia Umiejętności
od 1934
członkostwo — Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
członkostwo — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Towarzystwo Naukowe
miejsca i wydarzenia
opisy
Generalgouvernement: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych rejonów. W dwóch z nich utworzyli nowe niemieckie prowincje, dwie wcielili do innych prowincji. Natomiast piąta część potraktowana została odrębnie, i w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec. Nielegalna w sensie prawa międzynarodowego, i.e. konwencji haskiej, i publicznego, zarządzana przez Niemców wedle odrębnych praw — specjalnie ustanowionych dla polskich niem. Untermenschen (pl. podludzie) — do czasu ofensywy rosyjskiej w 1945 stanowiła część niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), tak jak w latach 1915‐1918. Od 07.1941, czyli po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika Rosjan, w jego skład wchodził też dystrykt Galicja, czyli polskie przedwojenne południowo–wschodnie województwa. Wobec Polaków i Żydów stosowano specjalne prawo karne, umożliwiające dowolne wymierzanie kary śmierci niezależnie od wieku „sprawcy”, sankcjonujące stosowanie odpowiedzialności zbiorowej. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej rząd niem. Generalgouvernement uznano za organizację przestępczą, a jego przywódcę, gubernatora Hansa Franka, za zbrodniarza i stracono. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.12.13])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
naszedrogi.com.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10], stowarzyszeniehistorykowstarozytnosci.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.11.20], bazhum.muzhp.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.11.20]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
stowarzyszeniehistorykowstarozytnosci.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.11.20], stowarzyszeniehistorykowstarozytnosci.uw.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], stowarzyszeniehistorykowstarozytnosci.uw.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: FIC Urban
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu