poprzedni

Jezulatko
(Jaszkowa)

NIEZWYKŁE WIZERUNKI DZIECIĄTKA JEZUS w POLSCE
(pełna lista: tutaj)

DZIECIĄTKO JEZUS

lokalizacja: Jodłowa

następny

Koletańskie Dzieciątko
(Kraków)

Łącza do ilustracji związanych z wydarzeniem/znakiem:

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Kult Dzieciątka Jezus w Jodłowej k. Dębicy, wsi wzmiankowanej już  w 1354 r., której przywilej lokacyjny – na prawie magdeburskim (łac. Ius municipale magdeburgense) – wydał w 1359 r. król Kazimierz Wielki, nie jest wcale stary: sięga bowiem swymi początkami przełomu XIX i XX wieku. Zapoczątkował go jodłowski proboszcz, niezwykły – jak podają źródła - duszpasterz a jednocześnie polski patriota i poeta ludowy - ks. Ignacy Ziemba (albo Zięba (zm. 1919, Jodłowa?)).

Oddajmy mu głos: „Na wiosnę r. 1899 przyjechał do mnie na kilkudniowy pobyt kolega mój z czasów seminaryjnych ksiądz Józef Wiejawski, kanclerz konsystorza biskupa przemyskiego. Jednego dnia, w czasie tego właśnie pobytu u mnie, pokazał mi małą, okrągłą kapliczkę blaszaną, w której była za szkłem figurka Dzieciątka Jezus, i powiedział, że jest to podobizna słynącego z cudów Dzieciątka w Pradze czeskiej, i że ją zawsze ze sobą nosi, bo doznał już wiele łask od tego Dzieciątka. W tej chwili poczułem w duszy dziwnie wielkie pragnienie posiadania takiej kapliczki, alem się z nim nie zdradził z obawy, by to nie wyglądało na przymówienie się, ażeby mi ją darował. Nie chciałem bowiem pozbawiać go takiego skarbu”.

I dalej pisze: „Wkrótce pojechałem do Przemyśla, gdzie Siostry Karmelitanki obdarowały mnie taką kapliczką i koronką do Dzieciątka Jezus”.

Kapliczkę pokazał swoim parafianom i zachęcił do nabożeństwa: „Jakoby tylko na to czekali parafianie moi, zapalili się od razu do tego nabożeństwa tak, że już w pierwszej połowie 1900 r. uznałem za stosowne, a nawet za konieczne, sprowadzić większą figurę Dzieciątka Jezus i umieścić Ją w ołtarzu”.

W dniu 15.vii.1900 r. licząca 45.25 cm wysokości (łącznie z gipsową podstawą: 50 cm), gipsowa, woskowana kopia cudownego Dzieciątka Jezus znajdującego się w Pradze – Milostného Pražského Jezulátka - „potarta o praski pierwowzór”, została wystawiona do publicznej czci w bocznym ołtarzu Najświętszego Serca Jezusowego zbudowanej w latach 1670−9, na miejscu poprzedniego kościoła parafialnego, zniszczonego przez pożar w 1656 r., drewnianej jodłowskiej świątyni pw. św. Stanisława, konsekrowanej w 1683 r. przez bpa Mikołaja Oborskiego (1611 – 1689, Kraków), sufragana krakowskiego.

Odtąd do tego kościółka przylgnęła nazwa „Podkarpackie Betlejem”…

Nie dziwi to, „zaledwie bowiem [Dzeciątko] zamieszkało w Jodłowej, a już zaczęło biednych, a kochających Je ludzi pocieszać, wspomagać, uzdrawiać itd., bez względu na to, skąd oni pochodzili. Liczne wota złote i srebrne, znajdujące się w Jego kapliczce, świadczą o tem. Do dziś dnia tj. do 22 sierpnia 1904 r. jest ich już 18 - a ilu to po cichu Łaskawej tej Dziecinie dziękuje!” – zanotował proboszcz Ziemba…

W 1908 r. zamówiono złotą koronę, wysadzoną 14 rubinami, 5 szmaragdami, 5 szafirami i brylantem w krzyżu, a bp Karol Józef Fischer (1847, Jasło – 1931, Przemyśl), sufragan przemyski, w czasie wizytacji kanonicznej 3.vii.1908 r. ją poświęcił i nałożył na głowę ukazanego w postawie stojącej, o łagodnej twarzy, w lewej ręce trzymającego jabłko królewskie, reprezentujące kulę ziemską, z krzyżykiem – znak władzy doczesnej, i wyciągniętymi dwoma palcami prawej dłoni błogosławiącego - czcicielom i światu - Dzieciątka.

Jodłowskie Dzieciątko nie zapominało o swoich czcicielach. Tym, którzy Go wzywali, udzielało łask, bezradnym w chorobie i potrzebie – radości uzdrowień. Ks. Ziemba założył specjalną księgę „Łask Dzieciątka Jezus w Jodłowej”, w której zamieszczał opisy tych wydarzeń. Pierwszym było niespodziewane wytryśnięcie źródełka, drugim - uzdrowienie z epilepsji. W latach 1904-1916, za czasów duszpasterzowania ks. Ziemby (proboszczem był do swojej śmierci w 1919 r.) w księdze zanotowano 72 zeznania o doznanych łaskach, m.in. w 1909 r. jeden z parafian zaświadczył:

„Ja, Jakub Berek, gospodarz, zeznaję […]: Syn mój Jan, dzisiaj mający lat 21 potłukł sobie głowę, upadłszy jednego dnia kilkakrotnie na gołoledzi – przed mniej więcej 12 laty. Wskutek tych upadków, głowa bolała, i wnet potem zaczęły mu włosy wypadać, tak, że w ciągu roku zupełnie wyłysiał. Stroskany, szukałem pomocy w różnych lekarstwach i u różnych lekarzy przez 8 lat, ale na próżno. Sprawiałem mu więc peruki. W ostatnich 4 latach zaprzestałem leczenia, a natomiast udałem się o pocieszenie wraz z całą rodziną do naszego łaskawego Dzieciątka Jezus zamawiając Mszę św. i modląc się ciągle. Zwolna zaczęły chłopcu włosy od tyłu odrastać, a dzisiaj ma już tęgą czuprynę, którą się już nawet strzyże…”

W Świętą Noc Bożego Narodzenia 1971 r., Figurkę uroczyście przeniesiono z ołtarza bocznego do ołtarza głównego - dokonał tego abp Jerzy Karol Ablewicz (1919, Krosno – 1990, Tarnów), ordynariusz tarnowski.

W 1996 r. rozpoczęto budowę nowego, murowanego kościoła - sanktuarium Dzieciątka Jezus. Konsekrował je, w stulecie koronacji Figurki z Jodłowej, ówczesny biskup tarnowski Wiktor Skworc (ur. 1948, Bielszowice). W niej znalazło swą siedzibę Dzieciątko z Jodłowej. Zasłaniane miedziorytem anioła ze słowami z Ewangelii św. Łukasza: „Zwiastuję Wam radość wielką”^Łk 2, 10 odsłaniane jest w specjalnej ceremonii, do dźwięków własnego hymnu……

Czciciele jodłowskiego Dzieciątka zwracają się do Niego w każdej potrzebie, nie rozstają się z Jego wizerunkiem, kiedy udają się w podróż, wzywają Jego opieki podczas obrzędów rodzinnych, fundują nowe sukienki, kolorystycznie związane z przeżywanym okresem roku liturgicznego, układają modlitwy i pieśni…

W szczególności przed Dzieciątkiem modliło się i modli wiele rodzin bezskutecznie starających się o potomstwo. Dużo jest również osób proszących o zdrowie dla swoich dzieci…

W 2005 r. lekarze wykryli guza na czaszce 17-letniego chłopca. Rodzice zaczęli w jego intencji modlić się przed Dzieciątkiem z Jodłowej; im bardziej zbliżał się termin operacji - tym usilniej. Przed operacją zrobiono j eszcze badanie rezonansowe. I okazało się, że … guz zniknął! Poproszony o sprawozdanie neurochirurg z Lublina miał rzec: „A co tu jest do opisywania? To jest cud”…

W kościele jodłowskim od 1956 r. odprawia się specjalne nabożeństwo zwane „Drogą Betlejemską”, rozważające 12 tajemnic - zdarzeń - z życia Dzieciątka Jezus:

• zwiastowanie;
• nawiedzenie;
• oczekiwanie;
• narodzenie;
• nadanie imienia Jezus;
• pokłon Trzech Mędrców;
• ofiarowanie;
• ucieczkę do Egiptu;
• pobyt w Egipcie;
• powrót;
• życie w Nazarecie;
• nauczanie w świątyni.

Jego odprawianie rozpoczyna się 9 dni przed Bożym Narodzeniem i trwa do uroczystości Trzech Króli. A począwszy od Pasterki rozpoczyna się odpust ku czci Dzieciątka Jezus…

Witamy Ciebie, Panie Jezu Chryste!
Śpiewamy Tobie z największą radością.
Hołd Ci składamy w najgłębszej pokorze,
I wyznajemy, że ‘Bóg jest Miłością’.

Przychodzisz do nas jako Dziecię małe,
Lecz oczy Twoje tchną Boską Mądrością.
Wiara nam mówi, żeś Ty Pan i Stwórca,
A nade wszystko, że jesteś Miłością.

Jakże szczęśliwa parafia Jodłowa,
Co dzień się cieszy Twą Boską Świętością,
Bo Ty nas ciągle przyzywasz do siebie,
I wszystkim mówisz, że jesteś Miłością.

Więc przychodzimy, Betlejemskie Dziecię,
Z tym, co w nas dobre i co jest słabością,
A ty nam okaż łaskawe Oblicze,
Błogosław, przebacz, bo jesteś Miłością.

Obejrzyjmy filmik o sanktuarium w Jodłowej:

• 

Mapa okolicy:

• 

Opracowanie oparto na następujących źródłach:

polskich:

• Parafia Jodłowa
• Cuda i Łaski Boże
• Piotr Skarga
• Przewodnik Katolicki
• Saletyni
• Opiekun
• Sądeczanin