Rzymskokatolicka Parafia
pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno
bł. LEONARD OLIWIER BUERA
(1889, Campo - 1936, El Saler)
męczennik
patron: archidiecezji Saragossa,
Zgromadzenia Braci Szkół Chrześcijańskich
wspomnienie: 23 października
Leonard Oliwier (hiszp. Leonardo Olivera) Buera urodził się 6.iii.1889 r. w miejscowości Campo, w prowincji Huesca (hiszp. Provincia de Huesca), w regionie Aragonia (hiszp. Aragón), w północnej Hiszpanii, w bardzo religijnej rodzinie.
W Campo zapewne też przyjął, w kościele parafialnym pw. Matki Bożej Wniebowziętej (hiszp. Nuestra Señora de la Asunción), sakrament chrztu św.
17.vi.1916 r. przyjął święcenia kapłańskie - zapewne w bazylice katedralnej pw. Matki Bożej na Kolumnie (hiszp. Nuestra Señora del Pilar), uznawanej za pierwszą na świecie świątynię maryjną, ponieważ przechowywana w niej jest kolumna (hiszp. el pilar), na której według tradycji Maryja, fizycznie żyjąc jeszcze w Jerozolimie, objawić się miała 2.i.40 r. w ciele apostołowi Jakubowi - i został kapłanem archidiecezji Saragossa, ze stolicą w Saragossie (hiszp. Zaragoza), w sąsiadującej z rodzinną Huesca prowincji Saragossa, w tym samym regionie Aragonii.
Początkowo posługiwał w parafii Movera, wiejskiej społeczności niedaleko Saragossy (dziś należącej do tego miasta), z kaplicą pw. Matki Bożej z Movera (hiszp. Nuestra Señora de Movera).
Już wcześniej wszelako związał się ze Zgromadzeniem Braci Szkół Chrześcijańskich (łac. Fratres Scholarum Christianarum – FSC), czyli Braćmi Szkolnymi – Lasalianami, zakonnikami nie posiadającymi święceń kapłańskich. Celem działalności Braci Szkolnych jest wychowanie młodzieży w duchu katolickim. Bracia zajmujmowali i zajmują się dziś głównie młodzieżą ubogą i tzw. trudną…
Ta relacja zawocowała tym, iż został mianowany kapelanem koledżu La Salle Bonanova w Barcelonie (stolicy sąsiedniego regionu Katalonii), jednej z najlepszych szkół średnich (z internatem) w Hiszpanii, istniejącej zresztą do dzisiaj…
Zamieszkał w koledżu. Odtąd od rana do późna w nocy, cichy, pokorny, nie narzucający się, posługiwał w szkole, ucząc, spowiadając, doradzając… Kiedyś zwierzył się swemu siostrzeńcowi, który w tej szkole się uczył: „Wiesz, o czym tak naprawdę marzę? O oddaniu się zupełnie Jezusowi, zostaniu Jego męczennikiem…”
Życzenie miało się niebawem spełnić.
Po lewackiej rewolucji w 1931 r. w Hiszpanii, obaleniu monarchii i proklamowaniu Drugej Republiki Hiszpańskiej (hiszp. Segunda República Española) rozpoczęły się prześladowania katolików, a w szczególności duchowieństwa. Do 1936 r. miały one miejsce nieregulanie i zależały od tego, czy lewica – anarchiści i komuniści – akurat znajdowali się przy władzy, czy też nie. W 1936 r. nasiliły się drastycznie. Ich kulminacją stały się masowe mordy, niespotykane w skali w całej historii, dokonane przez lewicowe bandy.
Szczególnie krwawe miały miejsce po rozpoczęciu, 17.vii.1936 r., rewolty gen. Francisco Franco y Bahamonde (1892, Ferrol – 1975, Madryt) i początku wojny domowej. Tam, gdzie rządzili lewacy, rozpoczął się tzw. czerwony terror (hiszp. Terror Rojo en España). Lewacy oskarżali duchowieństwo o wszelkie zło panujące w Hiszpanii, wszystkie możliwe występki. Jednostkowe akty upadku moralnego podnoszone były do rangi zjawiska powszechnego. W efekcie tysiące kapłanów, zakonników i zakonnic zostało zamordowanych – ich ilość przeraża i jest, być może, największa od czasów starożytnych – mowa jest o ok. 6832 księżach, zakonnikach i zakonnicach katolickich oraz ok. 2365 członkach innych wyznań. Tysiące kościołów i miejsc modlitwy, ślad prawie 2,000 lat obecności chrześcijaństwa w Hiszpanii, niezliczone niepowtarzalne i bezcenne zabytki uległy barbarzyńskiemu, bezpowrotnemu zniszczeniu.
Atak słowny na duchowieństwo przerodził się w fizyczną rozprawę.
9.vii.1936 r. szkoła La Salle Bonanova została zaatakowana przez lewaków. Leonardo Oliwier był w swym pokoju, gdy nagle drzwi gwałtownie otwarto, ale zamiast jednego z chłopców uczących się w koledżu pojawili się w nich lewaccy bandyci.
Jeden z nich, widząc Leonarda Oliwiera ubranego w sutannę, natychmiast strzelił do niego. Kula trafiła w ramię kapłana…
Tym razem przeżył. Nie przeżyło natomiast dwunastu braci szkolnych, posługujących w swoim koledżu…
Leonard Oliwier spędził kilka tygodni w szpitalu. Po zwolnieniu nie miał gdzie wracać – lewacy rozpędzili wspólnotę braci szkolnych. Udał się więc, wraz ze swym siostrzeńcem, do Walencji (hiszp. Valencia), stolicy regionu o tej samej nazwie, gdzie przebywała jego siostra, Aurelia.
23.x.1936 r. ktoś zadenuncjował go lewakom jako kapłana. Przyjechała bojówka i trzech zbirów wywiozło go samochodem w kierunku wioski El Saler (dziś dzielnica na przedmieściu Walencji). Tam został zamordowany – posiekany kulami karabinowymi…
Beatyfikowany został 11.iii.2001 r., w Watykanie, na Placu św. Piotra, przez Jana Pawła II, w gronie 233 męczenników lewackiej rewolucji w Hiszpanii…
Jan Paweł II mówił wówczas:
„U progu trzeciego tysiąclenia pielgrzymujący kościół w Hiszpanii jest powołany do życia w nowej wiośnie chrześcijaństwa, został bowiem zanurzony i wzbogacony krwią tak wielu męczenników. ‘Sanguis martyrum, semen christianorum!’Tertulian, Apol. 50, 13: CCL 1, 171 (pl. ‘Krew męczenników nasieniem chrześcijan!’). Dziś te słowa, wypowiedziane podczas prześladowań pierwszych wieków chrześcijaństwa, muszą budzić nadzieję w waszych apostolskich inicjatywach i wysiłkach duszpasterskich nad nieraz trudnym zadaniem nowej ewangelizacji. W tym macie niezrównane wsparcie waszych męczenników. Pamiętajcie ich męstwo: ‘rozpamiętujcie koniec ich życia, naśladujcie ich wiarę! Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki’por. Heb 13, 7-8”.
Popatrzmy na film o hiszpańskiej „krucjacie” lat 1936-1939:
Popatrzmy też na film o hiszpańskim męczennikach (na przykładzie oblatów z Madrytu (po hiszpańsku z angielskimi napisami:
Pochylmy się także nad słowami Ojca św. Jana Pawła II z 11.iii.2001 r., wygłoszonymi podczas homilii beatyfikacyjnej w Watykanie (po angielsku):
Popatrzmy na mapę życia błogosławionego:
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
angielskich:
hiszpańskich:
norweskich:
włoskich: