Rzymskokatolicka Parafia
pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno
bł. WILHELM BROWNE
(?, Northampton? - 1605, Ripon)
męczennik
patron: Ripon
wspomnienie: 5 września
Łącza do ilustracji (dzieł sztuki) związanych z błogosławionym:
Niewiele o Wilhelmie (ang. William) Browne wiadomo.
Prawdopodobnie pochodził z hrabstwa Northampton (ang. Northamptonshire). Urodził się prawdopodobnie w stolicy tego hrabstwa, w Northampton.
Pozostawał na usługach sir Tomasza (ang. Thomas) Darcy, prawdopodobnie dziedzica posiadłości Temple Hirst w pobliżu Selby (ok. 40 km na południe od Yorku), w hrabstwie York, potomka innego Tomasza (ang. Thomas) Darcy (ok. 1467 —1537, Tower Hill, Londyn), który został w 1537 r. stracony przez Henryka VIII Tudora (1491, Greenwich — 1547, Londyn) za udział w tzw. Piegrzymce Łaski (ang. Pilgrimage of Grace), rewolcie narodowej w sprzeciwie wobec rozwiązania klasztorów i opactw przez monarchę…
Wilhelm był dobrze znany lokalnie z nieustannie ponawianej odmowy uczestniczenia w nabożeństwach anglikańskich i ze sprzeciwu wobec tzw. Przysięgi Zwierzchności (ang. Oath of Supremacy), stanowiącego konsekwencję tzw. Aktu Zwierzchności (ang. Act of Supremacy – 1 Eliz. 1c. 1) z 1558 r., mocą której urzędnicy państwowi zmuszani byli do uznania króla za głowę Kościoła Anglii.
Aresztowany został w posiadłości Tomasza Darcy w 1605 r., wraz z pochodzącym z Kittenbushel (dziś prawd. Hutton Buscel) w hrabstwie York nauczycielem Tomaszem (ang. Thomas) Welbourne i Janem (ang. John) Fulthering. Cała trójka to osoby świeckie.
Były to pierwsze lata rządów króla Jakuba I Stuarta (1566, Edinburgh — 1625, Theobalds House), który królem Anglii został w 1603 r.
Oskarżeni zostali o „bycie żarliwymi katolikami, wykazującymi się wielką pomysłowością w namawianiu sąsiadów do przyjęcia wiary katolickiej”.
Zostali postawieni w stan oskarżenia i uwięzieni.
Przetrzymywano ich w więzieniu na zamku w York; więzieniu, które funkcjonowało od ok. 1068 r., gdy normański zdobywca Anglii, Wilhelm I Zdobywca (ok. 1028, Falaise — 1087, Saint Gervais k. Rouen), wybudował pierwszy zamek, aż do 1929 r.…
Tam też ok. 1.viii.1605 r., gdy w mieście pojawił się sędzia, stanęli przed sądem. Zostali potraktowani jako zdrajcy, mocą wspomnianego Aktu Zwierzchności oraz tzw. Aktu Zdrady (ang. Treasons Act – 13 Eliz. 1 c. 1) z 1570 r., mocą którego za zdradę uznawano samo twierdzenie, że monarcha jest heretykiem.
Zostali skazani na zwyczajową karę śmierci za to przewinienie, czyli na karę „wieszania, wypatroszenia i ćwiartowania”.
Tomasz Welbourne i Jan Fulthering zostali straceni jeszcze tego samego dnia, 1.viii.1605 r., w Yorku. Natomiast Wilhelma przewieziono do więzienia w mieście Ripon, ok. 40 km na północny–zachód od Yorku.
Tam został stracony na szafocie 5.ix.1605 r.
Dla „zdrajców” był tylko jeden wymiar kary — śmierć przez wspomniane „powieszenie, wypatroszenie i poćwiartowanie” (ang. hanged, drawn and quartered). Tak też zamordowano Wilhelma — na chwilę powieszono go, po czym kat zdjął go — jeszcze żywego — ze stryczka, okaleczył go, rozciął mu brzuch i wyrwał wewnętrzne narządy, w tym serce, i na gasnących oczach umierającego wrzucił je do ogniska z okrzykiem: „Oto serce zdrajcy”. Na koniec zwłoki poćwiartowano, kończyny i głowę zawieszając na pikach na murach miejskich…
Szczątki, jak zawsze w przypadku zdrajców, na pikach umieszczono na bramach miejskich Ripon…
Beatyfikowany został 15.xii.1929 r. — w stulecie katolickiej emancypacji (ang. Roman Catholic Relief Act 1829) w Anglii, czyli przywrócenia praw publicznych katolikom w królestwie angielskim — w gronie 136 męczenników angielskiej i walijskiej reformacji, przez Piusa XI (1857, Desio — 1939, Watykan). Wraz z nim beatyfikowany został Tomasz Welbourne.
Bł. Jan Henryk (ang. John Henry) Newman (1801, Londyn — 1890, Edgbaston), angielski konwertyta i kardynał, żyjący w XIX w., beatyfikowany przez Benedykta XVI (1927, Marktl), pytał kiedyś:
„Czy możemy przypuszczać, że krew naszych męczenników, sprzed trzech stuleci i późniejszych czasów, nigdy nie przyniesie owoców? Ci księża i świeccy — czy cierpieli na darmo? dla czegoś, na co jeszcze musimy czekać? Długie uwięzienie, cuchnące lochy, nieustanne napięcie, bezwzględny proces, barbarzyński wyrok, straszliwa egzekucja, madejowe łoże tortur, szubienica, nóż, kocioł — niezliczone tortury, których doświadczyli ci święci męczennicy — o Boże, czy wszystko na próżno? […] Czy w tym dniu próby i spustoszenia Anglii, gdy serca zostały przebite bólem Maryi, w czasie ukrzyżowania Jego mistycznego ciała, żadna uroniona łza, żadna kropla krwi przelana, nie stały się zaczynem przyszłych żniw, gdy ci, którzy sieli w smutku, zbierać będą w radości? […]”
I odpowiadał:
„Jedno wiem na pewno — będziemy mieli niezbędne siły. Jednej rzeczy jestem pewien, że im bardziej jesteśmy atakowani, tym usilniej Święci w Niebie orędują za nami; im cięższe przeciwności na tym świecie, tym bliżej nas jest nasza Matka Boża, nasi dobrzy Patroni i Aniołowie Stróże; im bardziej przebiegłe metody naszych wrogów, tym głośniej brzmieć będzie błagalny głos całego Kościoła wznoszony do naszego Boga.
Nie zostaniemy sierotami…”
I nie zostaliśmy sierotami. I zaiste „im bardziej jesteśmy atakowani” tym usilniej m.in. bł. Wilhelm Browne „oręduje za nami”…
Popatrzmy też na filmik o angielskich męczennikach (z angielskimi napisami):
- Z komentarzem bł. Jana Henryka Newmana:
Pochylmy się nad słowami Ojca św. Jana Pawła II z 22.xi.1987 r., wygłoszonymi w Watykanie, podczas Mszy św. beatyfikacyjnej 85 angielskich męczenników (po włosku i angielsku):
Popatrzmy na mapę życia błogosławionego:
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
angielskich:
włoskich: