Rzymskokatolicka Parafia
pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno
św. JOANNA ANTIDE THOURET
(1765, Sancey-le-Long - 1826, Neapol)
zakonnica
patronka:
wspomnienie: 23 sierpnia
Łącza do ilustracji (dzieł sztuki) związanych ze świętą:
Urodziła się w 1765 r. w Sancey-le-Long, we wschodniej Francji, jako piąte z ośmiorga dzieci Franciszka Thouret, garbarza.
Matka zmarła, gdy Joanna miała 15 lat. Przez 6 kolejnych lat zajmowała się domem i młodszymi dziećmi…
Mając 22 lata, uzyskawszy zgodę - acz niechętną – ojca, wyjechała do Paryża i wstąpiła do Zgromadzenia Córek Miłosierdzia, założonego przez św. Wincentego a Paulo.
Nie zdążyła przyjąć ślubów wieczystych – wybuchła rewolucja. W 1793 r. w ramach antykatolickich represji Zgromadzenie Sióstr rozwiązano i przegoniono jego członków. Joanna uciekła z Paryża i przedzierając się pieszo przez pół Francji, żebrząc po drodze, dotarła do rodzinnego domu. Nie zamieszkała w nim, bowiem jeden z braci stał się płomiennym rewolucjonistą – swój kącik znalazła u babci…
Rewolucja rozbiła naturalną tkankę społeczną, chaos zapanował wszędzie. Po miastach i drogach wałęsało się wielu biednych, zagubionych, rannych. Joanna zaczęła się nimi zajmować. Otworzyła bezpłatną szkołę ucząc – rankami - podstaw pisania i katechizmu. Po południu zajmowała się innymi potrzebującymi.
Pomagała też księżom, którzy ukrywali się przed rewolucyjną władzą i tłuszczą.
Sytuacja pogarszała się i w 1796 r. zdecydowała się wyjechać do Szwajcarii, by wstąpić do działającego tam luźnego zgromadzenia Sióstr Odosobnienia. Pracowała w nim, w Szwajcarii i Niemczech, przez parę lat, ale postanowiła powrócić. Ryzykując życiem, pieszo, bez paszportu ruszyła w podróż. Jeszcze w Szwajcarii, w Landeron, po 600 km marszu, napotkała parafian diecezji z Besançon wraz z zastępcą przełożonego swojego dawnego zakonu Córek Miłosierdzia, którzy namówili ją na podjęcie się o pieki paru młodych dziewcząt i nauczanie ich w taki sam sposób, jak sama była szkoloną.
Zgodziła się i w 1799 r. z owymi dziewczętami przybyła do Besançon. Natychmiast otworzyła szkołę parafialną, ambulatorium i kuchnię dla biednych. Rok później wraz z 12 współpracownikami założyła nowe zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia pod patronatem św. Wincentego a Paulo (zwane póżniej zgromadzeniem Sióstr Miłosierdzia św. Joanny Antide).
Regułę Życia Zgromadzenia, do dziś stanowiącą podstawę jego służby, Joanna napisała w 1802 r. (zatwierdził ją w 1807 r. abp Besançon i wkrótce potem siostry rozszerzyły działalność na księstwo Savoy i Szwajcarię…)
Siostry przejęły też opiekę nad miejskim przytułkiem w Besançon, w którym gromadziły się nie tylk dzieci, ale i żebracy, kryminaliści i chorzy umysłowo. Odwiedzać również zaczęły więzienie w Bellevaux…
W 1810 r. Joanna przejęła, na prośbę króla Neapolu, zarządzanie szpitalem dla nieuleczalnie chorych stolicy tego królestwa. Jak mawiała „poszłaby na koniec świata, przepłynęła oceany, gdyby Bóg tego od niej żądał”…
Papież Pius VII zatwierdził zgromadzenie w 1818 r.
Przyczyniło się to niestety do schizmy, bowiem dokument Stolicy Apostolskiej poddawał poszczególne jednostki wspólnoty pod kontrolę lokalnego biskupa, zatem ówczesny abp Besançon, zwolennik gallikanizmu i daleko posuniętej odrębności kościoła francuskiego, który do tej pory sprawował pieczę nad całością Zgromadzenia, urażony decyzją papieską ogłosił niezależność wszystkich konwentów francuskich od kongregacji rzymskiej…
Joanna próbowała interweniować, ale nie dopuszczono jej do macierzystego domu Zgromadzenia w Besançon…
„Pozostawmy [sprawę naszego Zgromadzenia] miłosierdziu Boga, w którego dłoniach dawno ją złożyliśmy” – miała powiedzieć. Wróciła do Neapolu, gdzie przed śmiercią zdążyła jeszcz e założyć trzy nowe konwenty…
Do Pana w spokoju ducha odeszła w klasztorze Regina Coeli w 1826 r.
Po śmierci Zgromadzenie rozszerzyło działalność w zasadzie na cały świat. W 1963 r. miało 10,000 członków…
Matkę Joannę Antide beatyfikował w 1926 r., i kanonizował w 1934 r., Pius XI.
A w 1957 r. zgromadzenie w Besançon poprosiło ówczesną Matkę Generalną o przyjęcie do oficjalnej papieskiej społeczności Sióst Miłosierdzia. Schizma, po 138 latach, dobiegła końca…
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
angielskich:
- IrondeQuit
- Magnificat
- Scuore della Carita
- FamVin
- Filles de la Charite
- www.secretariadojmv.org
- Vincentian Oblates
- st Francis
- SQPN
- www.secretariadojmv.org
- Wikipedia.en
francuskich:
włoskich: