pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno
św. MARIA MAGDALENA POSTE
(1756, Barfleur - 1846, St. Sauveur le Vicomte)
zakonnica
patronka: Zakonu Córek Miłosierdzia
wspomnienie: 16 lipca
Łącza do ilustracji (dzieł sztuki) związanych ze świętą:
Julia Franciszka Katarzyna urodziła się w 1756 r. w Barfleur, w Normandii, jako najstarsze z siedmiorga dzieci Jana Postel, zajmującego się wyrabianiem sieci, i Teresy Levallois.
Po szkole podstawowej oddano ją na wychowanie do benedyktynek w Valognes.
Gdy miała 18 lat powzięła prywatne śluby czystości, powróciła do rodzinnej miejscowości i zaczęła pracę w szkole dla dziewcząt w Barfleur. Dyrektorem szkoły została 10 lat później.
Po wybuchu Rewolucji Francuskiej szkołę – nakazem władz - zamknięto. Gdy Zgromadzenie Narodowe w 1790 r. uchwaliło Cywilną konstytucję dla kleru (fr. Constitution civile du clergé) wymagającą od księży wypowiedzenia posłuszeństwa Stolicy Apostolskiej, Julia stanęła po stronie tych, którzy zachowali wierność Ojcu Świętemu, choć samo Barfleur przeszło w ręce księży, którzy antypapieską konstytucję podpisali. Od tego czasu jej domek nad zatoką stał się schronieniem dla ukrywających się i uchodzących, przed szaleństwem rewolucyjnym, do Anglii duchownych.
Ci z kapłanów, którzy nie podpisali la Constitution…, mogli odprawiać Msze św. w specjalnej kaplicy ukrytej pod schodami jej domu – taki akt uznawany był za wrogi i groził gilotyną. Gdy zagrożenie księży jeszcze się wzmogło Julia, za zgodą miejscowego proboszcza, roznosiła chorym Komunię św. konsekrowaną podczas owych Mszy św. Pius X podczas jej beatyfikacji nazwał ją „kapłanem-dziewicą”. Potajemnie katechizowała też dzieci, zajmowała się pracą apostolską wśród opuszczonych…
Trwało to do 1801 r., gdy Napoleon podpisał ze Stolicą Apostolską konkordat (który zresztą wkrótce złamał). Julia przystąpiła do zakładania bezpłatnych szkół i internatów dla dziewcząt oraz sierocińców. Z myślą o tym dziele w 1807 r. złożyła (wraz z trzema współsiostrami) franciszkańskie tercjarskie śluby wieczyste – przyjmując imię Marii Magdaleny - i założyła zakon Ubogich Córek Miłosierdzia.
Pierwszy dom i szkołę prowadzono w Cherbourg. Wkrótce w rękodzielnictwie szkolono ponad 200 dziewcząt, ratując porzucone dzieci i pomagając potrzebującym, a Maria została przełożoną zgromadzenia. Sama, wraz ze współsiostrami, mieszkała w stodole obok szkoły…
W 1811 r. zakon musiał jednakże opuścić Cherburg (do swej starej siedziby wróciły Siostry Opatrzności Bożej). Po paru latach poszukiwań, poddania się Opatrzności Bożej – jak mówiła Maria „Ten, który powierzył mi moje córki (współsiostry), który opiekuje się ptakami w powietrzu, zapewni nam środki dla naszej pracy” – choć namawiano je już do samorozwiązania, w 1815 r. zgromadzenie przeniosło się do Tamersville, a później do St. Sauveur le Vicomte, gdzie siostry przejęły stare, opuszczone opactwo.
Odtąd zgromadzenie systematycznie rosło i rozszerzało się, a Maria Magdalena doczekała się jeszcze oficjalnego uznania zakonu w 1837 r.
Zmarła w St. Sauveur le Vicomte w 1846 r.
W chwili śmierci założony przez nią zakon – ok. 150 sióstr - prowadził już 37 domów dla dziewcząt. Dziś, nazwany Zakonem Córek Miłosierdzia św. Marii Magdaleny Postel, jest także w Boliwii, Brazylii, Rumunii, Mozambku i w Niemczech…
Beatyfikowana została przez Piusa X w 1908 r. Kanonizował ją Pius XI w 1925 r.…
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
angielskich:
- www.irondequoitcatholic.org
- newsgroups.derkeiler.com
- www.catholic.org
- saints.sqpn.com
- books.google.pl
niemieckich: