MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA NIEUSTAJĄCEJ POMOCYLOGO PORTALU
Rzymskokatolicka Parafia
pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno
św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własne

św. KATARZYNA ze SIENY
(1347, Siena - 1380, Siena)
dziewica, zakonnica, Doktor Kościoła

patronka: pielęgniarek, strażników, strażaków, Włoch, Rzymu, Sieny, współpatronka Europy

wspomnienie: 29 kwietnia

wszyscy nasi święci >>

Łącza do ilustracji (dzieł sztuki) związanych ze świętą:

  • św. KATARZYNA ze SIENY, TIEPOLO, Giovanni Battista (1696, Wenecja - 1770, Madryt), 1746, olejny na płótnie, 70x52cm, Kunsthistorisches Museum, Wiedeń; źródło en.wikipedia.org
  • św. KATARZYNA ze SIENY, DOLCI, Carlo (1616, Florencja - 1686, Florencja), ok. 1665-70; źródło www.dulwichpicturegallery.org.uk
  • EKSTAZA św. KATARZYNY ze SIENY, BATONI, Pompeo (1708, Lucca - 1787, Rzym), 1743, olejny na płótnie, Museo di Villa Guinigi, Lucca; źródło www.wga.hu
  • św. KATARZYNA ze SIENY, GHIRLANDAIO, Domenico (1449, Florencja - 1494, Florencja), 1490-98, Tempera na desce, Alte Pinakothek, Monachium; źródło www.wga.hu
  • św. KATARZYNA ze SIENY ze św. ZYGMUNTEM, LOTTO, Lorenzo (ok. 1480, Wenecja - 1556, Loreto), 1508, olejny na desce, 67x67 cm, Pinacoteca Comunale, Recanati; źródło www.wga.hu
  • św. KATARZYNA ze SIENY, GIOVANNI DI PAOLO (ok. 1399, Siena - 1482, Siena), tempera i złoto na panelu, 108.6x53.3cm, Fogg Art Museum, Cambridge; źródło www.wga.hu
  • św. KATARZYNA ze SIENY, BECCAFUMI, Domenico (ok. 1486, Castel Monaperto - 1551, Siena), ok. 1515, olejny na desce, Pinacoteca Nazionale, Siena; źródło en.wikipedia.org

Katarzyna Benincasa urodziła się 25.iii.1347 r. w Sienie.

Była przedostatnim dzieckiem z dwudziestu pięciu, w mieszczańskiej rodzinie Jakuba i Mony Benincasa. Jej r.matka była córką poety Nuccio Piagenti.

Katarzyna jako kilkuletnia dziewczynka była przeniknięta duchem pobożności. Mając kilkanaście lat wstąpiła do zakonu dominikanek. Modlitwa, pokuta, posługiwanie trędowatym wypełniały jej młode życie.

W wieku 20 lat jest już osobą w pełni ukształtowaną, wielką mistyczką. 1.iv.1375 r. otrzymuje stygmaty.

Z jej przemyśleń i duchowych przeżyć zrodziło się zaangażowanie w sprawy Kościoła i świata. Podczas licznych wtedy konfliktów na terenie Italii i w samym Kościele była orędowniczką pokoju i mediatorem. Domagała się od kolejnych papieży ich powrotu z Awinionu do Rzymu. Wobec nieskuteczności wysyłanych listów udała się do Awinionu, by skłonić Grzegorza XI do zamieszkania w Wiecznym Mieście. Kiedy papież zdecydował się powrócić, przypisywano to jej pośrednictwu. Po jego śmierci, na życzenie Urbana VI, Święta udała się do Rzymu, aby podjąć działalność dla dobra Kościoła.

W liście apostolskim Motu Proprio ogłaszającym św. Brygidę Szwedzką, św. Katarzynę ze Sieny i św. Teresę Benedyktę od Krzyża Współpatronkami Europy Jan Paweł II pisał: „Ukazując zwaśnionym stronom «Chrystusa ukrzyżowanego i słodką Maryję», Katarzyna dowodziła, że w społeczeństwie kierującym się wartościami chrześcijańskimi żaden przedmiot sporu nie jest na tyle poważny, aby wolno było stawiać prawo siły ponad racjami rozumu”.

Umarła 28.iv.1380 r. w wieku 33 lat.

Jej relikwie znajdują się w rzymskim kościele S. Maria sopra Minerva.

Jest patronką Włoch, Rzymu, Sieny oraz pielęgniarek, strażników, strażaków.

Opracowanie oparto na następujących źródłach:

polskich:

angielskich: