MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA NIEUSTAJĄCEJ POMOCYLOGO PORTALU
Rzymskokatolicka Parafia
pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno
św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własne

św. JAN CHRZCICIEL de la SALLE
(1651, Reims - 1719. Saint-Yon k. Rouen)
prezbiter

patron: nauczycieli, wychowawców dzieci i młodzieży

wspomnienie: 7 kwietnia

Łącza do ilustracji (dzieł sztuki) związanych ze świętym:

  • św. JAN CHRZCICIEL de la SALLE, LEGER, Pierre, oficjalny portret świętego zgromadzenia Braci Szkół Chrześcijańskich; źródło: www.lasalle2.org
  • św. JAN CHRZCICIEL de la SALLE; źródło: www.ewtn.com
  • św. JAN CHRZCICIEL de la SALLE; źródło: saints.sqpn.com
  • św. JAN CHRZCICIEL de la SALLE, AURELI Cesare (1844, Rzym - 1923, Rzym), 1904, Bazylika św. Piotra, Rzym; źródło: www.saintpetersbasilica.org
  • św. JAN CHRZCICIEL de la SALLE; źródło: www.flickr.com
  • św. JAN CHRZCICIEL de la SALLE, St. Mary's College, Kalifornia; źródło: firstgeneration.stmarys-ca.edu

Urodził się w 1651 r. w Reims. Wychowywał się w tradycyjnej, zamożnej rodzinie szlacheckiej.

Jako najstarszy z jedenastoroga rodzeństwa zaczął uczęszczać do College de Bons-Enfants w wieku 9 lat. Po swoim krewnym, w wieku 16 lat, objął wysoko cenioną godność kanonika słynnej katedry w Reims. W 1670 r. wyjechał do seminarium Saint-Suplice w Paryżu. Po 1.5-rocznym pobycie musiał wrócić z powodu śmierci rodziców. Od tej pory wychowywał swoje rodzeństwo.

Mimo tego ukończył studia teologicznie i został, w 1678 r., wyświęcony. Dwa lata pózniej otrzymał doktorat z teologii.

W działalność edukacyjną wciągnął się trochę bezwiednie, krok po kroku. nigdy w zasadzie nie podejmując świadomej decyzji o takim powołaniu. Zaczął gromadzić dzieci na swej plebanii, której część zamienił na internat. Na użytek biednych dzieci oddał swój rodzinny pałac. Z jego ofiarnych pomocników, po trosze w związku z napotkanym oporem, także wśród duchowieństwa, wyłoniło się zgromadzenie zakonne pod nazwą Braci Szkół Chrześcijańskich, by - jak pisał „zapewnić chrześcijańskie wychowanie ubogim i utwierdzać młodych na drodze prawdy”.

Stworzył wiele typów szkół tj. podstawowe, wieczorowe, niedzielne, zawodowe, średnie, seminaria nauczycielskie. Nauka w nich odbywała się w języku ojczystym i była bezpłatna. Objęły one dużą część Francji, stając się wzorcowymi i konkurencyjnymi. Wprowadził w nich, jako pierwszy, podział na klasy. Dzisiaj Bracia Szkół Chrześcijańskich mają swe szkoły w prawie 90 krajach.

W 1685 r. założył (w Reims) pierwszą, jak się powszechnie uznaje, szkołę normalną - czyli szkołę kształcącą nauczycieli.

Napisał rozważania na temat powałania nauczycielskiego, krótkie katechizmy wiary, podręczniki dobrego wychowania, i inne, niezbędne nauczycielom i katechetom, pomoce wychowacze. Stąd też zalicza się go ojców współczesnej pedagogiki.

Swój majątek oddał ubogim, przeznaczając go na zakup chleba podczas klęski głodu w latach 1683-1684.

Przez całe życie zmagał się z przeciwnościami losu a mimo to udało mu się dokonać wielkich czynów. Zmarł w Wielki Piątek w 1719 r. w Saint-Yon koło Rouen. W ostatnich słowach stwierdził, iż „We wszystkim najbardziej ufam woli Bożej wobec mnie samego”.

Zwłoki Jana Chrzciciela de la Salle zostały wyrzucone z grobu i zbeszczeszczone podczas szaleństw rewolucji francuskiej.

Do chwały ołtarzy wyniósł go (1888) i kanonizował (1900) Leon XIII. Natomiast w 1950 r. Pius XII ogłosił Jana patronem nauczycieli i wychowawców.

Sekret Jana Chrzciciela de La Salle polega na głębokiej i żywej więzi z Chrystusem, utrzymywanej przez codzienną modlitwę, z którego to źródła czerpał on właściwą sobie twórczą odwagę. Wsłuchując się w głos Boga, otrzymywał od Niego światło, które pozwalało mu rozpoznawać stopniowo pilne potrzeby swojej epoki, aby następnie odpowiednio je zaspokajaćJan Paweł II z okazji 350 rocznicy urodzin św. Jana Chrzciciela de La Salle, 2001 r..