św. JAN CHRZCICIEL de la SALLE
(1651, Reims - 1719. Saint-Yon k. Rouen)
prezbiter
patron: nauczycieli, wychowawców dzieci i młodzieży
wspomnienie: 7 kwietnia
Urodził się w 1651 r. w Reims. Wychowywał się w tradycyjnej, zamożnej rodzinie szlacheckiej.
Jako najstarszy z jedenastoroga rodzeństwa zaczął uczęszczać do College de Bons-Enfants w wieku 9 lat. Po swoim krewnym, w wieku 16 lat, objął wysoko cenioną godność kanonika słynnej katedry w Reims. W 1670 r. wyjechał do seminarium Saint-Suplice w Paryżu. Po 1.5-rocznym pobycie musiał wrócić z powodu śmierci rodziców. Od tej pory wychowywał swoje rodzeństwo.
Mimo tego ukończył studia teologicznie i został, w 1678 r., wyświęcony. Dwa lata pózniej otrzymał doktorat z teologii.
W działalność edukacyjną wciągnął się trochę bezwiednie, krok po kroku. nigdy w zasadzie nie podejmując świadomej decyzji o takim powołaniu. Zaczął gromadzić dzieci na swej plebanii, której część zamienił na internat. Na użytek biednych dzieci oddał swój rodzinny pałac. Z jego ofiarnych pomocników, po trosze w związku z napotkanym oporem, także wśród duchowieństwa, wyłoniło się zgromadzenie zakonne pod nazwą Braci Szkół Chrześcijańskich, by - jak pisał „zapewnić chrześcijańskie wychowanie ubogim i utwierdzać młodych na drodze prawdy”.
Stworzył wiele typów szkół tj. podstawowe, wieczorowe, niedzielne, zawodowe, średnie, seminaria nauczycielskie. Nauka w nich odbywała się w języku ojczystym i była bezpłatna. Objęły one dużą część Francji, stając się wzorcowymi i konkurencyjnymi. Wprowadził w nich, jako pierwszy, podział na klasy. Dzisiaj Bracia Szkół Chrześcijańskich mają swe szkoły w prawie 90 krajach.
W 1685 r. założył (w Reims) pierwszą, jak się powszechnie uznaje, szkołę normalną - czyli szkołę kształcącą nauczycieli.
Napisał rozważania na temat powałania nauczycielskiego, krótkie katechizmy wiary, podręczniki dobrego wychowania, i inne, niezbędne nauczycielom i katechetom, pomoce wychowacze. Stąd też zalicza się go ojców współczesnej pedagogiki.
Swój majątek oddał ubogim, przeznaczając go na zakup chleba podczas klęski głodu w latach 1683-1684.
Przez całe życie zmagał się z przeciwnościami losu a mimo to udało mu się dokonać wielkich czynów. Zmarł w Wielki Piątek w 1719 r. w Saint-Yon koło Rouen. W ostatnich słowach stwierdził, iż „We wszystkim najbardziej ufam woli Bożej wobec mnie samego”.
Zwłoki Jana Chrzciciela de la Salle zostały wyrzucone z grobu i zbeszczeszczone podczas szaleństw rewolucji francuskiej.
Do chwały ołtarzy wyniósł go (1888) i kanonizował (1900) Leon XIII. Natomiast w 1950 r. Pius XII ogłosił Jana patronem nauczycieli i wychowawców.
„Sekret Jana Chrzciciela de La Salle polega na głębokiej i żywej więzi z Chrystusem, utrzymywanej przez codzienną modlitwę, z którego to źródła czerpał on właściwą sobie twórczą odwagę. Wsłuchując się w głos Boga, otrzymywał od Niego światło, które pozwalało mu rozpoznawać stopniowo pilne potrzeby swojej epoki, aby następnie odpowiednio je zaspokajać”Jan Paweł II z okazji 350 rocznicy urodzin św. Jana Chrzciciela de La Salle, 2001 r..
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
angielskich:
międzynarodowych: