św. FRANCISZEK a PAULI (z Paoli)
(1416, Paoli - 1507, Plessis-les-Tours)
prezbiter
patron: grzeszników powracających do Pana Boga, skazanych na śmierć i umierających
wspomnienie: 2 kwietnia
Franciszek urodził się w 1416 r. w Paoli. Jego rodzice byli biedni, ale głęboko religijni. Syna wyprosili sobie żarliwą modlitwą do św. Franciszka z Asyżu, i w podzięce dali mu na imię Franciszek.
Gdy miał 13 lat, odbył ze swymi rodzicami pielgrzymkę po najsławniejszych wówczas sanktuariach Włoch (m.in. Asyżu i Rzymu). W wiecznym Mieście patrzył chłopiec pełen smutku na przepych duchowieństwa…
Po powrocie do Paoli św. Franciszek założył sobie w pobliżu miasta pustelnię i oddał się bardzo surowemu życiu. Powoli zaczęli do niego dołączać uczniowie i tak postała nowa rodzina zakonna „braci mniejszych”. Do trzech ślubów zakonnych dołączył Franciszek ślub czwarty: zachowania przez całe życie postu od mięsa i nabiału… Regułę, którą ułożył, papież Aleksander VI zatwierdził w 1493 r.
Związana jest z tym ciekawa historia. Paweł II miał wysłać do Franciszka posłańca z nakazem zorientowania się kim jest ów cieszący się coraz większą sławą pustelnik. Gdy posłaniec przybył Franciszek akurat układał kamienie na fundament wznoszonego kościołą. Papieski delegat próbował ucałować dłonie pracującego. Franciszek nie dozwolił na to, mówiąc „To ja powinienem całować dłonie duchownego, który przez 30 lat sprawuje już Mszę św.” („Skąd wiedział, że zostałem wyświęcony 30 lat temu?” - dziwił się później Rzymianin). Delegat poczuł się wszelako w obowiązku ostrzeżenia pustelnika, by w surowości życia nie przesadzał: „Natura ludzka nie pozwala by ją tak bardzo obciążać!” - miał rzec. Na co Franciszek miał odpowiedzieć, że z pomocą Bożą wszelkie trudności mogą być pokonane, po czym z palącego się ogniska wyciągnął kilka kawałków rozgrzanego do czerwoności węgla i przez pewien czas przytrzymał je w dłoni. Gdy je upuścił ukazał dłonie posłańcowi papieskiemu - były nienaruszone. Papieski delegat zawiózł do Rzymu pozytywną opinię…
Franciszek założył także III Zakon swojego zakonu dla ludzi świeckich według wzoru św. Franciszka z Asyżu.
Pan Bóg obdarzył swojego sługę darem cudów. Miał ich Święty uczynić tak wiele, że imię jego stało się głośne w całej Europie. Miał nawet wskrzesić syna swojej siostry Brygidy, Mikołaja. Podanie głosi, że kiedy statek nie chciał zabrać go na Sycylię, gdzie miał założyć klasztor przepłynął z Italii na wyspę - na swoim płaszczu…
Zmarł w wieku 91 lat we Francji.
Jego beatyfikacji dokonał w 1513 r. papież Leon X, który wyniósł go również do chwały świętych w 1519 r.
„Na św. Franciszka zielenią się łany i ze swego zimowiska wracają bociany”.
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
angielskich: