św. EDWARD
(962? - 978?, Corfe)
król, męczennik
patron: Anglii
wspomnienie: 18 marca
Urodził się ok 963 r.
Był najstarszym synem Edgara Spokojnego, króla Anglii.
Miał zaledwie 12 lat, gdy objął tron po ojcu.
Za doradcę obrał sobie Dunstana, prymasa Anglii (późniejszego świętego).
Za jego panowania nastąpiła reakcja przeciw prochrześcijańskiej polityce ojca.
W 978 r., wracając z polowania, udał się na zamek Corfe, aby odwiedzić macochę i młodszego brata.
Zanim zsiadł z konia, napadli go i zamordowali najemnicy nasłani przez macochę…
Grób Edwarda otoczono czcią, którą wzmógł rozgłos cudów, mających miejsce za jego wstawiennictwem.
Chociaż zabójstwo miało podłoże polityczne i dynastyczne, kościół w Anglii uznał go za męczennika, który zginął z rąk pogan.
Prymas Dunstan dokonał uroczystego przeniesienia relikwii do opactwa w Shaftesbury,
do jego grobu zaczęły przychodzić pielgrzymki, a Pan Bóg wsławił jego sanktuarium dalszymi cudami…
Relikwie Edwarda przetrwały schizmę Henryka VIII, miejsce ich ukrycia wszelako odnaleziono dopiero w XX w.
W 1982 r. przekazano je rosyjskiej cerkwii prawosławnej w Anglii, gdzie znajdują się do dzisiaj.
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
angielskich: