pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno
św. KLEMENS MARIA HOFBAUER
(1751, Tasovice - 1820, Wiedeń)
prezbiter
patron: Warszawy, Wiednia, Austrii, kelnerów, piekarzy
wspomnienie: 15 marca
Łącza do ilustracji (dzieł sztuki) związanych ze świętym:
Jan (takie imię otrzymał na Chrzcie św.) Hofbauer (Dworzak) urodził się w 1751 r. na Morawach w Tasovicach.
Po śmierci ojca pracował jako piekarz. Długi czas poszukiwał swego miejsca w życiu. Dzięki wytrwałości i ludzkiej pomocy ukończył studia uniwersyteckie w Wiedniu.
W Rzymie zetknął się z zakonem redemptorystów, do którego wstąpił. Po otrzymaniu święceń kapłańskich wysłano go do Wiednia, a następnie na Pomorze.
Ze względu na złe drogi i ostrą zimę zatrzymał się na jakiś czas w Warszawie. Chwilowy postój przemienił się w pobyt trwający 21 lat: Klemens wraz z dwoma towarzyszami otrzymał w opiekę kościół św. Benona, dom sierot i szkołę rodzin rzemieślniczych.
Czasami musiał żebrać, aby je utrzymać. Pewnego dnia zaszedł po prośbie do karczmy; kiedy zwrócił się o datek do grających w karty, jeden z graczy uderzył go w twarz, na co Święty odpowiedział: „To dla mnie, a co dla moich sierot?” Skruszeni kompani oddali całą ugraną.
Prowadził też opiekę nad służącymi - których było wtedy w stolicy około 1100. Uruchomił drukarnię i wydawnictwo książek religijnych oraz stowarzyszenie dla pogłębiania wiedzy religijnej. W ten sposób powstała pierwsza placówka jego zakonu w Polsce. Był wybitnym kaznodzieją.
Był świadkiem tragedii państwa Polskiego pod koniec XVIII w. W Warszawie przeżył ostatnie dwa rozbiory. Był tu, gdy wojska gen. Suworowa dokonały w 1974 r. rzezi Pragi (Rosjanie wymordowali ok. 20 tys. ludzi). Dla dzieci ofiar - „dzieci Pragi” - zorganizował pomoc i opiekę.
W 1808 r. wydano dekret o kasacie zakonu redemptorystów. Klemens, na polecenie Napoleaona, wraz z innymi został wywieziony do twierdzy w Kostrzynie.
Po uwolnieniu został przymuszony do opuszczenia Polski. Udał się więc do Wiednia, gdzie rozpoczął działalność duszpasterską, zwłaszcza wśród młodej inteligencji. Jego gorliwość budziła sprzeciw miejscowych władz.
Zmarł w opinii świętości 1820 r.
Beatyfikował go papież Leon XIII w 1888 r., a Pius X w 1904 r. uroczyście wpisał go do katalogu świętych.
Zwany 'drugim założycielem' redemptorystów, poprzez swoich uczniów wpłynął na kształt katolicyzmu XIX w.
Patron Warszawy, gdzie też wystawiono mu pomnik w pobliżu kościoła sakramentek na Nowym Mieście.
Jego figurka znajduje się też i w naszym kościele, przy ołtarzu św. Zygmunta i Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
angielskich:
niemieckich: