św. MAKSYMILIAN
(274 - 295, Theweste)
męczennik
patronka: wojskowych
wspomnienie: 12 marca
Syn legionisty Pabiusza Wiktoryna,
pochodził z Numidii (dzisiejsza Algieria).
Powołany do wojska, przekonany, że służba ta jest sprzeczna z życiem chrześcijanina, odmówił jej.
Został za to skazany w Theveste w Numidii na śmierć przez ścięcie mieczem w 295 r.
Wkrótce również jego ojciec, Pabiusz Wiktoryn, poniósł śmierć męczeńską za wiarę.
Maksymiliana pochowano w pobliżu grobu i bazyliki św. Cypriana w Kartaginie.
Zachowały się akta procesu św. Maksymiliana:
„Dion, prokonsul, rzekł: Wstąp do wojska, byś nie zginął […] Zważ na swoją młodość i wstąp do wojska.
To bowiem przystoi młodzieńcom. Maksymilian odpowiedział: Jestem żołnierzem Chrystusa.
Nie mogę walczyć dla świata. Już powiedziałem: Chrześcijaninem jestem. […]
Dion odczytał z tabliczki dekret: Maksymilian ma być ścięty mieczem za to,
że wbrew dyscyplinie uchylił się od przysięgi wojskowej.
Maksymilian odpowiedział: Bogu dzięki! Gdy go prowadzono na miejsce stracenia, tak mówił:
Bracia najukochańsi! Z jak największym według możliwości zapałem i z najgorętszą chęcią spieszcie,
byście zobaczyli Pana i otrzymali odeń taki również wieniec.
I z wyrazem radości na obliczu powiedział do swojego ojca te słowa:
Daj, ojcze, temu katowi moją nową szatę, którąś mi przygotował do wojska”.
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
angielskich: