św. KATARZYNA de'VIGRI
(1413, Bolonia - 1463, Bolonia)
zakonnica i mistyczka
patronka: targanych pokusami, artystów, Bolonii
wspomnienie: 9 marca
Urodziła się w 1413 r. w Bolonii. Była córką Jana de'Vigri, doradcy markiza Ferrary Mikołaja d’Este.
Gdy miała 10 lat została dwórką córki markiza, Małgorzaty. Razem z nią studiowała literaturę i sztuki piękne. Przejawiała wielki talent do malarstwa, poezji i muzyki. Była malarką miniatur (jeden z manuskryptów ozdobionych przez nią, uprzednio należący do Piusa IX, stanowi ozdobę kolekcji w Oxford, jedno z jej dzieł - obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z owocem w dłoni - ukazano w tekście, obok), układała hymny w języku włoskim i po łacinie.
Po zaręczynach księżniczki Małgorzaty 14-letnia Katarzyna porzuciła życie dworskie i wstąpiła do zgromadzenia świątobliwych dziewic, żyjących zgodnie z regułą 3-stopnia św. Augustyna w sąsiedniej Ferrarze.
Zgromadzenie przyjęło później regułę św. Klary, i w 1432 r. przyodziało habit 2-stopnia św. Franciszka. Liczba powołań rosła i, w zgodzie z breve Kaliksta III „Ad ea qui in omnipotentis Dei gloriam”, założone zostały klasztory w Bolonii i Cremonie. Przeoryszą zgromadzenia w rodzinnej Bolonii została Katarzyna - pełniła tę funkcję aż do śmierci.
Pokusy, które gnębiły ją w pierwszych latach powołania i wystawiały na próbę cierpliwość, pokorę i wiarę ustąpiły w latach późniejszych miejsca bogactwu życia duchowego i radości z głębin kontemplacji. Znaczną część rad i zaleceń, poza relacją z własnych zmagań na drodze do świętości, zamieściła, krótko przed śmiercią, w traktacie „O siedmiorakiej zbroi ducha”. Pisała „Przywdziejcie zbroję Bożą, abyście mogli się ostać wobec zasadzek szatana! Wszyscy, którzy posiadają tak szlachetne przymioty umysłu i serca, że pragną wziąć krzyż ze względu na Pana naszego Jezusa Chrystusa, który poległ na polu walki, aby nam przywrócić życie, powinni koniecznie do tego rodzaju walki przywdziać zbroję, a szczególnie tę, którą tu po kolei wymienię. Po pierwsze, pilność; po drugie, nieufność wobec samego siebie; po trzecie, zaufanie Bogu; po czwarte, pamięć o Męce Pańskiej; po piąte, pamięć o swojej śmierci; po szóste, pamięć o chwale Bożej; po siódme, kierowanie się powagą Pisma świętego, jak tego przykład dał Jezus Chrystus na pustyni”.
Zmarła w Bolonii w 1463 r.
Jej doskonale zachowane, zmumifikowane, ciało przechowywane jest tamże w kaplicy ubogich klarysek (w pozycji siedzącej, jak na tronie - zgodnie z życzeniem świętej!).
Kanonizował ją w 1712 r. Benedykt XIII.
Jest patronką Bolonii.
Filmik o świętych, których ciała zachowane zostały w stanie nienaruszonym (w j. angielskim):
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
angielskich: