św. KAZIMIERZ
(1458 - 1484)
królewicz
patron: Litwy, Polski, młodzieży litwewskiej, Kawalerów Maltańskich, poświęcających się służbie publicznej, kawalerów
wspomnienie: 4 marca
Drugi z kolei syn Kazimierza Jagiellończyka.
Urodził się 1458 r. w Krakowie na Wawelu.
„Był młodzieńcem szlachetnym, rzadkich zdolności i godnego pamięci rozumu” - pisał jego nauczyciel, ks. Jan Długosz.
W 1471 r. wyrusza na Węgry gdzie obiecano mu koronę.
Wyprawa kończy się fiaskiem.
Po powrocie do kraju królewicz bierze czynny udział w życiu politycznym.
Podczas dwuletniego pobytu ojca na Litwie jako namiestnik rządzi w Koronie.
Obowiązki państwowe umiał pogodzić z bogatym życiem duchowym.
Wezwany przez ojca do Wilna, umiera w drodze.
W Grodnie „opowiedziawszy dzień śmierci swej tym, którzy mu w niemocy służyli
[…] ducha Panu Bogu poleciwszy wypuścił 1484 r., lat mając 26” - napisał ks. Piotr Skarga.
Pochowany w katedrze wileńskiej, od tej pory stałym miejscu pielgrzymek.
Gdy w 1602 r., z okazji kanonizacji, otworzono grobowiec królewicza,
znaleziono w nim nienaruszone ciało świętego,
a przy nim tekst hymnu ku czci Najświętszej Maryi Panny „Omni die dic Mariae” (Dnia każdego sław Maryję),
hymnu którego autorstwo powszechnie przypisywano św. Kazimierzowi i dopiero najnowsze badania udowodniły,
że był on znany już w XI w. i którego autorem mógł być św. Anzelm z Canterbury lub Bernard Morlay.
Stwierdzono też, że ciało jego wydziela silną przyjemną woń.
Kanonizowany został przez Hadriana VI w 1522 r.
W 1948 r Pius XII ogłosił Kazimierza specjalnym patronem młodzieży.
Patron Polski i główny patron Litwy…
Informacje o św. Kazimierzu można znaleźć na następujących stronach:
polskich:
angielskich: