Rzymskokatolicka Parafia
pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno
św. ANTONIO MARIA PUCCI
(1819, Vernio - 1892, Viareggio)
zakonnik i proboszcz
patron: serwitów
wspomnienie: 12 stycznia
Łącza do ilustracji (dzieł sztuki) związanych ze świętym:
Eustacchio urodził się w 1819 r. w Vernio pod Florencją, w Toskanii we Włoszech. Był drugim z siedmiorga dzieci w chłopskiej rodzinie Augustyna i Marii Pucci.
Choć ojciec pracował również jako zakrystianin w lokalnym kościele to początkowo sprzeciwiał się rodzącemu się powołaniu syna do życia zakonnego, pragnąc by syn pracował na roli.
W końcu jednakże ustąpił i Eustacchio, mając 18 lat, wstąpił do serwitów - zakonu Sług Maryi (Ordo Servorum Mariae) - we Florencji, przyjmując imię, pod którym dziś jest znany: Antonio Marii.
Studiował klasykę i teologię. Święcenia kapłańskie przyjął w 1843 r.
Gdy miał 28 lat został przez swój zakon wysłany do nowej parafii św. Andrzeja w nadmorskiej miejscowości Viareggio. Po trzech latach został jej proboszczem, i tam spędził resztę życia.
Ten il curatino (mały proboszcz) przez 45 lat służył swoim parafianom, w szczególności opiekując się chorymi, starszymi, biednymi. Jego oddanie i poświęcenie uzewnętrzniło się najbardziej w trakcie dwóch epidemii, które nawiedziły miasto w trakcie jego posługi.
W odpowiedzi na publiczną dechrystianizację (m.in. upadek państwa papieskiego, powstanie państwa włoskiego, zamknięcie wydziałów teologicznych na uniwersytetach i likwidację nauczania religii w szkołach przez pozostające pod wpływem masonerii władze) – ale też uprzedzając niejako wydarzenia - zakładał katolickie organizacje dla różnych kategorii i grup swoich parafian: braterstwo św. Ludwika (nauka katechizmu) i kongregację doktryny katolickiej dla młodych, zrzeszenie Alma Maryi Bolesnej dla mężczyzn, kongregację matek katolickich dla kobiet, zrzeszenie Służek Maryi dla dziewcząt i kobiet.
„Antycypowały one powstanie organizacji Akcji Katolickiej”, tak działalność Antonio Marii komentował Jan XXIII podczas Mszy św. kanonizacyjnej…
Antonio Maria założył też przedszkole dla dzieci (1853 r.), organizację pomocy i nauczania dla dziewcząt oraz pierwszy hostel dla biednych, chorych dzieci w Viareggio. Przylgnęło do niego miano „Ojca ubogich”…
Pełnił też funkcję prowincjała zakonu serwitów w Toskanii (lata 1183-1890).
Zmarł w 1892 r. w Viareggio w rezultacie przeziębienia, którego nabawił się odwiedzając chorego parafianina. W trakcie swego długiego pasterzowania był świadkiem narodzin – i śmierci – prawie całej generacji mieszkańców Viareggio. Można powiedzieć, że uczynił parafię sercem miasteczka a sam był sercem swojej parafii…
Pochowany został na lokalnym cmentarzu, ale w związku z powtarzającymi się przypadkami niewytłumaczalnych uzdrowień, przypisywanych wstawiennictwu Antonio Marii, w 1920 r. jego ciało przeniesiono do kościoła św. Andrzeja, gdzie pasterzował tak długo. Tam, w specjalnym szklanym sarkofagu przechowywane jest do dzisiaj.
Niepozornego proboszcza z Viareggio beatyfikował Pius XII w 1952 r.
Kanonizowany został w 1962 r. przez Jana XXIII. Papież mówił wtedy m.in. „W swym ziemskim życiu, w trakcie spełniania różnych ról swojego powołania, jasno wybijały się trzy nuty: życia Eucharystią, oddania Matce Bożej i naśladowania Dobrego Pasterza. Dla wszystkich wiernych, i dla całej ludzkości, są one przesłaniem o szczególnej mocy”.
Homilia Jana XIII na Mszy św. kanonizacyjnej (1962) - po włosku
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
angielskich:
hiszpańskich:
portugalskich:
włoskich: