poprzednik
następca
Urodził się prawdopodobnie w wiosce Pildenau w bawarskiej gminie Ering.
Poppon (Poppo, z łac. diament) Baginarius (Bawarczyk) był synem bawarskiego hrabiego Poppo II von Rotta (niektóre źródła mówią raczej o zarządcy słynnego benedyktyńskiego klasztoru Benediktbeuern, niejakim Vogtesie Chuno).
W 1039 r. został biskupem tyrolskiej diecezji Brixen (dziś Bressanone, we Włoszech).
Ten starannie wykształcony biskup w 1043 r. towarzyszył królowi niemieckiemu, Henrykowi III, w wyprawie na Węgry, a w 1046 r. w pierwszej wyprawie do Italii. Wziął aktywny udział w synodach w Pawii, Sutri i Rzymie i powrócił z Henrykiem, już nowo-koronowanym cesarzem, do swojej diecezji.
Gdy w 1047 r. nowy papież, Klemens II, wracając do Rzymu z Niemiec, niespodziewanie zmarł w pobliżu Pesaro, w Rzymie uaktywniła się ponownie frakcja związana z hrabiami Tusculum (Toskanii), przeciwna wpływom cesarskim i niemieckim w Rzymie. Cesarz Henryk III pozostawał wszak daleko, gdzieś na wschodnich rubieżach swego imperium, a ponadto dopiero co opuścił półwysep italski. Dzięki więc tajnej pomocy Bonifacego, margrabiego Tusculum - a w zasadzie dzięki jego zasobom finansowym - na tron papieski powrócił, już po raz trzeci, nieszczęsny Benedykt IX.
W odpowiedzi do cesarza Henryka udała się delegacja Rzymian, sprzeciwiających się powrotowi Benedykta. Spotkanie nastąpiło w Boże Narodzenie, w Pöhlde w Saksonii, gdzie Henryk prowadził kolejną kampanię wojenną.
Wysłannicy błagali cesarza, jako Patrycjusza Rzymskiego, do wyznaczenia godnego następcy na tronie św. Piotra. Sugerowali Halinarda, abpa Lyonu, świetnie mówiącego po włosku, popularnego w Rzymie, który sam wszakże nie był przekonany. Mówiono to też o powrocie internowanego w Niemczech Grzegorza VI, który zrezygnował podczas synodu w Sutri – jego osobę sugerował doradca cesarski, bp Wazo z Liège…
Cesarz wszakże, po miesięcznym zastanowieniu, wyznaczył bpa Brixen, Poppona…
Następnie zażądał od Bonifacego, margrabiego Tusculum, zapewnienia eskorty i wprowadzenia Poppona do Rzymu. Początkowo zamierzał sam to uczynić, ale sytuacja zmusiła go do przerwania marszu w kierunku Italii jeszcze w Ulm, w Wirtembergii.
Bonifacy początkowo się sprzeciwiał, broniąc pozycji Benedykta, i twierdząc, że „jest za stary”. Odmowa wsparcia właśnie przybyłego do Italii Poppona sprawiła, iż ten ostatni powrócił na dwór cesarza…
Wściekły cesarz wystosował ostry list do Bonifacego („jeśli ty, który przywróciłeś papieża kanonicznie usuniętego […] nie zmienisz swojej postawy, wkrótce nadejdę i uczynię to ja”, pisał). Hrabia ustąpił i poddał się dyktatowi cesarskiemu…
Bonifacy wysłał oddział wojska do Rzymu i Benedykt IX, teraz już na zawsze, zniknął ze sceny Stolicy Świętej…
Poppon do Rzymu przybył w lipcu 1048 r., witany przez przez mieszkańców Wiecznego Miasta, jednych radośnie, innych niechętnie, i wkrótce w bazylice Laterańskiej przyjął, jako trzeci Niemiec, tiarę pod imieniem Damazego II.
Jego pontyfikat trwał wszakże tylko 23 dni. Chroniąc się przed letnimi upałami w Wiecznym Mieście papież udał się do Praeneste (dziś Palestrina) i tam nabawił się malarii. Wkrótce zmarł.
Pochowano go, w marmurowym sarkofagu, w kościele św. Wawrzyńca za Murami (San Lorenzo Fuori Le Mura), wybudowanym na miejscu starożytnego cmentarza Campo Verano.
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
Niedziela
Sanktuarium Matki Bożej Królowej Męczenników, Bydgoszcz
Zgapa.pl
Wikipedia.pl
Poczet władców świata
angielskich:
Catholic Encyclopedia
SQPN
Christ's Faithful People
Catholic Online
Wikipedia.en
niemieckich:
www.bautz.de
Die Genealogie der Franks und Frankreiches
Wikisource.de
Wikipedia.de
Krótki film o kościele San Lorenzo Fuori Le Mura:
Drugi film o kościele San Lorenzo Fuori Le Mura i historii św. Wawrzyńca (po angielsku):
Popatrzmy też na wizytę Ojca św. Benedykta XVI w kościele San Lorenzo Fuori Le Mura:
Na końcu posłuchajmy Fantazji na organy w F Minor, K. 608, Wolganga Amadeusza Mozarta, wykonanej na organach katedry w Bressanone przez Martina Haselböcka: