poprzednik
następca
Giovanni de’ Crescenzi pochodził z arystokratycznej rodziny Crescenzi-Ottaviani (Krescencjuszy) i urodził się w Rzymie.
Już w ok. 1011 r. był biskupem Sabiny, o czym świadczą zachowane zapiski.
Wiadomo, że w 1044 r. był kardynałem tego miejsca. Gdy niezadowolenie Rzymian z pontyfikatu i rządów Benedykta IX, podsycane przez zwalczające się rzymskie frakcje arystokratyczne, przelało się tego roku na ulice, papież został wydalony z Wiecznego Miasta. Oznaczało to także – choć tu zdania wśród historyków są podzielone – depozycję z Tronu Piotrowego.
Wybór nowego Wikariusza Jezusa Chrystusa trwał ponad trzy miesiące. W końcu został nim kandydat Krescensjuszy, biskup Sabiny, który przybrał imię Sylwestra III.
Jego pontyfikat nie trwał jednakże długo – po ok. 2 miesiącach, z pomocą swoich popleczników, do Rzymu wrócił Benedykt IX. Sylwester został ekskomunikowany i musiał uchodzić.
Gdy w parę miesięcy później Benedykt sprzedał swój urząd Johannesowi Gratianusowi, swemu patrinusowi (chrzestnemu, ojcu duchowemu), który przybrał imię Grzegorza VI, na wieść o tym Sylwester zrezygnował z pretensji do tronu Piotrowego i powrócił do Sabiny.
Rok później Benedykt ponownie próbował wrócić do Wiecznego Miast. Interweniował cesarz niemiecki Henryk III. Zwołał synody w Sutri i Rzymie, które formalnie zdeponowały wszystkich trzech pretendentów: Benedykta, Sylwestra i Grzegorza, i dokonały wyboru nowego papieża, Klemensa II.
Sylwestra ponoć zdecydowano zesłać do klasztoru, decyzję jednak zawieszono bowiem skądinąd wiadomo, że wrócił do Sabiny i tam pasterzował dalej.
Akt i sentencja odwołania i rezygnacji Sylwestra, wydana przez niego samego w Sabinie w 1046 r., zachowały się do naszych czasów…
Opisany ciąg wydarzeń (a także oskarżenia, nigdy nie potwierdzone, że tron papieski uzyskał drogą przekupstwa) sprawiają, iż niektórzy watykaniści uważają Sylwestra za anty-papieża, aczkolwiek wymieniany jest na oficjalnej liście papieży, w dorocznym Annuario Pontificio(na zasadzie in dubio pro reo).
W późniejszych latach Sylwester jeszcze kilkukrotnie wspomagał kolejnych wikariuszy Chrystusa na Tronie Piotrowym.
Zmarł w 1062 r. lub 1063 r. (świadczy o tym fakt, iż wtedy jego następca przejął biskupstwo Sabiny).
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
pl.wikipedia.org
angielskich:
Catholic Online
Universitat de Valencia
Encyclopedia Britannica
Wikipedia.en
niemieckich:
www.bautz.de
Katecheza Benedykta XVI o ruchu z Cluny:
wiara.pl