poprzednik

SERGIUSZ IV

Poczet Papieży (143)
(nasza lista: tutaj>>)

BENEDYKT VIII

Posługa: 17.v.1012 - 9.iv.1024

następca

JAN XIX

Łącza do ilustracji dzieł sztuki związanych z papieżem

Teofilatto dei Conti di Tuscolo (urodzony ok. 980 r.) był drugim synem Grzegorza, hrabiego na Tuskulum, i Marii. Poparty przez swoją rodzinę, mimo że był osobą świecką, uzyskał w 1012 r. godność papieską przyjmując imię Benedykta VIII.

Zapewnił spokój w Rzymie i Włoszech poprzez ostateczne złamanie potęgi rywali hrabiów na Tusculum - Krescencjuszy (pokonał ich kandydata, wyświęconego niekanonicznie anty-papieża Grzegorza VI, i zmusił do posłuszeństwa – przy pomocy wojska – głowę rodu Krescencjuszy). W tym samym czasie władzę świecką w Rzymie – jako senator, acz podległy formalnie władzy cesarstwa niemieckiego, co w zasadniczy sposób odróżniało politykę panów na Tuskulum od poprzedników, Krescencjuszy - objął jego brat Romanus di Tuscolo (późniejszy papież Jan XIX).

W 1014 r. w Rzymie koronował króla Henryka II Bawarskiego na cesarza, a jego żonę Kunegundę na cesarzową. Osobiście udał się do Niemiec podnosząc w ten sposób niepomiernie prestiż Stolicy Apostolskiej. Odwiedził klasztor w Fuldzie i poświęcił katedrę w Bambergu. Od Henryka II uzyskał potwierdzenie przywilejów i darowizn Karola Wielkiego i Ottona, a także zapewnienie swobody wyboru papieży, choć koronacja papieska miała się odbywać w obecności posłów cesarskich…

W związku z narastającymi problemami z cesarstwem bizantyjskim, pod których kontrolą znajdowały się południowe Włochy (Mezzogiorno), sprzymierzył się z Normanami (po okrążeniu półwyspu Iberyjskiego ten wojowniczy lud dotarł do Morza Śródziemnego). Konferował w tej sprawie z cesarzem Henrykiem…

Wypędził też Saracenów z lądu stałego Włoch (wcześniej muzułmanie zajęli Lunę w Toskanii). Po wyparciu wściekły emir wysłał ponoć Benedyktowi wór orzeszków grożąc, iż za rok nadejdzie z armią tak liczną, jak zawartość worka. Papież w podzięce odesłał Saracenowi ten sam wór ale … wypełniony ryżem, z ostrzeżeniem, że oczekiwać najeźdźców będzie tylu rycerzy, ile w worze znajduje się ziarenek!

Benedykt nie poprzestał na tym. Przy pomocy wojsk z Pawii i Genui wypędził Saracenów z Sardynii, gdzie od przeszło stu lat znajdowała się ich główna baza wypadowa (zwycięska bitwa morska pod Cannoe w 1019 r.).

Wziął udział – wraz z cesarzem - w synodzie w Pawii w 1022 r., który poparł reformy kluniackie, potępił symonię, zabronił zawierania małżeństw kapłanom po subdiakonacie i konkubinatu wszystkim duchownym. Ustalono kary za nieprzestrzeganie celibatu. Henryk II zatwierdził te dekrety i uznał je za prawo obowiązujące w całym cesarstwie.

W tych czasach wielu prywatnych wojenek prowadzonych przez lokalnych książąt i rycerzy aktywnie wspierał ideę „Pokoju Bożego”…

Za pontyfikatu Benedykta powstał zakon kamedułek, żeńskiej gałęzi wywodzącego od św. Romualda zakonu kamedułów

Wprowadził do liturgii rzymskiej Mszy św. śpiew Credo według nicejskiego wyznania wiary, wraz z wyrazem Filioque. To dzięki niemu zwyczaj śpiewania pieśni religijnych podczas sprawowania Mszy św. stał się obowiązującą normą.

Za jego pontyfikatu Henryk II odbył nieudaną wyprawę zbrojną na Polskę, zakończoną układami w Budziszynie w 1018 r. Dopiero w 1024 r., gdy cesarz, zaciekły przeciwnik Bolesława Chrobrego, zmarł otworzyła się droga do korony królewskiej dla polskiego władcy…

Tego aktu aliści nie zdążył dokonać Benedykt VIII, zmarł bowiem w Rzymie w 1024 r., wkrótce po cesarzu Henryku, i został pochowany w bazylice św. Piotra.

Opracowanie oparto na następujących źródłach:

polskich:
pl.wikipedia.org
www.mbkm.pl

angielskich:
www.newadvent.org
www.cfpeople.org
www.britannica.com
en.allexperts.com
en.wikipedia.org

niemieckich:
www.bbkl.de

Katecheza Benedykta XVI o ruchu z Cluny:
papiez.wiara.pl