poprzednik
następca
Niewiele informacji o życiu Giovanni (Jan) Sicco, Rzymianina, dotarło do naszych czasów. Urodzić się miał w Rzymie, w dzielnicy Biberetica, w pobliżu kolumny Trajana. Ojciec prawdopodobnie również miał na imię Jan i spokrewniony był z arystokratycznym rodem Krescencjuszy.
W chwili wyniesienia na tron Piotrowy był wdowcem i miał trzech synów, z których każdy został kapłanem, a jeden z nich osiągnął godność biskupa.
Papieżem został w 1003 r., po śmierci Sylwestra II, dzięki wsparciu Jana Krescencjusza, syna Krescencjusza Młodszego - Patricius Romanorum - senatora i konsula rzymskiego, którego cesarz Otton III pokonał i stracił. Gdy Otton zmarł w 1002 Jan Krescensjusz odzyskał wpływy i znaczenie w Wiecznym Mieście (również przyjmując tytuł Patricius Romanorum). Trzech kolejnych – zaznaczmy: godnych papieży, poczynając od Jana, zawdzięczało mu wybór i było od niego politycznie zależnych.
Ponoć Jan planował nawiązanie lepszych stosunków z cesarzem Henrykiem, ale został powstrzymany przez Krescensjusza.
W taki scenariusz wpisywałby się dobrze inny z niewielu znanych aktów Jana, a mianowice potwierdzenie nominacji dwóch benedyktynów, Benedykta i Jana, współpracowników św. Brunona z Kwerfurtu, na misjonarzy w Polsce. Obaj przybyli do Polski, na zaproszenie Bolesława Chrobrego, z Rzymu wcześniej, zapewne w 1001 r. lub 1002 r., za zgodą Sylwestra II (i Ottona III), ale Henryk po objęciu władzy zmienił politykę w stosunku do Polski. Próbował ją poddać swojej bezpośredniej kontroli i, oczywiście, jurysdykcji kontrolowanych przez siebie biskupów niemieckich. Wybuchła wojna polsko-niemiecka. Potwierdzenie nominacji misjonarzy oznaczało uzyskanie przez nich niezależności od niemieckiej struktury eklezjalnej…
Pontyfikat papieża Sicco oznacza także początek problemu znumeracją papieży o imieniu Jan. Bezpośrednim poprzednikiem Jana o tym samym imieniu był Jan XV. Ale Krescencjusz Młodszy doprowadził do wyboru anty-papieża Jana XVI i dlatego Jan Krescencjusz, chroniąc pamięć swego ojca, sprawił, iż Giovanni Sicco przyjmując wybór przyjął imię Jana XVII, mimo iż z formalnego punktu widzenia powinnen przyjąć imię Jana XVI.
Pontyfikat trwał krótko, pięć miesięcy. Jan zmarł jeszcze w 1003 r. i najprawdopodobniej został pochowany w Bazylice św. Jana na Lateranie w Rzymie (jeśli tak, to jego grobowiec spłonął w jednym z dwóch pożarów, które w latach późniejszych strawiały tę bazylikę, a jego szczątki znajdują się we wspólnym grobowcu – na Lateranie - wszystkich papieży, których nagrobki spotkał ten sam los).
Parę dni po jego zgonie męczeńską śmierć poniosło w Polsce pięciu braci męczenników benedyktyńskich, wśród nich Benedykt i Jan. Wszyscy zostali później kanonizowani…
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
pl.wikipedia.org
www.mbkm.pl
pl.wikipedia.org
www.kki.pl
angielskich:
www.newadvent.org
en.wikipedia.org
www.cfpeople.org
gyre.umeoce.maine.edu
wvegter.hivemind.net
en.wikipedia.org
niemieckich:
www.bbkl.de
de.wikipedia.org
Katecheza Benedykta XVI o ruchu z Cluny:
papiez.wiara.pl