Jest karnawał w Rio,
tamci mają sambę w biodrach,
my czujemy inaczej.

Niektórzy nawet pobożnie bawią się na balach,
bo na cele charytatywne.
Nawet sprawni inaczej też chcą się bawić.

Dobrze.
Niech wszyscy się bawią cieszą.
Młodzi w swoich rytmach,
starsi we wspomnieniach,
samotni, chorzy też niech się cieszą,
a tu zima karnawał jest z nami^{Jan Tadeusz Stanisławski, „Cała sala śpiewa z nami”}.

[Ale] czas ucieka.
W Środę Popielcową posypią mi głowę popiołem,
posypią i paniom kolorowe, karnawałowe uczesania
i powiedzą zimną prawdę:

Pamiętaj, że jesteś prochem
i w proch się obrócisz.^{Rdz 3, 19}

Surowa to prawda, ale prawda.
Choć nie cała.

Wiem i modlę się z poetą:

Czym że ja jestem przed Twoim obliczem,
Prochem i niczem,
Ale gdym Tobie moją nicość wyspowiadał
Ja proch będę z Panem gadał^{Adam Mickiewicz, „Dziady”, cz. III} […]

Gdybym mówił językami ludzkimi i anielskimi,
a miłości bym nie miał,
byłbym jak cymbał brzmiący
i jak miedź brząkająca^{1 Kor 13, 1}. […]

Zło zwyciężajcie dobrem.^Rz 12, 21

W ten sposób gromadzicie węgle rozżarzone
na głowie przeciwnika^{por. Rz 12, 20} […]

A dlaczego ludzie stają się sobie wrogami?
Dlaczego są wojny, zawiści?
Przecież mamy jednego Ojca w niebie,
a matką jest nam ziemia miła. […]

Dlaczego się tak nienawidzimy?
Ile w nas jest podstępu, zazdrości,
oszczerstw, obelg, pychy i głupoty […]

Od złych ludzi zło pochodzi^{por. 1 Sm 24, 14}. […]
Pan nagradza człowieka za sprawiedliwość i wierność^{1 Sm 26, 23} […]

Tak zasłużeni z Szarych Szeregów […]
Wyście też walczyli z Goliatem, z miną, czołgiem,
który walił w gruzy mury warszawskiej katedry,
wyście bronili rannego Chrystusa w kaplicy Baryczków,
to chłopcy z batalionu Wigry. […]

Niestety. Kanał kończył się kratą, niewolą […]
boście szli na śmierć po kolei,
jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec^{Juliusz Słowacki, „Testament mój”} […]

A tak dzisiaj bylibyście nam potrzebni,

bo przyszedł czas,
gdy zaczniemy walczyć miłością^{Krzysztof Kamil Baczyński, „Modlitwa do Bogarodzicy”}.
Bo cóż, należymy do narodu,
którego losem jest strzelać do wroga z brylantów^{Stanisław Pigoń} […]

Szarym szeregom, nam wszystkim
została tęsknota za ogniskiem, za gawędą
o rycerzach znad stepowych stanic,
o obrońcach naszych polskich granic^{Jerzy Braun, „Płonie ognisko”}.
Żeby była taka noc,
kiedy myśli mkną do Boga^{„Dym z jałowca”, ludowa piosenka}.

Dzieciaki kochane uczcie się. […]
Bo was inni powiodą fałszywym kompasem.

Nie ostanie żadna wspólnota,
ani gospodarcza, ani militarna
bez harcerskiego braterstwa,
bez chrześcijańskiej Miłości.

To Wy macie jej nauczyć.
Wy będziecie nią się dzielić.

Niech no tylko zakwitną ogrody^{por. Agnieszka Osiecka, „Świat nie jest taki zły”}