Gdybym zapomniał Ciebie,
Ojczyzno moja,
moje święte Jeruzalem,
niech przywrze język
do mego podniebienia,
niech uschnie moja prawica,
a Ty Boże na niebie
zapomnij o mnie^{ks. P. Skarga}.

Niewiele w nas zostało pamięci
Boga, Honoru i Ojczyzny,
tylko wiatr w sztandarach…
Pomieszało się białe z czerwonym
jak powróz^{K. J. Węgrzyn}.

Jeszcze Polska będzie nową,
wielką i sprawiedliwą.
Jeszcze Europa przypomni sobie
Grunwald, Wiedeń i Warszawę
i Dywizjon 303.

Bo te skrzydła jeszcze grają
jeszcze polskie pieśni znają.
A te skrzydła jak sztandary
niepodległej starej wiary
jeszcze mają blask.
A te skrzydła okrwawione,
w tylu bitwach poranione,
choć zmalały, spopielały,
jeszcze siły nie straciły.
Jeszcze są jak dawniej były.
Jeszcze skrzydła dawnej chwały
mogą unieść nas^{E. Bryll}.

Jeszcze Bóg otworzy groby
i z wyschniętych prochów
wskrzesi sobie lud doskonały^{Ez 37, 14}.

I powstaną królowie z krypt na Wawelu
i rycerze spod Giewontu,
i powieje ten Wichr szalony
i wrócą lepsze czasy^{gen. W. Sikorski}
Już nie będziemy do wroga
strzelali z brylantów^{K. K. Baczyński},
będzie ludzkość serdeczna^{C. K. Norwi}d,
a my będziemy walczyć miłością^{K. K. Baczyński}.

W obliczu Boga Wszechmogącego
i Najświętszej Maryi Panny
Królowej Korony Polskiej
składam swe ręce
na ten święty krzyż,
znak męki i zbawienia
i przysięgam:
Być wiernym Ojczyźnie mej
Rzeczypospolitej Polskiej,
stać nieugięcie na straży
Jej honoru
i o wyzwolenie Jej z niewoli
walczyć ze wszystkich sił
aż do ofiary mego życia.
Tak mi dopomóż Bóg.

Amen.