Cóż mam ci odpowiedzieć
Nastoletni Polaku?
Tamten chłopak z Powstania
Był prawie w twoim wieku…

Głowę miał pełną marzeń,
Miłość pierwszą chciał przeżyć.
Los mu nie dał wyboru;
Zginął za to, w co wierzył…

Pytasz mnie o dziewczęta
Polska licealistko?
Podobne były do was:
Młodość… Uśmiech… I wszystko…

Tamta sanitariuszka
Miała (jak ty) chłopaka.
Dorwał ją szwabski pluton.
Nikt po niej nie zapłakał…

Tulisz do piersi dziecko
Matko–Polko dzisiejsza.
Tam nie było litości
Nawet dla tych najmniejszych…

Gdzieś, na nieludzkiej ziemi
Z głodu i zimna gasły.
Z brzuchów matek wydarte…
Zagazowane w Auschwitz…

A świat zapomniał o tym,
A o nich tutaj — cisza…
Młody Krzysiek Baczyński
Więcej już nie napisze

Strof o ludziach wspaniałych —
Dobrych, mądrych, odważnych,
Których tak dziś nam braknie
Gdy los kraju się waży…

Nasz świat stacza się w przepaść
I wszystko koniec wieszczy.
Zaprzańcy wyprzedają
Przyszłość naszą — za bezcen…

Krzyczę przez gwar zabawy,
Ryk tłuszczy… Błaznów rechot…
„JESZCZE POLSKA NIE ZGINĘŁA…”
Słyszę was? Nie. To echo…