Karta z dziennika
boli jak otwarta rana…

Dzień miesiąc data - mniejsza o to – błoto
Jest czarny step, czekam na koniec

A serce żal przenika
jestem sam - okrutnie sam.

W dali migoce krzyż - więc pewnie
cmentarz…

Czyż tylko to pozostało.

Wczoraj o świcie - ta pierwsza krew
może to życie kroplami spłynie

Jestem sam…

Grudy zamarzłej ziemi
marzą o wiośnie -
Na płaskich dachach jurt trawa
jeszcze nie rośnie.

Gdyby choć krzew swojskiej kaliny
lub bratek

Łez pełne oczy krążą dokoła
Myśli jak żmije tryskają jadem

Wtem - serce bije - padam na ziemię
Wśród kępki nędznej trawki -
biały kwiatek - nieśmiały jak
oczko dziecka - uśmiechające
się do słońca

Cudowny znak - Boży znak łaski

Trzeba kwitnąć i trwać do końca

Czemu piszę o kwiatku?
(tu w moim pamiętniku
plama - może łza - może krew)
dośpiewaj do końca sama.