• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne

LINK do Nu HTML Checker

GENOCIDIUM ATROX

LUDOBÓJSTWO dokonane przez UKRAIŃCÓW na POLAKACH

Opisy zbrodni (dane za okres 1943–1947)

Miejscowość

II Rzeczpospolita

Ścieżki Czerwonowolskie

pow. Jarosław, woj. lwowskie

współcześnie

pow. Przeworsk, woj. podkarpackie, Polska

info ogólne

miejscowość nieistniejąca

Zbrodnie

Sprawcy:

Polacy

Ofiary:

Ukraińcy

Ilość ofiar:

min.:

30

max.:

30

Położenie

link do GOOGLE MAPS

wydarzenia

nr ref.:

12414

data:

1945.04.11

lokalizacja

opis

dane ogólne

Ścieżki Czerwonowolskie

Fragment wspomnień Tetiany Lichowskiej o mordzie zbiorowym na Ukraińcach w Ścieżkach:
Nasza wieś Ścieżki była niewielka, liczyło 32 numery, ludzie żyli i pracowali spokojnie aż do nadejścia wojny w 1939 roku. Przyszli do nas Rosjanie i Rosja była aż do 1941 roku., a potem do 1945 roku Niemcy. W tym samym roku władzę objęła Polska ludowa. Naszymi wsiami zaczęła grasować polska banda i Ukraińcy musieli uciekać do lasu. Jednego razu miała miejsce wielka tragedia w naszej wsi: 11 kwietnia 1945 roku banda wpadła do wsi i wymordowała ponad 30 osób.
Opisuję to, co działo się w naszym domu, tak samo było w innych domach. Gdy oni przyszli, siostra i sześcioro małych dzieci z matką znajdowali się w domu, szwagier uciekł do lasu. Ja byłam u sąsiadów Kwaśniowskich. Jak opowiedziały dzieci, siostrę i mamę zaczęli bić karabinem, a potem ich zastrzelili. Dzieci schowały się pod stół, mama zasłoniła ich sobą. Potem przyszli do Kwaśniowskich, gdzie byłam ja, razem 5 osób. Wszyscy zostaliśmy wyprowadzenia z domu na podwórze, położyli nas twarzą do ziemi i strzelali do każdego. Dostałam dwie kule, które wyrwały mi wielkie dziury na plecach nad łopatką. Dwoje dzieci Kwaśniowskich i ich rodziców zastrzelili, a piątą, dziewczynę, liczącą może 18 lat, ciężko zranili w brzuch, wszystko z niej wyszło, wkrótce zmarła. Zaraz też podpalili dom, wszystkich Kwaśniowskich powrzucali do ognia i oni w nim spłonęli. Mnie i tę ranną dziewczynę też ciągnęli do ognia, ale z bandy ktoś krzyknął:
— «Zbiórka!».
Zostawili nas, ktoś powiedział:
— «Oni i tak zdechną»
”.

źródło: „Pereżyły własnu smert’”, Spohad Tetiany Lichowśkoji (diwocze prizwyszcze Kwaśniowska), narodżenoji w seli Steżky Jarosławśkoho powitu; w: „Nasze Słowo”, w: nr 31, 1996, s. 3, w: oryg. ukraiński

źródło: „Mordy na ludności ukraińskiej 1944-1947”; w: Huk Bogdan z gronem przyjaciół, portal: Apokryf Ruski — internet: www.apokryfruski.org [dostępny: 2021.09.30]

Fragment wyciągu z protokołu przesłuchania Józefa Karakuły z Dobrej w dniu 6 maja 1946 roku przez pracownika SB‑OUN o mordach Polaków ze wsi Czerce na […] Ukraińcach z Dobrej:
W 1945 r. w czasie akcji na wieś Ścieżki zastrzelił Wowczko Anastaziję z dzieckiem na łóżku, a dom podpalił”.

źródło: Instytut Pamięci Narodowej IPN, w: Akta OAIPN Rz 072/1, Wyp. VII b (167), k. 95

źródło: „Mordy na ludności ukraińskiej 1944-1947”; w: Huk Bogdan z gronem przyjaciół, portal: Apokryf Ruski — internet: www.apokryfruski.org [dostępny: 2021.09.30]

Fragment rozmowy z Jewhenem Dykim, ur. w 1925 r. w Leżachowie  […] :
— «A Cidyły?»
— «Zostały spalone, chociaż nie całe. To Chodanie zostały spalone doszczętnie  […] Polacy zabili Radawca, naszego sołtysa. Chyba już za Polski. Zakłuli go bagnetami pod łóżkiem w domu. Mieszkał na Ścieżkach. Nie wiadomo, kto to zrobił».
— «Czy na Ścieżkach zginął ktoś jeszcze?»
— «Tam zabili 30 osób»
”.

źródło: „Leżachów Czerce”, Rozmowa z Jewhenem Dykim ur. w 1925 r. w Leżachowie; w: Huk Bogdan, „Młodzi Ukraińcy Michała Borysa «Żana». Terenowe Oddziały Samoobrony w powiecie jarosławskim w latach 1945—1947”, w: Przemyśl 2016, s. 427—429

źródło: „Mordy na ludności ukraińskiej 1944-1947”; w: Huk Bogdan z gronem przyjaciół, portal: Apokryf Ruski — internet: www.apokryfruski.org [dostępny: 2021.09.30]

Fragment wspomnień Stefaniji Kulki o mordzie na Ukraińcach w Ścieżkach Czerwonowolskich dokonanym przez oddziały NZW:
Następną [po Piskorowicach] była tragedia wsi Ścieżki Czerczańskie, gdzie 11 kwietnia 1945 r. banda zamordowała ponad 30 osób, wieś spaliła. Opowiadała mi o tym Kateryna Biła, która przeżyła tragedię, została postrzelona w gardło. W czasie akcji 'Wisła', gdy wywożono nas na Ziemie Zachodnie, Biłą z małymi dziećmi przewieziono do sąsiedniej wsi Czercze, między Polaków, gdzie rozpoznała bandytę, który do niej strzelał, ale go nie wydała. Natomiast druga kobieta, co przeżyła, Tetiana Lichowska, została ranna, leżała między trupami. Jej zamordowana siostra zostawiła po sobie 6 dzieci, którymi zaopiekowała się Tetiana”.

źródło: „Spohad Stefaniji Kulky (diwocze prizwyszcze Kudłak) narodżeji w Dibczi Jarosławśkoho powitu”; w: Huk Bogdan (red.), „1947 Propamiatna Knyha”, w: Warszawa 1997, s. 179, 181

źródło: „Mordy na ludności ukraińskiej 1944-1947”; w: Huk Bogdan z gronem przyjaciół, portal: Apokryf Ruski — internet: www.apokryfruski.org [dostępny: 2021.09.30]

sprawcy

Polacy

ofiary

Ukraińcy

ilość

w tekście:

30

min. 30

max. 30

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Autorzy niniejszego opracowania informują, że każda korespondencja wysłana na podany poniżej adres portalu Genocidium Atrox może zostać opublikowana — verbatim w całości lub części, wraz z podpisem — chyba że zawierać będzie explicite odnośne zastrzeżenie. Adres Emajl nie będzie publikowany.

Jeśli na Państwa urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlookopisane m.in. Wikipedii — by skontaktować się z Kustoszem/Administratorem i wysłać korespondecję proszę spróbować wybrac link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

GENOCIDIUM ATROX: ŚCIEŻKI CZERWONOWOLSKIE

WYJAŚNIENIA

  1. Brak precyzyjnej informacji o sprawcach w opisie konkretnego wydarzenia oznacza, iż były nimi osoby określone w danych ogólnych dla tego wydarzenia.
  2. Nazwa miejscowości w czasach II Rzeczpospolitej oznacza nazwę obowiązującą ok. 1939 r., czyli ostatnim roku niepodległości II Rzeczypospolitej.
  3. Dane regionalne miejscowości współcześnie — czyli powiat i województwo w Polsce oraz region i obwód na Ukrainie — jeśli wszelako na Ukrainie, to zgodnie z podziałem administracyjnym Ukrainy obowiązującym do 2020 r.
  4. Wyjaśnienia ogólne ⇒ TUTAJ.
  5. Przyjęte założenia co do szacunku liczby ofiar ⇒ TUTAJ.