O godz. 10–tej wiecz. w czasie powrotu furmanką z Lesniewic zostali napadnięci i zamordowani przez ukr.: Józef Kocuła z 11–let. córeczką Stasią i furmanem, Surmiak oraz dwóch innych. Konia z okrwawionym wozem i czapką Kocuły znaleziono w sąsiedniej wsi za lasem.

źródło: Żurek Stanisław, „75.rocznica ludobójstwa – październik 1943”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Archiwum Akt Nowych, w: AK, 203 /XV/ 42, k. 20—26

Upowcy zamordowali 4 Polaków.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – marzec 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

Miejscowi Ukraińcy z OUN–UPA zamordowali 2 rodziny i spalili ich domy, w tym zamordowali Ukrainkę w zaawansowanej ciąży, żonę Polaka. „Wedle relacji Delegata naszego z Pustomyt [Lwów], dnia 20 maja br. o godz. 23.30 uzbrojona banda ukraińska napadła na ludność polską Pustomyt i zamordowała 6 Polaków z Pustomyt, a to:
Antoniego Surmiaka, emerytowanego kolejarza, lat 72
Józefa Surmiaka, syna Antoniego, lat 40
Julię Surmiak, żonę Józefa, lat 33 (Ukrainkę)
Marię Surmiak, żonę Jana, lat 37
Stefanię Surmiak, żonę Antoniego przebywającego na robotach w Rzeszy, lat 26
Bronisława Surmiaka, syna Wojciecha, lat 20.
Równocześnie raniono Bartłomieja Wróblewskiego, któremu spalono również stodołę i stajnię oraz spalono dom Jana Maślaka”.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – maj 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: „1944, 27 maja - Pismo PolKO Lwów-powiat do Delegata RGO we Lwowie dotyczące mordów i napadów na Polaków dokonywanych przez bandy ukraińskie”; w: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, w: nr 16721/1, s. 259—260

Na pograniczu Siemianówki i Pustomyt znajomi Ukraińcy wymordowali w nocy z 20 na 21 maja 1944 roku, rodzinę Surmiaków. Najpierw nożem zadźgano liczącego 80 lat Antoniego Surmiaka, kiedy wyszedł z mieszkania za potrzebą, pozostawiając otwarte mieszkanie. W mieszkaniu zamordowano Józefa Surmiaka i będącą w ciąży jego żonę Julię. Nad kobietą, która błagała o litość, mówiąc, że pochodzi z ukraińskiej rodziny, szczególnie się pastwiono. Dalszą ofiarą była Maria Surmiak, która rozpoznała napastników i zwracała się do nich po imieniu. Słyszały to ukryte dzieci, które zawiadomiły potem o mordzie. Dalszą ofiarą była Stefania Surmiak z Wojciechowskich, która ciężko ranna, zmarła z upływu krwi. Konając, uspakajała jeszcze ukrytą w łóżku, trzyletnią Zofię. Zginął również Stanisław Surmiak, syn Wojciecha. Po dokonaniu mordu, napastnicy podpalili dwie polskie zagrody w Pustomytach. Zbrodniarzy potępił podczas pogrzebu ofiar na cmentarzu w Pustomytach grecko–katolicki duchowny.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – maj 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Zawada Edward (ed.), „Akcja SS Galizien w Siemianówce dnia 26. lipca 1944” — internet: pl.sci.historia.narkive.com [dostępny: 2022.04.06]

[Ukraińcy] zamordowali 3 Polaków, Kocułę z córką i furmanem. „Mordercy udali się przed cerkiew w Leśniowicach z żądaniem błogosławieństwa. Miejscowy ksiądz grecko–katolicki, odmówił im tego. Upadł przed nimi na kolana, mówiąc, żeby dalsze zamierzone mordowanie w Pustomytach, zacząć od niego. Ta postawa duchownego ostudziła morderczy zapał napastników i zapewne ocaliła dalsze, potencjalne ofiary”.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – maj 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Zawada Edward (ed.), „Akcja SS Galizien w Siemianówce dnia 26. lipca 1944” — internet: pl.sci.historia.narkive.com [dostępny: 2022.04.06]