[Ukraińcy] uprowadzili Franciszka Chodyńskiego, który zaginął bez wieści.

źródło: Żurek Stanisław, „75.rocznica ludobójstwa – październik 1943”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

Banderowcy zamordowali 22 Polaków a 17 poranili. „15 sierpnia 1944 r. do wsi przyjechał sowiecki oficer z grupą żołnierzy w celu odebrania broni. Tego akurat dnia w Panowicach odbywał się odpust z okazji świąt Matki Boskiej Zielnej, a po mszy tradycyjnie odbywały się w wielu domach przyjęcia, na które zaproszono żołnierzy. Zdawanie broni odłożono do następnego dnia. Wszyscy ci, którzy przynieśli broń, zabrali ją z powrotem. Z uwagi na obecność sowietów nie wystawiono nocnych wart. O północy okrążyły wieś dwie sotnie UPA. Prawdopodobnie dowiedzieli się od Ukraińca Rembalczenki, szefa NKWD, że we wsi już odebrano broń i przewieziono ja do Podhajec. Pewni bezkarności, wykorzystując zaskoczenie, wdarli się do wsi, spalili około 35 zagród, zamordowali 22 osoby i 17 ranili. Strzelanina obudziła mieszkańców, prawie wszyscy mieli przy sobie broń, jednak dopiero po godzinie pojedynczy opór w chaotycznej walce zaczął się przekształcać w zorganizowaną obronę. Ta niespodziewana obrona zaskoczyła napastników. W końcu banderowcy ponosząc duże starty zostali zmuszeni do wycofania się ze wsi. Ukraińcy tak byli pewni zwycięstwa, że przygotowali sobie koło cmentarza furmanki do przewozu łupów, a przydały im się do ucieczki w kierunku Hnilcza”.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – sierpień 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Rostkowski Jan, wspomnienia; w: Komański Henryk, Siekierka Szczepan, „Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946”, w: Wrocław 2004, s. 762—763

Inni: Grzegorz Hryciuk: Akcje UPA przeciwko Polakom po ponownym zajęciu Wołynia i Galicji Wschodniej przez Armię Czerwoną w 1944 roku. W: Antypolska akcja OUN–UPA 1943 — 1944. Fakty i interpretacje. Warszawa 2002, podaje: W rejonie podhajeckim sotnia „Siri Wowky” i czota z sotni „Orły” pod dowództwem „Bystrego” 16 sierpnia 1944 r. zniszczyła wieś Panowice, „ośrodek polskiego podziemia”, jak pisano w meldunku OUN. Ofiarą akcji padło od dwudziestu do sześćdziesięciu Polaków.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – sierpień 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Centralne Archiwum Państwowe Naczelnych Organów Rządu i Administracji Ukrainy, w: nr 3833/1/156, k. 80, 92

W sprawozdaniu „Krótkie opisy walk UPA «Łysonia»” znalazł się opis zatytułowany „Napad sotni «Siri Wowky» na polsko–bolszewicki ośrodek we w[si] Panowice”: „Polska wieś Panowice w rej. podhajeckim z przyjściem bolszewików w lipcu 1944 r. stała się polsko–bolszewickim centrum, z którego często robione były wypady na sąsiednie ukraińskie wsie w celu grabieży i wywozu ludności na Syberię i niszczenia ukraińskiego elementu niepodległościowego. Po przejściu frontu sotnia «Siri Wowky» i jedna czota z sotni «Orły» pod zjednoczonym dowództwem d–cy Bystrego dostały rozkaz pójścia na Panowice i rozegnania istriebitielnego batalionu. 16 sierpnia 1944 r. przeprowadzono bój ze strybkami we w[si] Panowice. W wyniku tej walki zabito 60 strybkow. Z naszej strony nie było żadnych strat”.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – sierpień 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Centralne Archiwum Państwowe Naczelnych Organów Rządu i Administracji Ukrainy, w: nr 3836/1/14, k. 63

Ukraińcy zamordowali 2 Polaków.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – październik 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

Ukraińcy zamordowali 5 Polaków. Inni: zamordowano 4 listopada kolejne osoby — Horożański Stanisław, Rozumek Władysław, Salski N., Sługocki Franciszek, Wilczyński Jan i Stanisław.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – listopad 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Kubów Władysław, „Terroryzm na Podolu”, w: Warszawa 2003