Mieszkaliśmy we młynie (w domu po Aberbachach), mama hodowała 40 sztuk gęsi, które beztrosko pływały sobie po Dżurynie. Ojciec dzień i noc doglądał młyna, pracy urządzeń i pracowników. Młyn pracował dla wojska, ale i ludności cywilnej. Gospodarze furmankami przywozili zboże i każdy czekał aż przyjdzie jego kolej, wśród gospodarzy byli Polacy i Ukraińcy. Polacy prosili ojca, aby pospieszył się z pracą, tak by gospodarze mogli wrócić do swoich domów za dnia ‑ bali się band. Przywozili też mrożące krew wieści, że w Capowcach, Koszyłowcach, Torskim, Uścieczku w lasach są pomordowani ludzie. Doszła wieść, że cała kolonia, Podśniatyń wymordowana. Na Dżurynie ‑ za młynem, na zakręcie gdzie woda była głęboka i wiry, widziano płynących topielców związanych drutem kolczastym, nagich i ubranych. Ojciec poprosił trzech rosyjskich oficerów, którzy stali wiecznie na warcie przy młynie, aby pojechać w te miejsca i sprawdzić wiarygodność tego co mówią ludzie. Nadjechał oficer enkawudzista z Tłustego i z nim oraz kilkoma żołnierzami, ojciec udał się konno w te miejsca. To, co zobaczyli przeszło ludzkie wyobrażenia, było to piekło. Mieli łzy w oczach, oficer powiedział ojcu (na uboczu), że ich żołnierzy banda też zabija, nawet nie wiedzą gdzie są pomordowani.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – listopad 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Stecki Jerzy, „Zagłada Czerwonogrodu”; w: „Jarosławska Księga Krsowian”, Stowarzyszenie Dziedzictwo Kresów — internet: jaroslawskaksiegakresowian.pl [dostępny: 2021.04.11]

Zamordowani zostali: Falkowicz Celina l. 26, Grabowiecka Helena l. 60, Jakubowska Joanna l. 50, Klemens l. 60, Łesiuk Antonina l. 35, Małanicz Aniela l. 36, Ludwika l. 40, Ozimińska Cyprianna l. 9, Czesława l. 18, Domicela l. 48, Jadwiga l. 13, Janina l. 6, Michał l. 53, Pasieka Piotr l. 75, Wandura Tacjanna l. 80.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – listopad 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Kubów Władysław, „Terroryzm na Podolu”, w: Warszawa 2003

Joanna Jakubowska lat 50 – bestialsko zamordowana: poderżnięto jej gardło, poraniono twarz, skórę zdarto z głowy nawijając na kij razem z włosami, całe ciało było pokłute bagnetami. Klemens Jakubowski lat 60 – zabrali go z domu razem z końmi, krążyła wieść, że mordując go w lesie przecinali piłą. Rodzina Ozimińskich: Michał lat 53, Dominika lat 48, Czesława lat 18, Jadwiga lat 13, Cyprianna lat 9, Janina lat 6. O rodzinie Qzimińskich wiadomo tylko tyle: zwłoki dwóch osób przypłynęły do Czerwonogrodu związanych drutem.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – listopad 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Stecki Jerzy, „Zagłada Czerwonogrodu”; w: „Jarosławska Księga Krsowian”, Stowarzyszenie Dziedzictwo Kresów — internet: jaroslawskaksiegakresowian.pl [dostępny: 2021.04.11]

Ukraińcy zamordowali 16 Polaków w wieku od 2 do 80 lat.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – marzec 1945”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

Zmarł Stachurski Bronisław l. 48 od ran odniesionych w Czerwonogrodzie 2.02.45 r.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – maj 1945”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]