Ukraińcy zamordowali 3 Polaków.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – grudzień 1945 oraz rok 1945”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

Upowcy zamordowali 8 Polaków, w tym ojca z synem i córką oraz rodziców z córką, 20‑letnią Julię Bałajewicz. „Kazik poszedł na strych, Julka schowała się w skrzyni. Kazika dopadli pierwszego. Dostał kulą rozrywającą i spadł z dachu. Julkę wyciągnęli ze skrzyni i zgwałcili. Opowiadała macocha, że prosiła: «panowie zrobiliście coście chcieli, darujcie życie». Padł strzał  […] Siedzę. a tu na progu staje kot. Duży, biały kot. Takiego w naszej wiosce nie było. Stoi i miauczy tak żałośnie i wtedy nastraszyłem się. To chyba była moja Mama, czy jej dusza, która opłakiwała śmierć dzieci i męża. Jeszcze dziś mam go przed oczyma. Zawodził długo na progu, później poszedł do komory, gdzie leżała Julka i do drugiej, gdzie leżał ojciec. Polamentował i poszedł na pole”.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – styczeń 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Bałajewicz Michał, wspomnienia; w: Siekierka Szczepan, Komański Henryk, Bulzacki Krzysztof, „Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939-1947”, w: Wrocław 2006, s. 1035

W poprzek łóżka leżała w krótszej koszuli (nakryta chustką przez Marczewską) Gienia siostra lat 14. Twarz nienaruszona. Pościel na łóżku obłocona. Zgwałcono ją przed śmiercią. Śmiertelna kula weszła w szyję i wyszła wierzchem głowy. Tak jakby na leżącą położono karabin i oddano strzał. Pod łóżkiem kałuża krwi i pies Cygan. Mama w komorze, w bieliźnie. Dwa strzały z bliska. Duża dziura w plecach, przez którą wysunęła się wątroba. Tata na strychu, cały w pasie przestrzelony serią.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – styczeń 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Paszkowska Józefa z d. Tetera, wspomnienia; w: Siekierka Szczepan, Komański Henryk, Bulzacki Krzysztof, „Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939-1947”, w: Wrocław 2006, s. 1069

Faktycznie mord miał miejsce w nocy z 28 na 29 stycznia 1944 roku.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – styczeń 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

Upowcy zamordowali 8 Polaków. „W nocy z 28/29 stycznia 1944 roku w Madziarkach ukraińscy banderowcy wkroczyli do wsi. Nie ominęli także naszego domu. Byli w nim tylko mama, tata, brat Zygmunt i najmłodsza siostra Eugenia. Noc była ciemna. Ojciec z bratem położyli się spać w ubraniu. Mama i Eugenia położyły się do łóżka. Nastała chwila ciszy. Nagle pojawił się błysk i huk. Okno ze strony wschodniej wyleciało. Zaczęły się strzały, cała seria strzałów. Mężczyźni zerwali się z łóżek, zaraz na początku zostali zranieni. Otworzyli drzwi z północy, nie było tam nikogo. Wybiegli wszyscy na strych, w ostatniej chwili tata złapał kosę. Po schodach zaczęli wchodzić banderowcy. Ojciec zamachnął się. Była to ostatnia czynność w jego życiu. Napastnicy cofnęli się na chwilę. Potem serią z automatu przeszyli w pół postać taty. Brat nic nie mógł zrobić. Przeciął snopki strzechy, wyszedł na dach, przesunął się nad schodami, zeskoczył. Na drugi dzień, gdy przestano we wsi strzelać poszedł do domu. Zobaczył, że w pokoju w poprzek łóżka leżała w krótkiej koszuli (nakryta chustką przez sąsiadkę Marczewską) Eugenia. Twarz jej była nieruchoma. Pościel na łóżku obłocona. Brutalnie zgwałcono ją przed śmiercią, a śmiertelna kula, którą oddano do niej weszła w szyję i wyszła wierzchem głowy. Wyglądało to, jakby na leżącą przyłożono karabin i oddano do niej strzał. Pod łóżkiem była kałuża krwi, obok leżał wierny pies Cygan. Mamę w bieliźnie brat znalazł w komorze. Oddano do niej dwa strzały z bliska. W plecach miała dużą dziurę, przez którą wysunęła się wątroba. Ojciec leżał tam, gdzie zginął, na strychu. Całą trójkę pochowano na cmentarzu parafialnym w Krystynopolu we wspólnej mogile. Napis na nagrobku brzmi: Eugenia Tetera, Anna Tetera, Paweł Tetera–zginęli od kul morderców 28.01.1945 r”. Patrz: w nocy z 19 na 20 stycznia 1944 roku.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – styczeń 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

Ukraińcy zamordowali 9 Polaków i 2 Ukraińców, w tym po torturach 4‑osobową rodzinę Tomkiewiczów z 2 córkami lat 28 i 30 a ciała wrzucili do studni, oraz 2 małżeństwa polsko–ukraińskie.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – luty 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

Na początku marca banderowcy uprowadzili 3 Polaków, w tym kobietę, po których ślad zaginął.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – marzec 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

Wyciąg z protokołu przesłuchania Wasyla Pyłypczuka, byłego członka MO w Krystynopolu, przez pracownika SB‑OUN 'Wadyma' o mordach członków Milicji Obywatelskiej Rzeczpospolitej Polskiej z Krystynopola na nie mniej jak 10 Ukraińcach z Madziarek:
„Po spaleniu Madziarek Polacy zaaresztowali sługę księży bazylianów Iwana, 70‑letniego starca za to, że jakoby miał karabin maszynowy i dyski do 'finki' W czasie przesłuchania Polacy tak go zbili, że zmarł tydzień potem. Potem zaaresztowali Dykiego, lat około 50, zarzucając mu, że ma magazyn zboża, karabin maszynowy oraz to, że jego córka jest sanitariuszką w bandzie. Ten do niczego się nie przyznał, więc został zabity w czasie przesłuchania  […] Musija z Madziarek tak zbili, że doszedł. Zabili go do paki i zakopali za klasztorem po stronie wschodniej. Drugiego Dykiego bili tak, że po zwolnieniu zmarł w domu. Gdy zaaresztowali drugiego sługę księży bazylianów za to, że jakoby miał mieć karabin maszynowy i gdy potem złapali go w czasie próby ucieczki, komendant kazał mi go zastrzelić. Ja powiedziałem, żeby uciekał, potem go dogoniłem i zastrzeliłem. Zamordowali także nie wiem jakiego mężczyznę i zakopali go w lochu w zamku.
W tym czasie, jak Madziarki płonęły, Przybyła Stach, Bilański z Zabuża, Król z Zabuża, Pereszluk z Zabuża, Gniewek z Zabuża zapalili dom gospodarza, którego nazwiska nie znam, chyba Juźka i całą rodzinę żywcem zagnali do ognia. Ona tam się spaliła. Nie wiem, ilu członków liczyła ta rodzina.
Gdy jednego razu Bazylo wracał Hrubieszowa, zastrzelił gospodarza Cionę Łukasza wiozącego gnój. Potem wrzucił go do studnia, a konie zabrał. Razem z Bazylem byli wtedy Bilański i Król  […]
Raz Białowąs i Białoń chwalili się, że jadąc z Madziarek, zastrzelili jedną babę”.

źródło: Instytut Pamięci Narodowej IPN, w: Akta OAIPN Rz 072/1, Wyp. VII b (79), k. 72

źródło: „Mordy na ludności ukraińskiej 1944-1947”; w: Huk Bogdan z gronem przyjaciół, portal: Apokryf Ruski — internet: www.apokryfruski.org [dostępny: 2021.09.30]