Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
LUDOBÓJSTWO dokonane przez UKRAIŃCÓW na POLAKACH
Opisy zbrodni (dane za okres 1943–1947)
Zbrodnie
Sprawcy:
Ukraińcy
Ofiary:
Polacy
Ilość ofiar:
min.:
29
max.:
29
wydarzenia
nr ref.:
03728
data:
1943.11.25
lokalizacja
opis
dane ogólne
Łubianki Wyższe
Ukraińcy zamordowali 12 Polaków: 3 osoby zastrzelili policjanci ukraińscy, 9 osób zamordowali banderowcy, w tym dwoje dzieci do lat 5.
źródło: Żurek Stanisław, „75. rocznica ludobójstwa – listopad oraz jesień 1943”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]
źródło: Komański Henryk, Siekierka Szczepan, „Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946”, w: Wrocław 2004, s. 462
Jest to przykład ludobójczej współpracy policji ukraińskiej w służbie niemieckiego okupanta oraz „powstańców ukraińskich”. Zamordowani zostali: Mucha Jan i jego córka l. 5, Sagan Piotr, Sławiński Stefan, jego żona i dziecko, Tokarczuk Jakub l. 34, Mikołaj l. 37, Tracz Karol, Stanisław, Warak Karol l. 28.
źródło: Żurek Stanisław, „75. rocznica ludobójstwa – listopad oraz jesień 1943”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]
źródło: Kubów Władysław, „Terroryzm na Podolu”, w: Warszawa 2003
sprawcy
Ukraińcy
ofiary
Polacy
ilość
w tekście:
12
min. 12
max. 12
nr ref.:
03729
data:
1943.11.26–1943.11.27
lokalizacja
opis
dane ogólne
Łubianki Wyższe
(w pobliżu)
26/27.11.1943 r. zostali zam.: 1–3. Kozak Stefan i Michalina i ich córka Stanisława.
źródło: Żurek Stanisław, „75. rocznica ludobójstwa – listopad oraz jesień 1943”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]
źródło: prof. dr hab. Jankiewicz Leszek S., „Uzupełnienie do listy strat ludności polskiej podanej przez Komańskiego i Siekierkę dla województwa tarnopolskiego (2004)”; w: Listowski Witold (red.), „Ludobójstwo OUN-UPA na Kresach Południowo-Wschodnich”, w: Kędzierzyn-Koźle 2015, t. 7
sprawcy
Ukraińcy
ofiary
Polacy
ilość
w tekście:
3
min. 3
max. 3
nr ref.:
04083
data:
1943.12
lokalizacja
opis
dane ogólne
Łubianki Wyższe
(w pobliżu)
Pod koniec grudnia uprowadzili 2 rodziny polskie liczące 8 osób i ślad po nich zaginął. Inni: zginęły 3 osoby o nazwisku Hajnrich i 5–osobowa rodzina Niszczoruków.
źródło: Żurek Stanisław, „75. rocznica ludobójstwa – grudzień 1943”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]
źródło: Kubów Władysław, „Terroryzm na Podolu”, w: Warszawa 2003
sprawcy
Ukraińcy
ofiary
Polacy
ilość
w tekście:
8
min. 8
max. 8
nr ref.:
06024
data:
1944.03
lokalizacja
opis
dane ogólne
Łubianki Wyższe
(nadleśnictwo)
Ukraińcy zamordowali 5 Polaków.
źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – marzec 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]
sprawcy
Ukraińcy
ofiary
Polacy
ilość
w tekście:
5
min. 5
max. 5
nr ref.:
10090
data:
1945.06.22
lokalizacja
opis
dane ogólne
Łubianki Wyższe
Upowcy zamordowali Zofię Boczar–Lenkiewicz. „Uroczystość na skwerze przed kościołem w Zielonej Górze Łężycy, upamiętniająca ofiary ludobójstwa dokonanego przez OUN–UPa na Kresach. Goście odsłaniają kolejne tablice […] Do kolejnej granitowej tablicy podchodzi kobieta w asyście rodziny. Drżącymi palcami prawej dłoni ściąga biało–czerwoną szarfę. Chwilę później przed tablicą płonie znicz. Kobieta idzie w stronę mikrofonu. Widać, że targają nią nieprawdopodobne emocje. Zaczyna mówić, ale do oczu napływają łzy, a głos więźnie w gardle. Kilkadziesiąt osób zgromadzonych na skwerze rzęsistymi brawami próbuje dodać jej otuchy. Kobieta jeszcze raz zbiera się w sobie, ale po kilku słowach znów szlocha. Przeprasza i odchodzi w kierunku ławki. «Pamięci Zofii Boczar–Lenkiewicz (l. 38) zamordowanej przez ukraińskich nacjonalistów 22 czerwca 1945 r. we wsi Lubianki Wyższe, pow. Zbaraż, woj. tarnopolskie» – taki napis widnieje na tablicy. a kobieta, która ją odsłaniała, to Maria Mazur, córka Zofii Boczar–Lenkiewicz. Dziś mieszka w Kadłubi pod Żarami. – Nie wiem, czy dam radę mówić. No, ale pomału. – pani Maria zaprasza mnie na ławeczkę. – Dzisiaj są moje urodziny. Mojej mamy w ogóle nie znałam. Miałam półtora roku, jak mama została zamordowana. Grobu mamy nie ma. Nie wiemy, gdzie jest. Znam to wszystko tylko z opowieści moich cioć, których mężowie na wojnie wtedy byli, a one zostały same. Ponoć mówili Ukraińcy do nich, że mama gdzieś tam w lesie wisi na drzewie. «Idźcie sobie ją weźcie». No, ale któż tam poszedł? Ciocie nie wiedziały, czy to jest prawda, czy to po prostu Ukraińcy chcą, żeby one poszły i jeszcze je zamordują – relacjonuje pani Maria […] – Grobu mamy nie ma – powtarza pani Maria. – Dlaczego? Dlaczego zamordowali? Że była Polką? Mówiła po polsku? Tak mówili. Tak właśnie mówili”.
źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – czerwiec 1945”; w: portal: Wołyń — internet: btx.home.pl [dostępny: 2021.02.04]
źródło: Kozica Szymon, „Ocaleli, żeby przekazać nam tę historię”; w: portal: Gazeta Lubuska — internet: plus.gazetalubuska.pl [dostępny: 2021.04.11]
sprawcy
Ukraińcy
ofiary
Polacy
ilość
w tekście:
1
min. 1
max. 1
Autorzy niniejszego opracowania informują, że każda korespondencja wysłana na podany poniżej adres portalu Genocidium Atrox może zostać opublikowana — verbatim w całości lub części, wraz z podpisem — chyba że zawierać będzie explicite odnośne zastrzeżenie. Adres Emajl nie będzie publikowany.
Jeśli na Państwa urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlookopisane m.in. w Wikipedii — by skontaktować się z Kustoszem/Administratorem i wysłać korespondecję proszę spróbować wybrac link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
GENOCIDIUM ATROX: ŁUBIANKI WYŻSZE