Relacja Stepana Kostyka, syna Pawła i Jarosławy, ur. w 1950 r. w Górowie Iławeckim o mordzie żołnierzy Wojska Polskiego na Wasylu Synowcu:
„Wasyl Synowiec, lat około 24, syn Tymoteja i Anny z domu Pelc, został zraniony strzałem pijanych żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego, którzy po zranieniu go zapalili jeden z domów w Kormanicach, wrzucili do niego rannego Wasyla Synowca. I on tam zginął śmiercią tragiczną, paląc sie żywcem. W tym czasie pijani żołnierze Ludowego Wojska Polskiego wykrzykiwali różne bluźnierstwa do palącego się żywcem Wasyla Synowca, bestialsko się wyśmiewali, gdy on ginął. Jego zwłoki, spalone resztki, mieszkańcy Kormanic pochowali na greckokatolickim cmentarzu w Kormanicach. O mordzie na Wasylu Synowcu wiem z opowiadań Stefaniji Worobeć, siostry rodzonej Wasyla Synowca oraz Iryny Chanas. Trumnę dla Wasyla Synowca zrobił mój stryjek Józko Kostyk, stolarz w Kormanicach. Zerwał deski ze stodoły i z nich zrobił maleńką trumnę na spalone resztki po spalonym żywcem człowieku. Ofiara pochowana została nocą na cmentarzu w Kormanicach. Osobiście opowiedział mi o tym mój stryjek Józek Kostyk”.

źródło: „Listy elektroniczne Stefana Kostyka z 3 i 5 marca 2020 roku”; w: Archiwum Bogdana Huka

źródło: „Mordy na ludności ukraińskiej 1944-1947”; w: Huk Bogdan z gronem przyjaciół, portal: Apokryf Ruski — internet: www.apokryfruski.org [dostępny: 2021.09.30]

Ponadto jest mi wiadome, że dwie osoby w wieku młodzieńczym (córki) o nazwisku Słupecka pochodzące ze wsi Złotkowice w czasie II wojny światowej przeniosły się z obawy o życie do podprzemyskiej wsi (prawdopodobnie Kormanice) do tzw. Liegenschacht – folwarku (dworku), gdzie pracowały. Prawdopodobnie chodziło również o małżeństwo z Ukraińcem z Husakowa o nazwisko Jan Szpytko, którego jedna z nich nie chciała. W zemście za to obie zostały żywcem obdarte ze skóry, wycinając przy tym krzyże na czole i plecach.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – grudzień 1944 i «w 1944 roku»”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Szal Stefania, „Pamięć - drogą do wyzwolenia”; w: „Wspomnienia tych co przeżyli”, portal: Wołyń naszych przodków — internet: www.nawolyniu.pl [dostępny: 2021.04.11]

Niezidentyfikowani sprawcy napadli na Iwana Kindziorę. Napadniętego zamordowano i zrabowano ubrania. Uprowadzono również Michała Kindziorę.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – wrzesień 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Zapałowski Andrzej, „Granica w ogniu”, w: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Muzeum Historii Ruchu Ludowego, Warszawa 2016, s. 157 — internet: ptg.edu.pl [dostępny: 2021.06.10]

Fragment relacji Mychajła Karabena o mordzie żołnierzy Wojska Polskiego na Ukraińcach w Kormanicach:
„Na przełomie końca lata i początku jesieni 1945 roku coraz częstsze były zasadzki i blokady od strony lasów przeprowadzane przez wojska polskie i radzieckie w celu walki z oddziałami UPA. Żołnierze Wojska Polskiego szczególną uwagą przeszukiwali domy Ukraińców, znęcali się i zabijali mieszkańców. W Kormanicach zamordowani zostali 4 niewinni mieszkańcy:
55‑letni Nazar Sałahaj (rano szedł w stronę lasu po koniczynę został zastrzelony przez radziecką zasadzkę),
25‑letni Mychajło Kamiński (w zwierzęcy sposób zamordowany przez polską policję, gdy wieczorem szedł na futor Żupa do swojej dziewczyny),
35‑letni Pawło Krok z futora Koreń (rozstrzelany żołnierzy polskich o świcie koło własnego domu)
i mężczyzna z sąsiedniej wsi, który szedł do Przemyśla na bazar (zastrzelony przez polską zasadzkę w polu między Kormanicami i Kniażycami)”.

źródło: „s. Kormanyczi”; w: Sływka J. (red.), „Deportaciji. Zachidni zemli Ukrajiny kincia 30—ch – poczatku 50—ch rr. Dokumenty. Materiały. Spohady.”, w: Lwów 2002, t. 3: „Wspomnienia”, s. 70—71

źródło: „Mordy na ludności ukraińskiej 1944-1947”; w: Huk Bogdan z gronem przyjaciół, portal: Apokryf Ruski — internet: www.apokryfruski.org [dostępny: 2021.09.30]

Upowcy obrabowali gospodarstwa polskie i zamordowali 1 Polaka, lat 40.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – październik 1945”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

We wsi Kormanice zamordowany został Michał Hrodowicz.

źródło: „Ukraińcy w Polsce w latach 1944­–1956”, Charakterystyka nr 162 Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów tzw. Zakierzońskiego Kraju; w: Instytut Pamięci Narodowej IPN, w: Akta IPN Bi 065/9/1 — internet: ipn.gov.pl [dostępny: 2022.02.27]

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – listopad 1946 oraz jesienią 1946”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2022.02.27]

Upowcy zamordowali chorego, leżącego w łóżku 70‑letniego Polaka.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – październik 1946”; w: portal: Wołyń — internet: www.wolyn.org [dostępny: 2022.02.26]

„Banderowcy zastrzelili w łóżku Gradowicza, który odmówił udania się z nimi do lasu.”

źródło: Zapałowski Andrzej, „Granica w ogniu”, w: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Muzeum Historii Ruchu Ludowego, Warszawa 2016, s. 182 — internet: ptg.edu.pl [dostępny: 2021.06.10]

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – październik 1946”; w: portal: Wołyń — internet: www.wolyn.org [dostępny: 2022.02.26]

[Upowcy] porwali Józefa Kożucha, po którym ślad zaginął.

źródło: Zapałowski Andrzej, „Granica w ogniu”, w: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Muzeum Historii Ruchu Ludowego, Warszawa 2016, s. 182 — internet: ptg.edu.pl [dostępny: 2021.06.10]

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – październik 1946”; w: portal: Wołyń — internet: www.wolyn.org [dostępny: 2022.02.26]