W 1943 r. Litarowicz Jan został ciężko pobity i zmarł po kilku dniach w szpitalu; Milczarek Jan, l. 32, kapral zawodowy KOP torturowany i wrzucony do Zbrucza.

źródło: Żurek Stanisław, „75. rocznica ludobójstwa – grudzień 1943”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: prof. dr hab. Jankiewicz Leszek S., „Uzupełnienie do listy strat ludności polskiej podanej przez Komańskiego i Siekierkę dla województwa tarnopolskiego (2004)”; w: Listowski Witold (red.), „Ludobójstwo OUN-UPA na Kresach Południowo-Wschodnich”, w: Kędzierzyn-Koźle 2015, t. 7

„Włodzimierz Galant torturowany i zamordowany w lesie w styczniu 1944 r. przez OUN–UPA”. Był on organistą.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – styczeń 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: „Wystawa ludobójstwa dokonanego na Polakach przez OUN-UPA na Kresach Południowo-Wschodnich II RP 1939-1947 ” — internet: archive.is [dostępny: 2021.04.11]

Banderowcy obrabowali i spalili gospodarstwa polskie oraz zamordowali 30 Polaków. „Sadowski przytakuje i dodaje, że warto jeździć na Kresy. Nie tylko po to, by poczuć zapachy, smaki dzieciństwa. Przede wszystkim po to, by poskładać w całość strzępy zasłyszanych historii. – Byłem z pierwszą naszą wyprawą na Kresy, był rok bodajże 1997 – opowiada. – Wędrowałem starymi ścieżkami, znalazłem dom rodzinny. Zrobił na mnie porażające wrażenie, pusty, z powybijanymi szybami. Szukałem śladów mamy, która kierowała szkołą w Kociubińczykach. Wiedziałem tylko, że została zamordowana przez banderowców. Nic się nie dowiedziałem. Sąsiedzi, ukraińscy koledzy ze szkoły. Wszyscy uciekali spojrzeniami. Dwa lata później z pielgrzymką do Borszczowa pojechał Muszyński. Tam bardzo sprawnie działa poczta pantoflowa i gdy przyjeżdżają polskie wycieczki, wieść wędruje od wsi do wsi. Okazało się, że kobietę zabił siekierą drugi z sąsiadów. Zwłoki dwa dni leżały w piwnicy. – Nagle zadzwonił do mnie ktoś z Kociubińczyk i powiedział, że wie, co stało się z nauczycielką Stanisławą Sadowską, matką Kazimierza – dodaje pan Zygmunt. – Pojechałem. Z Muszyńskim zdecydował się rozmawiać sąsiad Sadowskich. Był Dzień Zaduszny. Czy mężczyznę ruszyło sumienie, czy stwierdził, że w taki dzień bliscy muszą wiedzieć, co się stało z ich ukochanymi.? Okazało się, że kobietę zabił siekierą drugi z sąsiadów. Zwłoki dwa dni leżały w piwnicy. Rozmówca przyznał, że w środku nocy ojciec kazał mu pochować nauczycielkę, mówiąc «To była dobra Polka». Zawinęli ciało w pałatkę i pogrzebali na cmentarzu, na przedłużeniu żywopłotu. Po latach Sadowski w miejscu, gdzie leżała jego mama, postawił niewielki pomnik. – I wie pan, co w tej całej historii jest absurdalne? – pyta. – Ten pomnik robił dawny banderowiec. Ale wcześniej życie dopisało inne zakończenie tej historii. Sąsiad, który zamordował Sadowską, podczas rąbania drewna dotkliwie skaleczył się siekierą w nogę, wdała się gangrena. A pan Kazimierz zastanawia się, czy to była ta sama siekiera”.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – marzec 1944”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Chajewski Dariusz, „Jesteśmy to winni Polakom na Kresach, tym, którzy tam zostali”; w: portal: Gazeta Lubuska — internet: plus.gazetalubuska.pl [dostępny: 2021.04.11]

W 1945 r. zostali zamordowani: 7 Polaków i 4 Ukraińców: Drożyński l. 45; Matkowski l. 17; Miski – małżeństwo i siostra żony; Nakonieczny l. 60; Zawadzki l. 6. oraz Czerniak Anna l. 45, Ukrainka, zamordowana za pomoc Polakom; Hawryszko Marynka l. 28, Ukrainka, zam. za ukrywanie Polaków; Wyłyczenko Barbara za pomoc Polakom; „Jagusia” NN, Ukrainka za ukrywanie Polaków. Ksiądz ukraiński NN za publiczne potępianie zbrodni UPA został mocno pobity i zmarł w szpitalu po kilku dniach.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – grudzień 1945 oraz rok 1945”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: prof. dr hab. Jankiewicz Leszek S., „Uzupełnienie do listy strat ludności polskiej podanej przez Komańskiego i Siekierkę dla województwa tarnopolskiego (2004)”; w: Listowski Witold (red.), „Ludobójstwo OUN-UPA na Kresach Południowo-Wschodnich”, w: Kędzierzyn-Koźle 2015, t. 7