Upowcy zamordowali 2 Polaków: małżeństwo oraz ukrywaną przez nich Żydówkę Haję Dym.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – luty 1945”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

Podczas walki UPA z oddziałem sowieckim zginęło 4 Polaków i 5 Ukraińców.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – marzec 1945”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

Koło wsi Kalnica pow. Lesko na minach założonych przez UPA wyleciały w powietrze dwie furmanki z cywilną ludnością ukraińską.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – maj 1946 oraz wiosna 1946”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.06.10]

Fragment wspomnień Dmytra Hałanycza o mordzie zbiorowym żołnierzy Wojska Polskiego na Ukraińcach w Kalnicy:
„— «Proszę opowiedzieć w imieniu własnym: gdzie pan się znajdował, jak przebiegał mord, jak pan to widział?»
— «Widziałem to w ten sposób. Gdy chowałem Dmytra Chwaściaka, zabitego wczoraj [przez żołnierzy WP] starca, wyszliśmy kopać grób i ja go chowałem. I już był ksiądz, odczuliśmy coś takiego… że na granicy [wsi] coś się ukazuje. Wstrzymujemy [kopanie grobu]! Ksiądz poszedł na plebanię, w prawo, bliżej nich, a ja przez wieś do swojego domu. Gdy wchodziłem do domu, już było słychać, że nadchodzą na naszą wieś  […]
Po ucieczce [żołnierzy] obserwowałem z lasu, co dzieje się we wsi! Jak płonie! Jak to strasznie wygląda! I w końcu słyszymy, że bandyci odeszli, przyszliśmy my. Co tylko ujrzeliśmy? Trupy, dopalające się resztki».
— «Jak wyglądały te trupy?»
— «Dmytro Kuzemczak zginął z synem, chyba 16‑letnim. Dmytro Kuzemczak miał gdzieś 50‑60 lat, więc go nie zabili ani nic w tym rodzaju: katowali go, katowali dopóki nie spaliła się cała wieś. I go nie dobili, tylko takiego zupełnie nie do poznania [zostawili], w taki sposób.
A zabijali w taki sposób. Kobieta, babka [Ksenija Prytyskacz — B.H.] wzięła wnuka, 2‑3 lata, na plecy, jak już się wieś paliła, jak jej dom płonął, aby uciekać do lasu. I biegła z nim na plecach  […]
Potem zabili Wasyla Warcholaka, inwalidę wojennego. Następnie zabili Katerynę Hałanycz, Dmytra Kuzemczaka z synem, następnie Łabykowycza, inwalidę, który też wrócił, zabili jego córkę i teściową, 3 osoby  […]
Sadzińskiego wzięli na, tego, wzięli go na cmentarz, aby pokazał, gdzie leży zabity i pochowany żołnierz. I jak go prowadzili, to on myślał, że go… On tak samo służył w wojsku. A gdy pokazał, gdzie ten [żołnierz jest pochowany], katowali go strasznie na cmentarzu, dochodząc do tego, że w końcu wzięli deskę i przybili mu język gwoździem do deski i tak go tam zamęczyli. Tak ich dwóch, Sadzińskiego na cmentarzu i Kuzemczaka, którego złapali koło domu, katowali  […] Tam zmarł.
Resztę po prostu rozstrzeliwali. Podawać dalej zabitych? Byli to Pawło Sadziński… Andrij Jursza, zabity, wzięty z domu, odprowadzony nieco, rozstrzelany. Łukasz Łysyk, wyprowadzili go z domu, dali mu kulę rozrywającą, że zostało pół głowy. W końcu tak: Andrij Macko, 16‑letni chłopiec, zabity; Marija Tchoryk, syn Andrzej, 16 lat; Talka Kochan, zabili jej córkę, miała 7—9 lat, taką zabili. Idziemy dalej: Kateryna Hałanycz dostała kulę rozrywającą w plecy, to tu [gest oboma rękoma skrzyżowanymi na piersiach] wszystko wyszło. Przesunąłem ją z piwnicy, z progu. I zaraz nasi sąsiedzi Dziubakowie, to ta kobieta 95 czy ileś tam lat, wyszła z domu, zabili ją, i się spaliła  […]
Dalej, co ja pamiętam, Kateryna Hapowa, a reszta tych osób?»…”
Uwaga [B.H.]: Według Dmytra Hałanycza, w Kalnicy zamordowanych zostało 36 osób.

źródło: „U zharyszczach Kalnyci (III). Poszuk zakinczujetsia…”; w: „Nasze Słowo”, w: nr 8, 2014, s. 9, w: oryg. ukraiński

źródło: „Mordy na ludności ukraińskiej 1944-1947”; w: Huk Bogdan z gronem przyjaciół, portal: Apokryf Ruski — internet: www.apokryfruski.org [dostępny: 2021.09.30]

[Upowcy] zamordowali 2 Polaków.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – grudzień 1946 oraz w roku 1946”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2022.02.28]