Ukraińcy zamordowali 4 Polaków.

źródło: Żurek Stanisław, „Kalendarium ludobójstwa – rok 1943 czerwiec oraz I półrocze”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

Opowiada Tadeusz Filipczak, mieszkaniec osady Chrobrów pow. Łuck: „W Torczynie przebywaliśmy koło miesiąca, gdzie zebrało się więcej uciekinierów z polskich wsi. Nie można było jednak przebywać tam dłużej dlatego pod eskortą Niemców kolumna ocalałych z rzezi Polaków została przeprowadzona do Łucka. W tym dużym mieście wydawało się być bezpiecznie, ale były problemy nie tylko z mieszkaniami ale i wyżywieniem znacznej liczby uciekinierów z różnych stron Wołynia. Nasza rodzina podobnie jak i inne pozostawiły swoje gospodarstwa bez opieki ale do ostatniego dnia pobytu zadbane, a więc np. obsiane zbożami. Dlatego też w czasie żniw rodzina moja postanowiła wrócić po zbiory. W grupie osób które wyruszyły był również mój dziadek z babcią. Żniwiarze cały dzień pracowali bez zakłóceń i wydawało się, że wszystko będzie dobrze. Jednak kiedy wszyscy zbierali się do powrotu, moi dziadkowie pozostali chwilę dłużej by dokończyć zbioru. Gdy skończyli ruszyli samotnie w drogę powrotną ale daleko nie ujechali. Banderowcy zaskoczyli ich na drodze. Dziadka wrzucili jak kłodę drewna na wóz siadając na nim a babcie przywiązali do wozu i tak ją ciągnęli. Jak dojechali do gospodarstwa oboje wrzucili do studni, prawdopodobnie już nie żyli. To nie był odosobniony przypadek, w tym czasie na całym Wołyniu trwało już polowanie na Polaków w sposób otwarty i w najgorszej formie”.

źródło: Żurek Stanisław, „75.rocznica ludobójstwa – sierpień oraz lato 1943 roku”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.02.04]

źródło: Szarwiło Bogusław, „Zamordowali również Ukraińca Siańko Klepca, bo uprzedził Polaków o napadzie”; w: portal: Wołyń — internet: wolyn.org [dostępny: 2021.04.11]