A w numerze:

• Niedzielne czytania z Pisma św.
• Ilustracją czytań może być obraz MIARA MANNY [LARSON, Ted (ur. ok. 1970), z cyklu „Exodus”, 2006; źródło: home.earthlink.net]
• Komentarz z Katechizmu Kościoła Katolickiego: w tym tygodniu KKK 2836
• „Dzisiaj” [w Ojcze Nasz…] jest […] wyrażeniem ufności. Uczy nas tego Pan^{Por. Mt 6, 34; Wj 16,19}, bo ¹¹⁶⁵ nasza zarozumiałość nie potrafiłaby tego odkryć. Ponieważ chodzi przede wszystkim o Jego Słowo i o Ciało Jego Syna, to „dzisiaj” dotyczy nie tylko naszego czasu poddanego śmierci: jest ono „dzisiaj” Boga:
  
  Jeśli przyjmujesz chleb każdego dnia, to każdy dzień jest dla ciebie „dzisiaj”. Jeśli Chrystus jest w tobie „dzisiaj”, to zmartwychwstaje On dla ciebie każdego dnia. W jaki sposób? „Tyś Synem moim, Ja Ciebie dziś zrodziłem”^{Ps 2, 7}. Dzisiaj, to znaczy: gdy Chrystus zmartwychwstaje^{św. Ambroży, De sacramentis, 5, 26: PL 16, 453 A}.
• Ogłoszenia Parafialne
• Patron Tygodnia: bł. FRYDERYK JANSSOONE, zakonnik (3 sierpnia)
• W 1881 wyjechał do Kanady z misją szukania pomocy w dziele odbudowy starożytnej bazyliki w Betlejem. Wiózł ze sobą relikwie Ziemi Świętej – i dzięki temu szybko uzyskał w Quebec City miano cudotwórcy, choć wszelkie łaski, które przez niego płynęły, przypisywał Bożej miłości, wierze ludzi i odkupieńczej śmierci Chrystusa na Kalwarii… W podzięce biskup Quebec zaprosił Fryderyka do założenia kanadyjskiego komisariatu Ziemi Świętej i w tym celu darował mu ziemię w Trois Rivieres.
  
  Ale po 8 miesiącach Fryderyk wrócił do Jerozolimy… więcej >>
• Polskie Madonny (123): UŚMIECHNIĘTA JASNA MADONNA Z PSZOWA
• Renowację proboszcz powierzył artyście z Wodzisławia Śląskiego, Fryderykowi Siedleckiemu. Jakież musiało być jego zdziwienie, gdy Wizerunek wrócił do niego – przemalowany! Owszem, był to wizerunek Pani Częstochowskiej, ale jakże odmienionej – znikły surowe, bizantyjskie rysy twarzy, ustępując miejsca łagodnemu spojrzeniu, polskiej karnacji i wdzięcznemu półuśmiechowi („Pani się uśmiecha, ale uśmiech ten jakby nie był namalowany, jakby błąkał się gdzieś między obrazem a osobą patrzącą. Zobaczyć i zrozumieć ten uśmiech - to wejść w krainę nadziei”^{ks. Jerzy Szymik}), a Dzieciątko utraciło dostojność i majestat, i jak zwykły chłopczyk uśmiechnęło się do ludzi… więcej >>
• KIEDY SIĘ MIŁOŚĆ ŚMIERCIĄ STAŁA…
  
  „DZIEŁO DLA RĄK”, BACZYŃSKI, Krzysztof Kamil (1921, Warszawa – 1944, Warszawa), V.1943

  Kiedy się w ludziach miłość śmiercią stała
  i runął na nas grzmiąc ognisty strop,
  błogosławieni ci, co im za mała
  była ta trwoga dla serc i dla rąk.

  Kiedy przeklęto wszelki płód człowieczy,
  aby nie cierpiał, aby nie mógł trwać,
  błogosławieni byli ci, co rzeczy
  nazwali nędzą poczętą we łzach.

  Kiedy się krwawym szwem zszywały dzieje,
  choć ziemia była jak jaśminów pęk,
  błogosławieni byli ci - nadzieją
  łączący z niebem ton - źródlany dźwięk.

  A oto mamy niebios złoty namiot,
  przestrzeń jak morze żywą - a nie szklaną,
  z której powstaje się i schodzi w nią,
  błogosławiącą rękę taką samą,
  pod którą głowy jak łzy w oczach drżą.

  A tylko trzeba pojąć głos i hasło,
  bo jeden krok jest jak żołnierza krok,
  kiedy się wstąpi weń, to się znalazło
  Boga dla wiary i dzieło dla rąk.