Kliknij na obrazek lub TU by pobrać kopię w formacie pdf

św. ZYGMUNT
Gazetka Parafialna parafii św. Zygmunta w Słomczynie
Nr II/2009 (352) : 11 stycznia 2009

» ON PRZYNIESIE NARODOM PRAWO…^{Iz 42. 2}… «

A w numerze:

• Niedzielne czytania z Pisma św.
• Ilustracją czytań może obraz CHRZEST CHRYSTUSA, MURILLO, Bartolomé Esteban (1617, Sewilla – 1682, Sewilla), ok. 1655, olejny na płótnie, Gemäldegalerie, Berlin
• Komentarz z Katechizmu Kościoła Katolickiego: w tym tygodniu KKK 50
• Ogłoszenia Parafialne
• Patron Tygodnia: św. HONORATA, dziewica (11 stycznia)
• XIII w. manuskrypt De laudibus Papia odnotowuje, że Honorata zmarła, w powszechnej opinii świętości, w roku 500. Życie jej miało być wypełnione modlitwą, aktami miłosierdzia i pełnego oddania Bogu i ludziom…
  Honoracie poświęcona jest jedna z bram na warszawskich Powązkach, autorstwa WASILKOWSKIego Leopolda (1865, Lublin – 1929, Warszawa)
• Niezwykłe wizerunki(7): DZIECIĄTKO JEZUS z PRAGI
• W 1638 do Pragi powrócił młody karmelita, Cyryl od Matki Bożej, który jako nowicjusz zapałał czcią do Dzieciątka Jezus. Zaczął szukać figurki, a po odnalezieniu oczyścił ją i umieścił w oratorium. Dzieciątko wszelako straciło gdzieś rączki. I wtedy ten młody karmelita modląc się usłyszał głos Dzieciątka: „Zlitujcie się nade mną a Ja zlituję się nad wami. Zwróćcie mi moje ręce a przywrócę pokój…”
• Poczet Papieży(130): AGAPIT II
• Poważany i ceniony w Christianitas Agapit wspierał cesarza Ottona I Wielkiego w jego planach nawracania pogan północnej i wschodniej Europy. W 948 rozszerzył uprawnienia jurysdykcyjne metropolii w Hamburgu na Danię, a w 955 nadał Ottonowi uprawnienia dotyczące m.in. mianowania biskupów duńskich i jurysdykcji nad zakonami w Niemczech. Wysłał paliusz arcybiskupowi Kolonii Brunonowi. Poparł królewski plan przekształcenia klasztoru św. Maurycego w Magdeburgu w centrum misji i organizacji życia kościelnego na terytorium Słowian zachodnich. W czasie jego pontyfikatu chrześcijaństwo przyjęły Dania, Szwecja i Czechy…
• BÓG I MILCZENIE…
• IŁŁAKOWICZÓWNA, Kazimiera (1892, Wilno – 1983, Poznań)

  Bóg nad milczeniem moim trwa, jak ongiś przed świata początkiem unosił się nad chaosu bezładem,
  a ja w mej własnej głębi, zostawiona sobie, perłę przy perle układam, dźwięki, kolory, oddechy, poruszenia – żadnym nie związane wątkiem, kolor i kształt przy głosie,
  jak w chaosie.
  I śpieszę się, i gromadzę, i u przepaści skarbów bez tchu pracując boję się, czy zdążę
  Przygotować wszystko ku chwili, gdy jednym władczym słowem Bóg me milczenie rozwiąże.