MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA NIEUSTAJĄCEJ POMOCYLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno

św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własne

Valid XHTML 1.0 Strict

poprzednie

Poederlee–Herentals (1412)

Znaki Eucharystyczne
(pełna lista: tutaj)

JAŚNIEJĄCE DZIECIĄTKO

miejsce wydarzenia: SARAGOSSA

rok wydarzenia: 1427

następne

Dijon (ok. 1430)

Łącza do ilustracji dzieł sztuki związanych z wydarzeniem:

  • CUD W SARAGOSSIE: prawd. VICENTE, Bartłomiej (1632, Saragossa – 1708, Saragossa), kaplica św. Dominika del Val, katedra pw. Objawienia Pańskiego, Saragossa; źródło: www.therealpresence.org
  • CUD w SARAGOSSIE: współczesny rysunek; źródło: kath-zdw.ch
  • OŁTARZ w KAPLICY św. WALERIUSZA: katedra pw. Objawienia Pańskiego, Saragossa; źródło: www.catedralescatolicas.com
  • OŁTARZ w KAPLICY św. DOMINIKA del VAL: katedra pw. Objawienia Pańskiego, Saragossa; źródło: commons.wikimedia.org
  • OŁTARZ GŁÓWNY: katedra pw. Objawienia Pańskiego, Saragossa; źródło: www.portalsaofrancisco.com.br
  • KATEDRA El SEO w SARAGOSSIE:; źródło: es.wikipedia.org
  • KATEDRA El SEO: nawa główna, ołtarz główny i prezbiterium, Saragossa; źródło: www.foroxerbar.com

W 1427 r. Saragossa (hiszp. Zaragoza) była stolicą średniowiecznego królestwa Aragonii - stała się nią w 1118 r., w wyniku odbicia miasta od muzułmańskich Maurów przez króla Alfonsa I Walecznego (ok. 1073 – 1134, Poleñino)

Owego 1427 r. w Saragossie, której arcybiskupem był wówczas Alfons (hiszp. Alonso) de Argüello (zm. 1429, Saragossa), ciągle jeszcze zamieszkiwało wielu Maurów, przebywających w odrębnej dzielnicy miasta, zwanej berberyjską, rzadko odwiedzanej przez chrześcijan.

Historię niezwykłego zdarzenia opisał archidiakon – czyli zarządca - diecezjalny, niejaki ks. Dormer, uznawany ponoć za jednego z najbardziej wykształconych kleryków swoich czasach.

Ów Dormer pisał:

Pewna zamężna niewiasta postanowiła – za radą znajomych - poradzić się muzułmańskiego maga i spirytystę, którego zła sława szerzyła się w okolicy, w sprawie swego męża, człowieka o gwałtownej naturze, mając nadzieję na wyleczenie, łagodniejsze usposobienie i przywrócenie uczuć małżonka.

Ów mahometański mag, po wysłuchaniu biednej niewiasty, powiedział, że dla poczynienia niezbędnych guseł i stworzenia odpowiedniego wywaru potrzebuje … konsekrowanej Hostii!

Przesądna kobieta udała się zatem do kaplicy pw. św. Michała Archanioła (hiszp. San Miguel Arcángel), [wybudowanej w XIV w., w stylu mauretańskim, z elementami gotyckimi, na zlecenie abpa Lope Fernández de Luna (1321 – 1382, Saragossa), jako kaplicy nagrobnej przy katedrze pw. Objawienia Pańskiego (hiszp. del Salvador en su Epifanía), zwanej La Seo], przystąpiła do Sakramentu Pojednania (spowiedzi św.), na następnie przyjęła Komunię św.

Ale Jej nie spożyła. Z diabelską przebiegłością odeszła od stołu Pańskiego, po kryjomu wyjęła Najświętszy Sakramentu z ust i ukryła Go w niewielkim puzderku.

Natychmiast zaniosła Go mauretańskiemu magowi…

Gdy ów guślarz otworzył pudełeczko zamiast Hostii ujrzał w nim z przerażeniem promieniującego niezwykłym światłem pięknego, Malutkiego Chłopca!

Mag natychmiast zamknął szkatułkę i nakazał równie przerażonej kobiecie zanieść ją do domu, spalić, a zebrane prochy przynieść mu z powrotem.

Pozbawiona skrupułów niewiasta uczyniła, jak jej szaman polecił – podpaliła puzderko. Ale gdy je płomienie pochłonęły, ogień zgasł a na dnie paleniska pozostało spopielone drewno, oczom zdumionej kobiety ukazało się Dzieciątko unoszące się nad resztkami, jaśniejące i promieniujące jeszcze większym blaskiem!

Z szaleństwem w oczach wybiegła z domu i udała się do maga. Ten usłyszawszy, co się stało, przeraził się nie na żarty. Zaczął się wręcz trząść z obawy przed gniewem niebios. Ale zebrał się w sobie i postanowił udać się do biskupa, wyznać winy, prosić o wybaczenie i … o chrzest!

Tak też uczynił. Poszła z nim też owa niewiasta. Przyjął ich wikariusz generalny, który po wysłuchaniu opowieści, okraszonej przez kobietę wieloma łzami skruchy, powiadomił biskupa.

Biskup Alfons zgromadził obecnych w katedrze prałatów i teologów i poprosił o wyrażenie opinii. Po długich debatach zdecydowano się procesyjnie przenieść Cudowne Dzieciątko z domu owej kobiety od katedry.

Była sobota, ale wydawało się, że całe miasto wyszło na ulice. W procesji szli nie tylko kanonicy katedry pw. Objawienia Pańskiego, ale także kościoła pw. Naszej Pani na Kolumnie (hiszp. Nuestra Señora del Pilar), [dziś słynnej bazyliki katedralnej z kolumną (hiszp. el pilar), na której w 40 r., według tradycji, apostołowi Jakubowi objawić się miała Maryja], przedstawiciele miasta i całe duchowieństwo. Procesję prowadził arcybiskup Alfons niosąc pod baldachimem, na złotej patenie trzymanej w fałdach paliusza, Boskie Dzieciątko

Wszyscy byli bardzo wzruszeni…

Gdy doszli do katedry pw. Objawienia Pańskiego biskup umieścił Cudowne Dzieciątko na ołtarzu kaplicy św. Waleriusza (hiszp. San Valero) (zm. 315), [patrona i jednego z pierwszych biskupów Saragossy] i wygłosił okolicznościową homilię.

Po zakończeniu nabożeństw pozostawiono kaplicę otwartą, pod kontrolą straży arcybiskupiej, by mieszkańcy Saragossy mogli zobaczyć i adorować Cudowne Zjawisko

Modlitwy i adoracja trwały aż do następnego dnia, przez całą noc. W niedzielę rano biskup Alfons odprawił przy owym ołtarzu Mszę św. I podczas konsekracji - i ofiarowania chleba i wina - Cudowne Dzieciątko nagle zniknęło – rozpłynęło się, a w zasadzie przemieniło - i w miejscu, gdzie widziały Je setki, pojawił się opłatek Hostii

Biskup natychmiast po konsekracji Go spożył…

Akta metropolii w Saragossie oraz akta miejskie zawierają szczegółowe opisy zdarzenia, potwierdzone przez wielu świadków.

Na pamiątkę Cudownych Wydarzeń, które w oczywisty sposób wzmogły cześć oddawaną Bożemu Ciału w Saragosie, biskup Alfons de Argüello zamierzał wybudować w katedrze specjalną kaplicę, ale nie zdążył – zmarł bowiem dwa lata później. W 1460 r. aliści, dzięki staraniom kanonika katedralnego, niejakiego Franciszka (hiszp. Francisco) de Sala – nominalnym arcybiskupem był naonczas nieślubny syn królewski Jan Aragoński I (hiszp. Juan de Aragón I) (ok. 1439/1440 – 1475, Albalate de Cinca) - powstała kaplica Bożego Ciała (łac. Corpus Christi), mająca wsparcie wielu fundacji. Kaplicę rozbudował biskup pomocniczy Saragossy, a jednocześnie biskup sycylijskiej diecezji Patti we Włoszech, Michał (hiszp. Miguel) Figueroa (zm. 1517).

Ponad 150 lat później, w 1671 r., kaplicę Bożego Ciała połączono z sąsiednią kaplicą Ducha Świętego (hiszp. Espíritu Santo), i w ten sposób powstała kaplica św. Dominika (hiszp. Dominguito) de Val (zm. 1250), patrona niemowląt i chłopców chóralnych, zamordowanego - według tradycji - rytualnie przez Żydów w XIII w.

Na jej ścianach powieszono niebawem barokowe obrazy, namalowane na płótnie prawdopodobnie przez Bartłomieja (hiszp. Bartolomé) Vicente (1632, Saragossa – 1708, Saragossa), opowiadające historię Cudownego Zdarzenia z 1427 r.

Popatrzmy na kilka filmików o katedrze pw. Objawienia Pańskiego w Saragossie:

  • Tajemnice La Seo
    Los SECRETOS de la SEO; źródło: www.youtube.com
  • La Seo
    La SEO, ZARAGOZA; źródło: www.youtube.com
  • Katedra Zbawiciela (La Seo)
    La CATEDRAL del SALVADOR (La SEO); źródło: www.youtube.com
  • Kaplica św. Dominika del Val
    La SEO de ZARAGOZA CAPILLA de Santo DOMINGUITO del VAL; źródło: www.youtube.com

Mapa okolic:

  • GoogleMap
  • Wikimapia

Opracowanie oparto na następujących źródłach:

angielskich:

hiszpańskich:

innych:

  • Cuda Eucharystyczne i chrześcijańskie korzenie Europy”, Sergio Meloni, Kielce, 2011