Rzymskokatolicka Parafia
pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno
poprzednie
Poederlee–Herentals (1412)
Znaki Eucharystyczne
(pełna lista: tutaj)
JAŚNIEJĄCE DZIECIĄTKO
miejsce wydarzenia: SARAGOSSA
rok wydarzenia: 1427
następne
Dijon (ok. 1430)
W 1427 r. Saragossa (hiszp. Zaragoza) była stolicą średniowiecznego królestwa Aragonii - stała się nią w 1118 r., w wyniku odbicia miasta od muzułmańskich Maurów przez króla Alfonsa I Walecznego (ok. 1073 – 1134, Poleñino)…
Owego 1427 r. w Saragossie, której arcybiskupem był wówczas Alfons (hiszp. Alonso) de Argüello (zm. 1429, Saragossa), ciągle jeszcze zamieszkiwało wielu Maurów, przebywających w odrębnej dzielnicy miasta, zwanej berberyjską, rzadko odwiedzanej przez chrześcijan.
Historię niezwykłego zdarzenia opisał archidiakon – czyli zarządca - diecezjalny, niejaki ks. Dormer, uznawany ponoć za jednego z najbardziej wykształconych kleryków swoich czasach.
Ów Dormer pisał:
„Pewna zamężna niewiasta postanowiła – za radą znajomych - poradzić się muzułmańskiego maga i spirytystę, którego zła sława szerzyła się w okolicy, w sprawie swego męża, człowieka o gwałtownej naturze, mając nadzieję na wyleczenie, łagodniejsze usposobienie i przywrócenie uczuć małżonka.
Ów mahometański mag, po wysłuchaniu biednej niewiasty, powiedział, że dla poczynienia niezbędnych guseł i stworzenia odpowiedniego wywaru potrzebuje … konsekrowanej Hostii!
Przesądna kobieta udała się zatem do kaplicy pw. św. Michała Archanioła (hiszp. San Miguel Arcángel), [wybudowanej w XIV w., w stylu mauretańskim, z elementami gotyckimi, na zlecenie abpa Lope Fernández de Luna (1321 – 1382, Saragossa), jako kaplicy nagrobnej przy katedrze pw. Objawienia Pańskiego (hiszp. del Salvador en su Epifanía), zwanej La Seo], przystąpiła do Sakramentu Pojednania (spowiedzi św.), na następnie przyjęła Komunię św.
Ale Jej nie spożyła. Z diabelską przebiegłością odeszła od stołu Pańskiego, po kryjomu wyjęła Najświętszy Sakramentu z ust i ukryła Go w niewielkim puzderku.
Natychmiast zaniosła Go mauretańskiemu magowi…
Gdy ów guślarz otworzył pudełeczko zamiast Hostii ujrzał w nim z przerażeniem promieniującego niezwykłym światłem pięknego, Malutkiego Chłopca!
Mag natychmiast zamknął szkatułkę i nakazał równie przerażonej kobiecie zanieść ją do domu, spalić, a zebrane prochy przynieść mu z powrotem.
Pozbawiona skrupułów niewiasta uczyniła, jak jej szaman polecił – podpaliła puzderko. Ale gdy je płomienie pochłonęły, ogień zgasł a na dnie paleniska pozostało spopielone drewno, oczom zdumionej kobiety ukazało się Dzieciątko unoszące się nad resztkami, jaśniejące i promieniujące jeszcze większym blaskiem!
Z szaleństwem w oczach wybiegła z domu i udała się do maga. Ten usłyszawszy, co się stało, przeraził się nie na żarty. Zaczął się wręcz trząść z obawy przed gniewem niebios. Ale zebrał się w sobie i postanowił udać się do biskupa, wyznać winy, prosić o wybaczenie i … o chrzest!
Tak też uczynił. Poszła z nim też owa niewiasta. Przyjął ich wikariusz generalny, który po wysłuchaniu opowieści, okraszonej przez kobietę wieloma łzami skruchy, powiadomił biskupa.
Biskup Alfons zgromadził obecnych w katedrze prałatów i teologów i poprosił o wyrażenie opinii. Po długich debatach zdecydowano się procesyjnie przenieść Cudowne Dzieciątko z domu owej kobiety od katedry.
Była sobota, ale wydawało się, że całe miasto wyszło na ulice. W procesji szli nie tylko kanonicy katedry pw. Objawienia Pańskiego, ale także kościoła pw. Naszej Pani na Kolumnie (hiszp. Nuestra Señora del Pilar), [dziś słynnej bazyliki katedralnej z kolumną (hiszp. el pilar), na której w 40 r., według tradycji, apostołowi Jakubowi objawić się miała Maryja], przedstawiciele miasta i całe duchowieństwo. Procesję prowadził arcybiskup Alfons niosąc pod baldachimem, na złotej patenie trzymanej w fałdach paliusza, Boskie Dzieciątko…
Wszyscy byli bardzo wzruszeni…
Gdy doszli do katedry pw. Objawienia Pańskiego biskup umieścił Cudowne Dzieciątko na ołtarzu kaplicy św. Waleriusza (hiszp. San Valero) (zm. 315), [patrona i jednego z pierwszych biskupów Saragossy] i wygłosił okolicznościową homilię.
Po zakończeniu nabożeństw pozostawiono kaplicę otwartą, pod kontrolą straży arcybiskupiej, by mieszkańcy Saragossy mogli zobaczyć i adorować Cudowne Zjawisko…
Modlitwy i adoracja trwały aż do następnego dnia, przez całą noc. W niedzielę rano biskup Alfons odprawił przy owym ołtarzu Mszę św. I podczas konsekracji - i ofiarowania chleba i wina - Cudowne Dzieciątko nagle zniknęło – rozpłynęło się, a w zasadzie przemieniło - i w miejscu, gdzie widziały Je setki, pojawił się opłatek Hostii…
Biskup natychmiast po konsekracji Go spożył…”
Akta metropolii w Saragossie oraz akta miejskie zawierają szczegółowe opisy zdarzenia, potwierdzone przez wielu świadków.
Na pamiątkę Cudownych Wydarzeń, które w oczywisty sposób wzmogły cześć oddawaną Bożemu Ciału w Saragosie, biskup Alfons de Argüello zamierzał wybudować w katedrze specjalną kaplicę, ale nie zdążył – zmarł bowiem dwa lata później. W 1460 r. aliści, dzięki staraniom kanonika katedralnego, niejakiego Franciszka (hiszp. Francisco) de Sala – nominalnym arcybiskupem był naonczas nieślubny syn królewski Jan Aragoński I (hiszp. Juan de Aragón I) (ok. 1439/1440 – 1475, Albalate de Cinca) - powstała kaplica Bożego Ciała (łac. Corpus Christi), mająca wsparcie wielu fundacji. Kaplicę rozbudował biskup pomocniczy Saragossy, a jednocześnie biskup sycylijskiej diecezji Patti we Włoszech, Michał (hiszp. Miguel) Figueroa (zm. 1517).
Ponad 150 lat później, w 1671 r., kaplicę Bożego Ciała połączono z sąsiednią kaplicą Ducha Świętego (hiszp. Espíritu Santo), i w ten sposób powstała kaplica św. Dominika (hiszp. Dominguito) de Val (zm. 1250), patrona niemowląt i chłopców chóralnych, zamordowanego - według tradycji - rytualnie przez Żydów w XIII w.
Na jej ścianach powieszono niebawem barokowe obrazy, namalowane na płótnie prawdopodobnie przez Bartłomieja (hiszp. Bartolomé) Vicente (1632, Saragossa – 1708, Saragossa), opowiadające historię Cudownego Zdarzenia z 1427 r.
Popatrzmy na kilka filmików o katedrze pw. Objawienia Pańskiego w Saragossie:
Mapa okolic:
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
angielskich:
hiszpańskich:
innych: