Rzymskokatolicka Parafia
pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno
poprzedni
Tomaszów Lubelski
(17.vii.1994)
KORONOWANE WIZERUNKI MATKI BOŻEJ (169)
(pełna lista: TUTAJ)
Patronka Małżeństw i Rodzin
z Wrocławia
Data pierwszej koronacji: 11 września 1994
następny
Białystok
(5.v.1995)
Łącza do wizerunków Matki Bożej (a także wydarzeń z Nią związanych):
„Rozkazuję wszystkim Braciom, którzy obecnie są i będą w przyszłości, wielbić zawsze, na wszystkich drogach życia, wszystkimi sposobami i wszelkimi środkami Bogarodzicę Dziewicꔜw. Franciszek z Asyżu.
Ten testament św. Franciszka – właściwie Jana (wł. Giovanni) Bernardone (1181-2, Asyż – 1226, Porcjunkuli) - przez braci i zakon z radością został przyjęty. Jako dziedzictwo jest do dziś - z pokolenia na pokolenie - przekazywany: we wszystkie rejony świata, gdzie przebywali i przebywają franciszkanie, we wszystkich nowo powstających prowincjach zakonnych, kościołach i klasztorach. Dlatego, gdziekolwiek są kościoły franciszkańskie i klasztory, tam wszędzie jest czczona Matka Boża, tam są wystawiane obrazy i figury Matki Bożej, znane pod różnymi nazwami, często słynące łaskami, zatwierdzone przez władze kościelne jako sanktuaria maryjne…
Często też, za pozwoleniem Stolicy Świętej, koronowane są koronami papieskimi i oficjalnie uznawane za cudowne.
Franciszkanie na Śląsk i do Wrocławia przybyć mieli już w 1236 r., z fundacji księcia śląskiego, wielkopolskiego i krakowskiego, Henryka II Pobożnego (1196/1207 – 1241, Legnica), i na pewno szerzyli cześć, miłość i nabożeństwo do Matki Bożej. Jednak działalność ta została przerwana przez luteranizm, reformację i likwidację zakonów w 1810 r. (w ramach tzw. sekularyzacji w całym ówczesnym Królestwie Pruskim, w tym na Śląsku) – wówczas klasztor franciszkanów zamieniono na więzienie dla kobiet. Inny klasztor, zakonu kanoników regularnych z Prémontré (łac. Candidus et Canonicus Ordo Praemonstratensis - OPraem), zwanych norbertianami albo premostratensami, przeznaczono na budynek sądu…. Jak to zwykle bywa pod przykrywką kasat własności kościelnej pokrywano potrzeby coraz bardziej zachłannego państwa…
Przez ponad dwieście lat, aż do II wojny światowej, nie było we Wrocławiu zakonników z zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (łac. Ordo Fratrum Minorum Conventualium – OFMConv) – czyli franciszkanów konwentualnych - czarnych.
Dopiero po długiej przerwie w 1946 r. powtórnie przybyli na Śląsk i do Wrocławia. Dawny kościół franciszkański – pw. św. Stanisława, św. Doroty i św. Wacława – służył wówczas jako prokatedra – w zastępstwie katedry wrocławskiej pw. św. Jana Chrzciciela, która leżała w gruzach (w 70%) - dlatego franciszkanie wybrali dla siebie kościół pw. św. Karola Boromeusza - również zniszczony, o którym wielu sądziło, że nadaje się tylko do rozbiórki…
Kościół ów – jak i katedra - został zniszczony w 1945 r., gdy podczas oblężenia Wrocławia przez Rosjan, Niemcy urządzili w nim punkt oporu i przekształcili go w twierdzę (zresztą całe miasto zostało przez Niemców zamienione w twierdzę – twierdzę Breslau (niem. Festung Breslau) – i bronione do ostatniego wręcz naboju). Neoromańska budowla, powstała w latach 1911-3, legła, głównie w wyniku ataku bomb burzących, w gruzach (stan zburzenia oceniano na 50%)…
A po ucieczce Niemów resztki wyposażenia były systematycznie kradzione i dewastowane…
Wybór zburzonego kościoła był dla franciszkanów zgodny z ich powołaniem, na podobieństwo patrona i założyciela, który otrzymał polecenie od Pana: „Franciszku! Idź i napraw Mój dom, który popada w ruinę!”.
Do 1950 r. zdołano odbudować i odremontować małą kaplicę podobną do „Porcjunkuli” (łac. portiuncula) – czyli małej kapliczki pw. Matki Bożej Anielskiej, którą św. Franciszek w XIII w. otrzymał w darze od benedyktynów, odbudował własnymi rękami i przy której umarł - i postanowiono poświęcić ją szczególnej czci Matki Bożej. W tym celu po licznych staraniach sprowadzono do niej specjalny wizerunek Matki Bożej: od dawna znany i czczony - najpierw na wschodzie, na Kresach II Rzeczypospolitej, potem w Krakowie w bazylice pw. św. Franciszka z Asyżu - jako Matka Boża Radosna, Matka Boża Łagodna…
Wybór Obrazu, namalowanego przez nieznanego artystę farbami olejnymi, o wymiarach 120×70 cm, pochodzącego – jak wykazały specjalistyczne badania - z przełomu XIX i XX w., nie dziwi. Wszak Wrocław stał się jednym z miejsc docelowych przesiedlenia sete tysięcy Polaków wypędzonych z odwiecznych terenów polskiego zasiedlania na Kresach, głównie z terenów dzisiejszej Ukrainy (po holokauście dokonanym przez Ukraińców na Polakach w latach 1939-45).
Franciszkanie zaczęli szerzyć kult Matki Bożej. Organizowano życie klasztorne, duszpasterskie i parafialne, a także odbudowywano z wielkim trudem cały budynek kościelny. Obraz stał się sercem świątyni, centrum skupionej na niej parafii…
W 1963 r. ówczesny sufragan gnieźnieński skierowany do pracy duszpasterskiej we Wrocławiu, późniejszy sufragan wrocławski, bp Paweł Latusek (1910, Tychy – 1973, Wrocław), po renowacji Obrazu dokonał Jego uroczystej intronizacji. Przy okazji Wizerunek otrzymał nową nazwę (nowy tytuł): Matki Bożej Łaskawej.
Od tego momentu kult roztaczał coraz to szersze kręgi. Wierni coraz liczniej gromadzili się u stóp Madonny, wypraszając dla siebie i swoich bliskich liczne łaski: uzdrowienia, nawrócenia i duchową pomoc.
W latach 1990-2 Obraz poddano gruntownej renowacji i konserwacji. Przeprowadzono badania historyczne, a także badania dokumentacji kultu Obrazu - otrzymanych nadzwyczajnych cudów i łask.
Wraz z Wizerunkiem dokonano odnowy i renowacji całej kaplicy.
3.v.1993 r. – w uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski – Henryk Roman kard. Gulbinowicz (ur. 1923, Wilno), metropolita wrocławski, uroczystym dekretem ustanawił w kościele pw. św. Karola Boromeusza we Wrocławiu lokalnym Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej.
Już rok później, 14.v.1994 r., Jan Paweł II urzędowym pismem, tzw. Breve, zezwolił na koronację Obrazu, a kościół franciszkański zaliczył do Maryjnych Sanktuariów.
Wreszcie 11.ix.1994 r. delegat Ojca Świętego Antoni Maria (hiszp. Antonio Maria) kard. Javierre Ortas (1921, Sietamo – 2007, Rzym), prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, wraz z kard. Gulbinowiczem, dokonał koronacji Obrazu koronami papieskimi, uznając Go w ten sposób za cudowny.
Jednocześnie obraz Matki Bożej Łaskawej otrzymał dodatkowy tytuł: Patronki Małżeństw i Rodzin.
Podczas swej ostatniej pielgrzymi do Wrocławia, w 1997 r., Jan Paweł II tak mówił w czasie adoracji w katedrze31.v.1997 r.:
„‘Rabbi [Nauczycielu], kiedy tu przybyłeś?’J 6, 25.
Tak pytali Jezusa ludzie szukający Go po cudownym rozmnożeniu chleba. Tak również i my pytamy Jezusa dzisiaj we Wrocławiu. […] A Chrystus nam odpowiada: przybyłem, gdy wasi przodkowie przyjmowali chrzest, za czasów Mieszka i Bolesława Chrobrego, gdy biskupi i kapłani zaczęli sprawować na tej ziemi ‘wielką tajemnicę wiary’, która gromadziła w jedno wszystkich złaknionych pokarmu dającego życie wieczne.
A więc Chrystus przybył do Wrocławia przed z górą tysiącem lat, gdy tutaj rodził się Kościół, a Wrocław stał się stolicą biskupstwa, jednego z pierwszych na ziemiach piastowskich. Chrystus na przestrzeni wieków przybywał do wszystkich miejsc globu ziemskiego […]. I odtąd Jego obecność w Eucharystii trwa, zawsze tak samo cicha, pokorna i hojna. Zaiste, ‘umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłowałJ 13, 1.”
Te rozważania swoiście uzupełniał dzień później podczas rozważań przed modlitwą „Anioł Pański”:
„Wielbiąc obecność Chrystusa w Eucharystii, dziękujemy również Bogu za dar kapłaństwa. Kapłaństwo i Eucharystia są ze sobą nierozdzielnie związane. Kapłan jest sługą Eucharystii. To on we wspólnocie Kościoła w sposób szczególny wypełnia Chrystusowe wezwanie: »Czyńcie to na moją pamiątkę«. Włączony w Chrystusa-Kapłana przez sakrament święceń, Jego mocą sprawuje eucharystyczną Ofiarę. Nie ma kapłaństwa bez Eucharystii. Nie ma eucharystycznej Ofiary bez kapłaństwa. […]
Oby jak najwięcej młodych ludzi usłyszało wezwanie ‘Pana żniwa’ i za Maryją odpowiedziało wielkodusznie Bogu - Fiat. Prośmy Dziewicę Maryję, by wyjednała Kościołowi u swego Syna licznych i gorliwych szafarzy Eucharystii.”
Spełniając ten testament Jana Pawła II przed obrazem Patronki Małżeństw i Rodzin wierni do dzisiaj modlą się m.in. słowami przypisywanymi Ojcu św.: „Ojcze, spraw, by Twoja łaska wiodła myśli i uczynki małżonków ku dobru ich rodziny i wszystkich rodzin w świecie. Spraw, by młode pokolenia znajdowały w rodzinie silną ostoję swego człowieczeństwa i rozwoju w prawdzie i miłości”. W rodzinie, w której rodzą się owe powołania kapłańskie, o których mówił Ojciec św. w 1997…
Popatrzmy na panoramę kościoła pw. św. Karola Boromeusza we Wrocławiu:
Posłuchajmy chóru „Voce Angeli” w pieśni „O Pani ufność nasza” w kościele pw. św. Karola Boromeusza we Wrocławiu:
Posłuchajmy też rozmowy franciszkanów o powołaniu:
Pochylmy się również nad słowami Ojca św. Jana Pawła II wygłoszonymi 31.v.1997 r. w czasie adoracji w katedrze wrocławskiej:
oraz Jego rozważaniami przed modlitwą „Anioł Pański” w dniu 1.vi.1997 r. we Wrocławiu:
Adres:
Parafia pw. św. Karola Boromeusza
ul. Krucza 58
53-411 Wrocław
Mapa dojazdu:
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
innych:
- „Z dawna Polski Tyś Królową, Koronowane wizerunki Matki Bożej 1717-1999”, wyd. V poprawione, Siostry Niepokalanki, Szymanów 1999